เยี่ยมบ้าน เด็กมะเร็งระยะสุดท้าย

Pediatric palliative care

สิ่งที่ได้เรียนรู้จากการเยี่ยม Case บ่ายวันนี้ 

เด็ก Rhabodomyosarcoma รักษามาตั้งแต่ 48 เข้า palliative care intent มค. 2551 จากเด็กที่รูปหล่อ มีจินตนาการสูง ต้องเจอกับภาวะยากลำบากของชีวิตที่ไม่มีใครยากพบเจอเลย

ปัญหาด้านร่างกาย

1. ปวด ได้ MO syryp เพราะเคยกินแบบเม็ดมีเวียนศีรษะมาก

2. แผล มีกลิ่นเหม็น ทำแผลเช้าเย็น ปิด Sofa tule มี D/C คอยใช้กระดาษทิชชูซับเป็นระยะ ไม่ได้ใช้ Metronidazole บดโรย เพราะแม่บอกว่าทำให้เด็กคัน แม่ทำแผลให้วันละ 2 ครั้ง

3. หูอื้อ ต้องสื่อสารโดยพูดดัง ๆ เด็กยังพูดคุยรู้เรื่อง

4. ผอม กินน้อย เหนื่อยเร็ว

5. แผล Bedsore ที่ศรีษะด้านหลัง เพราะนอนแบบนี้ตั้งแต่ เมษายน 52 เด็กพลิกตัวเองไม่ได้ ขาอ่อนแรง แขน 2 ข้างยังพอยกได้

6. อุจจาระ ปัสสาวะบนเตียง เสริ์ฟ Bed pan , comfort

7. ก้อนเนื้องอกโตมาก ศีรษะผิดรูป ตาขวาถูกก้อนเนื้องอกปิดมิด

8. หายใจทางปากเวลานอน ก้อนเบียดรูจมูกด้านขวา

 

ปัญหาด้านจิตใจ สังคม

1. อยู่บ้านคนเดียว  (ตอนนี้มีคุณปู่มาอยู่เป็นเพื่อน)

2. วัยรุ่น ห่วงภาพลักษณ์ ถือกระจกไว้คอยส่องดูหน้าตัวเอง (ทุกคนพูดให้กำลังใจ)

3. ทำกิจกรรมที่อยากทำไม่ได้ เช่น ตอนนี้ดูทีวีจะลายตา (CD ที่ทาง Wishing Well ส่งไปให้ดูแล้วแผ่นสะดุด)

4. กระดาษทิชชูสีชมพูล่าสุดที่ทาง Wishing Well ส่งให้ตูมตามบอกว่าแข็ง อยากได้ยี่ห้อ Festa เหมือนเดิม

 

ผู้ดูแล

คุณพ่อ คุณแม่ ดูแลเป็นหลัก และตอนนี้มีคุณปู่มาอยู่เป็นเพื่อน ถ้ามีเหตุฉุกเฉิน ตามรถ Ambulance มารับที่บ้านได้ แต่แม่อยากให้มี จนท. มาดูเรื่องแผลช่วยด้วย บอกว่าเคยติดต่อไป รพ. ไกล้บ้าน คุณพ่อบอกว่าไม่มีคนดูในส่วนนี้ (ยังไม่ได้ ประสาน รพ. ดังกล่าว) แม่ต้องสอน พ่อเป็นตำรวจ แต่เด็กก็พักอยู่ในบ้านพักตำรวจ พ่อแม่ยิ้มได้บ้าง แต่สีหน้าแม่ยังกังวล แต่ดูลดลงถ้าประเมินจากครั้งก่อนๆ ที่เจอ

เด็กและคุณพ่อคุณแม่ได้อนุญาตให้เผยแพร่ภาพ แลกเปลี่ยนเรียนรู้เป็นวิทยาทาน ตอนนี้เน้น Comfort care and supportive care ที่บ้าน

 

เนื่องจากบ้านเป็นหองแถวแคบ ฉันขออนุญาตนั่งบนแคร่ข้างผู้ป่วย ขอบคุณครอบครัวมา ณ ที่นี้ ที่ให้เรามีโอกาสได้เรียนรู้และร่วมดูแลค่ะ

เยี่ยมบ้านโดย เกศนี อาร์ม (นักสังคม) และครูพร 

2 มิถุนายน 2552

ขอบคุณทีมนำทางคลินิกกุมารเวชกรรม

Thai Wishing Well Foundation

[แดง]

สวัสดีค่ะพี่เกศ

สงสารน้องจังเลยค่ะ ทุกข์ทรมาน

ได้เห็นพี่เกศและทีมคงดีใจ...ขอให้น้องไม่ทุกข์ทรมาน

[JJ]

ชีวิต น่าสงสารครับ

[Kesanee Sottas]

• 
• คุณแม่ขอถ่ายรูปเก็บไว้เองเลยค่ะ
• ทุกคนดีใจที่ทีมไปเยี่ยมค่ะ

ปกติคุณแม่ตูมตามไม่ได้ยิ้มกว้างแบบนี้ สีหน้าจะวิตกกังวลเกือบตลอดเวลา 5 ปีที่เด็กและครอบครัวต่อสู้มา

 

[Kesanee Sottas]

• 
• กำลังใจเพื่อนมนุษย์
• เป็นมิตรภาพและเยียวยาที่ดี
• หากเราเข้าไปช่วยเหลือเขาโดยไม่หวังผลตอบแทนในฐานะเพื่อนมนุษย์คนหนึ่งค่ะ
• ขอบพระคุณอาจารย์ค่ะ

[คิม นพวรรณ]

สวัสดีค่ะ

• ติดตามเป็นกำลังใจนะคะน้องเกศ
• สู้..เพื่อการทำความดีค่ะ

[อัยการชาวเกาะ]

กำลังใจที่จะให้กับผู้ป่วยเป็นเรื่องสำคัญ และกำลังใจสำหรับครอบครัวก็ไม่อาจละเลย

เห็นใจครอบครัวของน้องเขา

ขอบคุณคุณเกศนีที่มีน้ำใจให้กับเพื่อนมนุษย์ ภาวะเช่นนี้กำลังใจสำคัญที่สุดครับ

[Kesanee Sottas]

• 
• สวัสดีค่ะพี่ครูคิม
• ขอบคุณสำหรับกำลังใจ เพื่อเด็ก ครอบครัว และทีมงานทุกคนค่ะ
• ด้วยรัก

[Kesanee Sottas]

 อัยการชาวเกาะ
ขอบคุณท่านอัยการ "กำลังใจ" สำคัญมาก ในภาวะเช่นนี้ค่ะ ขอบคุณค่ะ

[นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี]

อะไรที่เขาคิดถึงหรือพูดถึงแล้วดูมีความสุขครับ เช่น บางคนคุยเรื่องทีมฟุตบอล เพลงที่ชอบ ความเป็นคนอดทน

ถ้าเป็นหมอ หมอไม่แน่ใจว่าจะรับมือกับเรื่องแบบนี้ได้เท่าน้องหรือเปล่า อะไรที่ทำให้น้องรับมือกับมันมาได้ จนถึงทุกวันนี้

ผมว่า เรามุ่งประเด็น คุณค่าในตัวเอง ของคนไข้ ก็ดีนะครับ

[Kesanee Sottas]

 ขอบคุณค่ะอาจารย์ น้องพูดนานไม่ได้ จะเหนื่อยค่ะ แต่ถามเขาว่าเขารู้สึกอย่างไร ในตอนนี้ ใช้ตุ๊กตาที่นำมาให้ เป็นสิงห์โต สามารถใช้สองนิ้วสอดและกระดิกไปมาพูดคุยได้ ดูเขาชอบ และยกสิงห์โตชู สัญญลักษณ์ที่เราสื่อกันมาตลอดคือ "สู้ตาย" น้องเป็นเด็กเงียบ แต่อดทนและฉลาดค่ะ นักสังคม ครู เกศ เรายังคุยกันมาตลอดทาง "สุดยอด รับมือกับมันได้อย่างไร"

[วิทูรย์]

ขอขอบคุณแทนน้องๆ..

ที่ได้รับความรักและเมตตาจะพี่ๆ...

ที่ไปมอบกำลังใจถึงบ้าน..

สู้ สู้.....

[Kesanee Sottas]

•  วิทูรย์ [IP: 114.128.128.140]
  เมื่อ อ. 09 มิ.ย. 2552 @ 04:08
  1338888
• ขอบพระคุณค่ะอาจารย์

[อาร์ม]

ไปเยี่ยมตูมตามมา 2ครั้ง ครั้งแรกน้องยังไม่แย่ขนาดนี้พยายามให้แกมีปฏิสัมพันธ์กับสิ่งแวดล้อมกและสังคมภายนอก น้องอยู่ในบ้านตลอดไม่ออกมาข้างนอก ขณะที่พ่อกับแม่ดูเครียด กังวลมากกับการเจ็บป่วยทั้งที่ทีมพยายามให้การช่วยประคับประคองจิตใจ แต่จากการไปเยี่ยมครั้งที่ 2 น้องดูแย่มากแม้จิตใจจะเข้มแข็ง(สองนิ้วยังสู้ตายเสมอ)แต่ร่างกายของน้องคงทรมานกับความเจ็บปวดมาก แต่สิ่งหนึ่งที่ดีขึ้นจากการสังเกตคือ คุณพ่อคุณแม่ ดูผ่อนคลายขึ้นจากครั้งแรกที่ไปเยี่ยม มีท่าทียอมรับมากขึ้นส่วนหนึ่งคงมาจากการที่มีคุณปู่มาช่วยดูแลและลูกสาวคนเล็กกลับมาอยู่ด้วยและการได้รับการช่วยเหลือจากมูลนิธิสายธารแห่งความหวังในส่วนที่ทางโรงพยาบาลไม่สามารถเข้าไปให้การช่วยเหลือได้

[Kesanee Sottas]

13. อาร์ม

• Many thank อาร์ม
• เจอกันพรุ่งนี้ palliative grand round บ่ายโมงครึ่งนะจ๊ะ