บันทึกการเดินทางด้วยรอยเท้าของตัวเอง (4) : น้อมเคารพต่อสรรพสิ่งในเส้นทางของชีวิต

ข้าพเจ้ายังคงใช้ชีวิตอยู่ในพื้นที่ชีวิตแห่งนี้อย่างไม่เปลี่ยนแปลง
หากแต่บางจังหวะชีวิตก็สัญจรไปสู่อีกพื้นที่อย่างไม่รู้จบ
การขับเคี่ยวกับความฝันของตัวเองและคนอื่น
คือการกรำงานอันรื่นรมย์ของชีวิต
ข้าพเจ้าให้ความเคารพต่อทุกเส้นทางที่ทอดผ่านเสมอ
เพียงตระหนักรู้อย่างแน่นหนักว่า…
ข้าพเจ้าเป็นเพียงเศษเสี้ยวอันน้อยนิดของชีวิต
ที่ยังต้องพึ่งพิงทุนชีวิตจากสรรพสิ่ง

ในความเป็นจริงของโลกและชีวิต
สรรพสิ่งทั้งปวงอาจไม่จำเป็นต้องพึ่งพิงต้นทุนใดๆ จากข้าพเจ้า
แต่ตรงกันข้าม...
ข้าพเจ้ากลับต้องฝากชีวิตไว้กับสรรพสิ่งอย่างไม่อาจหลีกหลบไปไหนได้
และนั่นกระมังคือเหตุผลอันสำคัญที่ทำให้ข้าพเจ้ายังต้องเทใจน้อมเคารพต่อทุกเส้นทางที่ทอดผ่าน
โดยหวังว่า  นั่นคือกระบวนการของการใช้ชีวิต
และนั่นก็เป็นกระบวนการของการเติบโตของชีวิตของข้าพเจ้าเอง

 

.....

 

ระลึกถึงทุกท่าน
โชคดีกับชีวิตกันทุกคน-นะครับ

[สุวัฒน์ กอไพศาล]

เป็นข้อเขียนที่เขียนให้กับชีวิตที่ดีที่สุดชิ้นหนึ่งของคุณที่เคยอ่านมา
ภาคภูมิใจต่องานสังคมชนที่คุณถ่ายทอดมาอย่างเรียบง่ายและเข้าใจในสรรพสิ่ง
การนำเสนอแต่ละครั้งเหมือนคุณได้เปิดจิตวิญญาณในตัวตนที่แทรกอยู่กับธรรมชาติและวิถีชุมชนอย่างกลมกลืน

นี่คือคำนิยมในตัวตนคุณที่เปรยออกมาจากมุมเล็กๆมุมหนึ่งที่อยู่ห่างไกลออกไป

[แดง]

สวัสดีในมิตรภาพที่สวยงาม...

ยังภูมิใจและรักในท้องทุ่งที่จากมา....

[Boo]

สวัสดีค่ะคุณแผ่นดิน

 

งานยุ่งนะคะ  ห่างหายไปเลย กลับมาได้อ่านบันทึกสุภาพบุรุษติดดิน

กับถ้อยอักษรา อันแพรวพราย ... ภาพงามงด  ชอบมากๆ ขอบคุณค่ะ

สรรพสิ่งทั้งปวงอาจไม่จำเป็นต้องพึ่งพิงต้นทุนใดๆ จากข้าพเจ้า
แต่ตรงกันข้าม...
ข้าพเจ้ากลับต้องฝากชีวิตไว้กับสรรพสิ่งอย่างไม่อาจหลีกหลบไปไหนได้

ขอร่วมเคารพต่อสรรพสิ่งทั้งปวงบนเส้นทางแห่งชีวิต ขอบคุณค่ะ

 

 

[เพชรน้อย]

สวัสดีค่ะอาจารย์

- ตามอาจารย์ร่วม "ตระหนักรู้" และ "น้อมเคารพต่อสรรพสิ่งในเส้นทางของชีวิต "

- เคยได้ยินอาจารย์ ในบล๊อค เช่น อ.กระปุ๋ม ,อ.หมอสุพัฒน์ เป็นต้นค่ะ ยินดีค่ะที่ได้พบกัลยาณมิตร ใน GTK ค่ะ

[คนไร้ใบ]

ในความเป็นจริงของโลกและชีวิต

สรรพสิ่งทั้งปวงอาจไม่จำเป็นต้องพึ่งพิงต้นทุนใดๆ จากข้าพเจ้า

แต่ตรงกันข้าม...

ข้าพเจ้ากลับต้องฝากชีวิตไว้กับสรรพสิ่งอย่างไม่อาจหลีกหลบไปไหนได้

และนั่นกระมังคือเหตุผลอันสำคัญที่ทำให้ข้าพเจ้ายังต้องเทใจน้อมเคารพต่อทุกเส้นทางที่ทอดผ่าน

โดยหวังว่า นั่นคือกระบวนการของการใช้ชีวิต

และนั่นก็เป็นกระบวนการของการเติบโตของชีวิตของข้าพเจ้าเอง

มาถอดรหัสบทชีวิตที่หนักหน่วงครับอาจารย์

ชอบและเห็นด้วยอย่างยิ่งกับข้อความด้านบนครับ

ด้วยความเคารพครับ

[kpam boon]

• สวัสดียามดึกค่ะ คุณแผ่นดิน
• การเดินทางของชีวิตของคนทุกคน
• ย่อมต้องผ่านเส้นทางและสรรพสิ่งนานา
• บ้างน่าชื่นชมรื่นรมณ์กับความสำเร็จที่ได้รับ
• บ้างสุดแสนจะขื่นขมเมื่อเส้นทางนั้นไม่ส่งผลตามปรารถนา
• การเดินทางของชีวิตจะสุขหรือทุกข์
• ขึ้นอยู่กับว่าคุณค่าแห่งสรรพสิ่งของเส้นทางชีวิต
• ใสห้วงคิดคำนึงแห่งปัจเจกจะนิยามความสำคัญในรูปแบบใด..
• มาร่วมเป็นส่วนหนึ่งของสรรพสิ่งในเส้นทางชีวิตของคุณค่ะ..
• ยังระลึกถึงตัวแบบคนทำงานที่ไม่ย่อท้อต่ออุปสรรคในชีวิต..
• ขอบคุณค่ะ
  

[Sila Phu-Chaya]

• การเคารพนบน้อมต่อธรรมชาติและสรรพสิ่งรอบตัวเป็นการเข้าถึงธรรมอย่างถ่องแท้ค่ะ
• ขอร่วมเดินทาง (Spiritual Journey) ไปด้วยคนค่ะ
• ขอบพระคุณสำหรับถ้อยคำที่งดงามค่ะ
• 

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ อ.สุวัฒน์ กอไพศาล (ไม่มีชื่อกลาง)

ถ้อยคำจากอาจารย์ฯ เป็นพลังใจที่ทำให้ผมมุ่งมั่น และเป็นข้อเสนอแนะที่มีประโยชน์ต่อผมมาก  ทุกครั้งที่ผมได้สัมผัสกับบรรยากาศธรรมชาติๆ หรือชนบทๆ ผมมักมีแรงขับจากข้างในเสมอ 

ขอบพระคุณครับ

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ พี่ แดง

ท้องทุ่งนา-
เป็นพี่เลี้ยงที่แสนดีของผมอย่างไม่เปลี่ยนแปลง

ขอบคุณครับ

 

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ คุณปูpoo

เราล้วนต่างได้รับการดูแลและบ่มเลี้ยงด้วยธรรมชาติทั้งนั้น  แต่ในมุมหนึ่ง  มันก็น่าคิดครับว่า  เราเรียนรู้ที่จะดูแลธรรมชาติรายรอบชีวิตได้ดีแค่ไหน

นึกแล้วก็คิดถึงวาทกรรม "ตาวิเศษเห็นนะ" ..ไม่ได้
ครั้งกระโน้น  ผมเห็นว่า วาทกรรมนี้สร้างความตระหนักในเรื่องมนุษย์กับสิ่งแวดล้อมได้เป็นอย่างดีเลยทีเดียว

ขอบคุณครับ

 

[คุณย่า]

 

 

 

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ.. คุณ เพชรน้อย

ผมเป็นคนที่เดินทางบ่อยมากครับ ถึงแม้การเดินทางส่วนใหญ่จะไปในหมู่บ้านและชนบทก็ตาม  แต่ก็ถือว่าเป็นการผ่อนพักชีวิตไปในตัว ได้สัมผัสกับความเรียงงามของธรรมชาติ..

และที่สำคัญ คือ การได้เห็นถึงพลังใจอันยิ่งใหญ่ของความเป็นมนษย์ที่ยังแบกกรำอยู่กับการสู้ชีวิตอย่างไม่ละถอย..

ครับ-ในบล็อกโกทูโน  มีคนดีๆ ..และเรื่องดีๆ ให้เรียนรู้สัมผัสอย่างมากมายก่ายกองเลยทีเดียว...

ขอบคุณครับ

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ คุณคนไร้ใบ

ผมว่าชีวิตของมนุษย์ ควรให้ความเคารพต่อสรรพสิ่งรอบกายเสมอ  โดยเฉพาะความเป็นธรรมชาติในรูปต่างๆ นั้น เป็นเรื่องที่ยิ่งใหญ่และเป็นครูที่ดีของเราเรื่อยมา

เราเป็นเพียงเศษเสี้ยวเล็กๆ ...ของสิ่งเหล่านั้น

ผมคิดเช่นนั้น นะครับ

 

[แผ่นดิน]

สวัสดีครับ ครูแป๋ม

การเดินทางของผมในแต่ละวัน...ยังคงผูกร้อยไว้กับอดีตและปัจจุบัน รวมถึงอนาคต

การหวนคิดถึงอดีต ก็เพื่อเติมเต็มรอยเท้าของวันนี้...การก้มมองรอยเท้าของวันนี้ ก็เพื่อฝากหวังไว้กับวันข้างหน้าอย่างมีสติ

ตอนนี้ ผมพยายามอย่างมากกับการใช้ชีวิตในแต่ละวัน....

ผมเป็นกำลังใจให้นะครับ