กวีธรรม


เหนื่อยใจ แต่ไหวอยู่ ความเพียร

เลือกในสิ่งที่พอดีกับตัวเอง...ไม่มากไป หรือน้อยไป...
ไม่ต้องบินให้สูงอย่างใครเขา...  จงบินเอาเท่าที่เราจะบินไหว
ท่าที่บินไม่จำเป็นต้องเหมือนใคร  แค่บินไปให้ถึงฝัน เท่านั้นพอ

กวีธรรม

 

ยามที่มีแสงสว่าง ผู้คนย่อมไม่สนใจแสงไฟริบหรี่
ตราบจนไฟดับมืดมิด แม้แสงเทียนเล่มน้อยจากพระพุทธรูปรำไร
ยังมีค่าเหนือสิ่งอื่นใด วันนี้เรายังมีลมหายใจ
จงมีความเพียรพยายาม หลังจากที่วันนี้ได้ความคิดถูก เห็นถูกไปแล้ว..

ขอบคุณ kaweemai จาก http://www.dhammajak.net/board/viewtopic.php?t=5748&sid=9b3be27c422b18e661c6ac1c1be41f11

 

หมายเลขบันทึก: 265608เขียนเมื่อ 4 มิถุนายน 2009 10:15 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 07:06 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

สวัสดีค่ะ คุณ ธัญญา แวะมาอ่านกวีธรรม ให้เป็นข้อคิดสำหรับชีวิตบ้าง ชอบค่ะ ขอบคุณค่ะ

  • ยินดีที่กลับมาเขียนบันทึกอีกครั้งครับ

ชอบคำนี้ค่ะ "ไม่ต้องบินให้สูงอย่างใครเขา... จงบินเอาเท่าที่เราจะบินไหว " อ่านแล้วรู้สึกรับรู้ได้เลยค่ะ

  • มาแวะรับคติธรรมด้วย
  • ขอบคุณ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท