ผ่าน ม.ศ.3 มา 30 ปี (1)

ผ่าน ม.ศ.3 มา 30 ปี มิตรภาพระหว่างเพื่อน เตือนความจำ

       เพื่อนๆๆๆ จบ มศ. 3 มาตั้งแต่ 30 ปีผ่านไป  น๊านนาน กว่าจะได้เจอะกัน บรรยากาศตลก มากๆ  ที่บอกว่าตลกเพราะว่า เอาลูกสาว 3 คน ไปด้วย ลูกบอกว่า  นั่งอ้าปากค้างฟังรุ่นพ่อแม่รื้อฟื้น ไม่น่าเชื่อเลยว่า รุ่นแม่งี๊...ดื้อม๊ากๆ ดื้อกว่าเด็กรุ่นหนูตั้งเยอะ... ที่ว่าดื้อก็เพราะว่า มีช่วงเวลาที่เราเผากัน เผากันสดๆ ว่า ใครทำอะไร (เห้ ๆๆ) มาบ้างในอดีตตอนเรียน

        เรื่องเริ่มทีปีนี้ ผอ. (ไอ้) สุพจน์ พรหมเท้า ผอ.การกีฬาจังหวัด(สตูลมั่ง) อยากเจอะเพื่อนเก่าๆ ที่จบ ม.ศ. 3 จากโรงเรียนบึงสามพันวิทยาคม รุ่นที่ 2  เมื่อ 30 ปีที่แล้ว ก็เลยนัดพบกัน เพราะพอจากกันไปนานๆ ถามหาคนนั้นคนนี้ก็เริ่ม ตายไปหลายคน คนอยู่เลยอยากพบกันทำนองนั้น

          สมัยเราเป็นเด็ก เด็กนักเรียนชายมากกว่าผู้หญิง ในรุ่นเลยมีผู้หญิง สัก 10 คน (เดี๋ยวนี้ผู้หญิงเรียนหนังสือมมากขึ้น จำนวนเลยมากกว่าผู้ชาย เท่าทีสังเกตเป็นอย่างนั้น และขยันเสียด้วย)

         ตอนแรกไม่รู้จะมากี่คน เท่าไหร่ก็เท่านั้น แล้วนัดกันไปบ้าน สุพจน์ ที่บ้านเนินสว่าง ทรัพย์เกษตร บึงสามพัน  มีการแข่งฟุตบอลกับชาวเนินสว่างก่อน (สุพจน์ลูกแม่ทองคำครูสำเภา ข้าราชการบำนาญเกษียณแล้ว แต่ยังแข็งแรงอยู่มาก  อิอิ เมื่อก่อนชื่อเพื่อนจำไม่ได้จำได้แต่ชื่อพ่อ อิอิอิ  ถ้าเคารพมากก็พูดถึงบ่อยขึ้น)

       ไหนๆ ไปบ้าน ครูเภาแล้วก็ลดน้ำผู้ใหญ่ ขอพร ผูกข้อมือตามแบบประเพณี บ้านครูเภา ในระหว่างที่เรากำลังเล่าความหลังความเลว ของ( ไอ้พจน์) ก็ได้ยินเสียงจากครูเภาเป็นระยะๆ ว่าพ่อเป็นพยาน(ในความเลวนั้นได้) เช่น ปลอมลายเซ็น ผู้อำนวยการโรงเรียน เพื่อส่งเพื่อ ไอ้เนตรไปเรียนต่อที่อื่น ก่อนอื่นต้อง มอม เหล้าครูก่อนหลอกถามว่าถ้าจะออกใบรับรองให้เด็กไปเรียนต่อที่อื่น ต้องทำอย่างไร หลังจากครูเมาได้ที่ ก็ได้วิธีการมาทั้งหมด และจบที่ต้องไปขโมยตราปั้มโรงเรียนมา ในงานนี้มีภาณุพงศ์ (บุญลัย) กองตาพันธ์ ณรงค์ชัย (โต) สงวนเพชรจินดา ทำหน้าที่ และภารกิจก็เรียบร้อย ส่งเพื่อนไปเรียนต่อได้ แต่ที่ครูจับได้ เพราะไม่เอาตราปั้มไปคืน 555555555 

ยังมีความเลวขำๆ มากมายที่เอามาเผากันเมื่อผ่านไป 30 ปี รวมทั้งเผา ซุ้มเห็ดนั่งเล่น หน้าโรงเรียน ไฟลุกโชติช่วงชัชวาล ด้วยเหตุผล ไม่พอใจครู....และความคิดว่า ก็สร้างเองก็เผาเองได้ (งานฝีมือสมัยนั้นคือ สร้างซุ้มเพลิงรูปดอกเห็ด นั่งเล่น  ไม่ใช่งานเล็กๆเหมือนสมัยนี้นะ)

2 ภาพนี้ ถ่ายห่างกัน 30 ปี ตอนนั้นเป็นเด็กนักเรียนแข่งกีฬากัน (มีเกือบ 10 คนอยู่ในภาพ ดูแทบไม่ออก)

 

ผ่านไป 30 ปี ตอนนี้เป็น ผอ. เป็นแม่ค้า เป็นผู้ใหญ่บ้าน เป็น อบต. ทำงานส่งออก เป็นเจ้าของบริษัท เป็นข้าราชการ เป็นช่างอู่ เป็นรัฐวิสาหกิจไฟฟ้า ประกอบอาชีพส่วนตัว.

 

มาแล้วขอพร ครูสำเภา 3 สาว แฝดกำลังฟังปู่เภาอย่างสนุกสนาน อิอิ