บันทึกการเดินทาง


เส้นทางชีวิตคนเรา ก็เหมือนกับการขับรถบนท้องถนน บนถนนบางสายก็มีรถเราอยู่คันเดียว และเราขับอยู่คนเดียว ถนนบางสายก็มีรถมากมายแออัดคับคั่ง ต้องใช้ความระมัดระวังมากเป็นพิเศษ

     สุดสัปดาห์ที่ผ่านมา ได้แปลงร่างเป็นพนักงานขับรถบริการคนพิเศษไปทำงานที่ต่างจังหวัด ต้องขับรถผ่านเส้นทางหลายแบบ ทั้งถนนซุปเปอร์ไฮเวย์  ถนน2ช่องทางบ้าง บางครั้งก็ต้องผ่านภูเขาสูงชัน สภาพถนนก็มีทั้งคอนกรีต ยางมะตอย ทางช่วงก็สภาพราบรื่นดี บางช่วงก็มีการขุด สร้าง เป็นดินลูกลัง มีโคลนเลนบ้าง ขับไปกัน 2 คน ในช่วงเวลาที่ส่วนใหญ่จะมีฝนตก เพราะได้รับอิทธิพลจากพายุไซโคน "มาลา" จากพม่า เราก็ต้องตั้งใจใช้สมาธิในการขับมากเป็นพิเศษ เพื่อรักษาชีวิตเรา รักษาชีวิตคนรักที่อยู่ในรถคันเดียวกัน ให้เค้ามั่นใจว่าเราจะพาเค้าไปยังจุดหมายได้อย่างปลอดภัย และมีความสุข  รักษาพาหนะที่เป็นเหมือนแขนขาของเรา รวมถึง ต้องควบคุมการขับรถของเราไม่ให้สร้างความเดือดร้อนแก่เพื่อนร่วมถนน และเพื่อนข้างถนน อีกด้วย

     คุยกับคนที่นั่งข้างๆในรถว่า  การใช้ชีวิตคนเรานี่ก็เหมือนการขับรถบนถนนเนาะ เพราะมีหลายเหตุการณ์ที่เปรียบเทียบกับการใช้ชีวิตของคนเราได้ เช่น

  • พาหนะที่ใช้เดินทาง (รถจักรยาน มอเตอร์ไซค์ รถเก๋ง)  ก็เปรียบได้กับ  ร่างกาย  ของเรา  ไม่ว่ารถแบบไหน ยี่ห้ออะไร ก็ต้องดูแลคุณภาพพาหนะที่เราใช้ให้ดีอยู่เสมอ ไม่ต่างกับการดูแลสุขภาพกาย-ใจของตัวเอง / บางคนรูปร่างหน้าตาสวย แต่สุขภาพอ่อนแอ อาจจะเหมือนรถที่ตัวถังสวย แต่เครื่องยนต์ไม่สมบูรณ์ / บางคนสุขภาพดี แต่ตัวเตี้ย ผิวดำ อาจเหมือนรถที่เครื่องยนต์ดี ตัวถังไม่สวยงาม หรือบางคน สวยทั้งกาย สวยทั้งใจ ก็เหมือนรถเบนซ์ป้ายแดง ที่สวยทั้งรูปร่าง และมีเครื่องยนต์ที่สมบูรณ์แบบ  แต่ไม่ว่ารถของเราจะยี่ห้ออะไร (สูง ต่ำ ดำ ขาว) หากเราเอาใจใส่ดูแลทั้งภายในและภายนอกสม่ำเสมอ เราก็จะมีพาหนะที่มีคุณภาพดี เหมือนเรามีคุณภาพชีวิตที่ดีได้แน่ๆ
  • คนที่นั่งไปกับเราในรถ เปรียบได้กับ  ครอบครัว พ่อ แม่ พี่ น้อง คนรัก ลูกฯ ที่ใกล้ชิดเรา  เราต้องคำนึงถึงความปลอดภัยของตัวเราและคนที่อยู่ในรถกับเรา เสมอ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เราก็ต้องไม่ทิ้งกัน ระหว่างขับรถก็ต้องฟังเพลงเพราะๆ คุยกันบ้าง หลับบ้าง ถ้าคนในรถช่วยกันทำให้บรรยากาศในรถดี เราก็ขับรถได้อย่างอบอุ่นใจ มั่นใจ ไม่เครียด ไม่เหนื่อย บางทีถึงจุดหมายแบบไม่รู้ตัวเลยทีเดียว
  • รถคันอื่นบนถนน ก็เหมือนกับ ผู้คนรอบข้างเรา มีทั้งรถยี่ห้อเดียวกับเราแต่แต่งไม่เหมือนรถเรา  รถยี่ห้ออื่น รถแปลกๆ รถใหญ่โตขับคันเดียวเต็มถนน หรือ รถมินิน่ารักๆ รถโฟวินเท่ๆ หลากหลาย
  • คนที่ขับรถคันอื่น ก็มีแตกต่างกันไป มีทั้งคนที่รักษากฎจราจรอย่างเคร่งครัด คนที่ไม่สนใจเพื่อนร่วมทาง  การแสดงความรับผิดชอบต่อตนเอง และผู้อื่น จึงเป็นสิ่งสำคัญมากในสังคม
  • เรายังมีคนที่เดินอยู่ข้างถนน  เวลาเราขับรถผ่านบริเวณที่มีน้ำขัง  เราก็ต้องระวังไม่ขับให้น้ำกระเด็นไปโดนเขาเหล่านั้น เหมือนกับ การใช้ชีวิตประจำวันของเรา ก็ต้องระมัดระวังไม่ให้กระทบกระทั่งกับคนอื่น
  • แม้แต่ หมา แมว กบ เขียด งู ที่มักเข้ามาใช้ถนนร่วมกับเราโดยไม่รู้กฎจราจร  เราก็ต้องระวังไม่ให้ขับรถโดนเขาเหล่านั้น เพราะต่างก็รักชีวิตของตัวเอง เราไม่ควรไปทำร้ายสิ่งมีชีวิตทุกชนิดบนโลกนี้
  • ถนนแต่ละสาย ก็เหมือนบทเรียนของชีวิต  บางวันเราก็เดินทางด้วยความราบรื่น เรียบร้อย แต่บางวัน มีทั้งควันไฟข้างทาง  หมอกหนา สายฝนกระหน่ำ ทางกำลังก่อสร้าง หลุมบ่อขรุขระ ฝุ่นละออง ฯ ไม่ว่าจะแบบไหน เราก็ต้องเดินทางผ่านไปให้ได้อย่างปลอดภัย
  • ทัศนียภาพ ข้างทาง เป็นสิ่งสำคัญที่ช่วยหล่อหลอมชีวิตได้ไม่น้อย ในทุกที่เราผ่านไป  ไม่ว่าจะเป็น บ้านเรือน ผู้คน ดอกไม้ ต้นไม้ใบหญ้า ทุ่งนา ป่า เขา แม่น้ำ ลำคลอง ทุกอย่างสามารถเป็นประสบการณ์ให้ชีวิตเราได้    หากไม่รีบเร่งกับการเดินทางมากนัก ก็ควรหยุดแวะพักทักทายสรรพสิ่งดูบ้าง  เราก็จะมีอาหารใจ บำรุงจิตให้มีความละมุนละไม เข้าใจสิ่งต่างๆ รอบตัวเพิ่มขึ้นได้ไม่น้อย
  • อย่างไรก็ตาม อย่าลืมว่า  "เป้าหมาย" ในการเดินทาง แต่ละครั้งของเรา เดินทางไปเพื่ออะไร เป้าหมายบางอย่าง เป็นรูปธรรม  สามารถวัดและประเมินคุณค่าความสำเร็จเป็นวัตถุได้  เป้าหมาย  บางอย่างทำเพื่อความสบายใจ  ไม่มีสิ่งใดตอบแทน นอกจากความสบายใจ  ต้องไม่ลืมว่าเรากำลังจะไปไหน ไปเพื่ออะไร
  • ที่พึงระวังคือ  การหลงทาง  ไม่ได้หมายความว่า  การหลงทาง  จะทำให้เสียหายเสมอไป บางครั้ง การหลงทาง อาจทำให้เราพบหนทางใหม่ๆ ผู้คนใหม่ๆ ธรรมชาติใหม่ๆ ที่ไม่เคยคิดว่าจะได้เจอมาก่อน   บางครั้ง การหลงทาง อาจให้ทั้งคุณ และ โทษ  อาจเสียเวลา สิ้นเปลืองพลังงาน หรือทำให้คนที่รออยู่ต้องเป็นกังวลใจ กับการหลงทางของเรา  แต่บางครั้งการหลงทาง ก็กลับสร้างสีสรรใหม่ๆ ให้ชีวิต ได้ตื่นเต้น ช่วยกระตุ้น อะดรีนารีน ได้เหมือนกัน
  • การวางแผนก่อนเดินทาง  จะช่วยให้การเดินทางเป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพ ควบคุมเวลา งบประมาณ ได้ 

    อุบัติเหตุต่างๆ ที่เกิดขึ้นบนท้องถนน ส่วนหนึ่งมาจาก ความประมาท การไม่ศึกษาเส้นทาง ไม่ศึกษากฎจราจร ไม่เคารพกฎหมาย ไม่เคารพสิทธิของผู้อื่น ไม่ดูแลรักษาเครื่องยนต์ แม้แต่ปัญหาสุขภาพของผู้ขับขี่ไม่สมบูรณ์ (สายตา กล้ามเนื้อแขนขาฯ) ก็อาจทำให้เกิดสิ่งที่ไม่คาดคิดได้บนท้องถนน  แต่ก็อาจมีบางครั้งเราขับของเราอยู่ดีๆ อาจมีคนอื่นมาสร้างความเดือนร้อนให้ได้ อันนี้ก็ถือเป็นคราวซวยไปละกัน อิอิ 

     จะว่าไป น้ำมันแพง นี่ก็ช่วยลดความเร็วบนถนนได้ไม่น้อยทีเดียว แต่ก็ยังเห็นรถป้ายแดงอยู่ทุกวัน  ไม่รู้ว่าคนซื้อรถในปัจจุบันชอบพริตตี้ เลยซื้อรถกันรึเปล่าก็ไม่รู้เนอะ อิอิ!

ก็เล่าสู่กันฟัง หวังว่าหาสาระจากข้อความเหล่านี้ได้บ้างไม่มากก็น้อยนะคะ

คำสำคัญ (Tags): #uncategorized
หมายเลขบันทึก: 26470เขียนเมื่อ 2 พฤษภาคม 2006 14:34 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 14:50 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน


ความเห็น
นพ.วัลลภ พรเรืองวงศ์
  • ขอขอบคุณอาจารย์จิตตีย์พร... แก้มแหม่ม
  • บันทึกนี้ดูน่าอ่านครับ
    1). มีการแบ่งย่อหน้า ไม่ติดกันเป็นพืด ทำให้อ่านง่าย
    2). มีการผสมผสานระหว่างย่อหน้า และการใช้จุดนำหน้าย่อหน้า ทำให้ดูหลากหลาย ไม่จำเจ
    3). มีการแต้มสีอักษร ทำให้ดูมีสีสัน ไม่จืด(สีเดียวกันหรือ monotone) มากเกินไป
    4). ข้อนี้สำคัญมาก... มีชื่อ-นามสกุล + รูปยิ้มแย้มแจ่มใส ทำให้บันทึกดูน่าเชื่อถือ + น่าอ่านมากกว่าบันทึกที่ไม่มีรูปอะไรเลย
  • ถ้าอาจารย์จะเพิ่มภาพถ่ายประกอบ เช่น เวลาเดินทาง... นำกล้องไปด้วย อย่างนี้คงจะน่าอ่านมากขึ้นเยอะเลย

     ขอบพระคุณอาจารย์หมอวัลลภ มากนะคะ ที่ให้ข้อคิดเห็นและให้กำลังใจเสมอ

     เรื่องภาพถ่าย สงสัยจะยากหน่อยค่ะ เพราะจัดอยู่ในกลุ่ม low tech & no money อิอิ   ก็เป็น ข้าราชการชั้นผู้น้อย จะถอยกล้องสักตัว หรือโทรศัพท์มือถือแบบบันทึกภาพได้ ก็คงต้องเบียดบังค่าตอบแทนน้ำนมมารดาไปหลายเดือน  เอาเป็นว่าขอนำเสนอเฉพาะตัวหนังสือไปก่อนนะคะ

วัลลภ พรเรืองวงศ์
  • ขอขอบคุณอาจารย์จิตตีย์พร... แก้มแหม่ม
  • "LoTech-NoMoney" ก็ไม่ต้องกลัวครับ มีวิธีแก้...
    1). ขออนุโมทนาที่แบ่งเงินให้แม่ สาธุ สาธุ สาธุ
    2). เวลามีอาจารย์ พี่ๆ น้องๆ เพื่อนๆ ไปเที่ยวไหน ขอความอนุเคราะห์รูปเขามาเก็บไว้ เลือกรูปดีๆ
    3). นำมาใส่แผ่น CDR (ราคาแผ่นละ 5.5-15 บาท) 2-3 แผ่น บันทึกแบบ multisession หรือเขียนได้หลายครั้ง
    (ประมาณ 500-1,000 ครั้ง)
    4). ที่แนะนำให้ทำ 2-3 แผ่น เพื่อกันเสีย
    5). พกติดตัวไว้เสมอ 1-2 แผ่น เวลาใครมีรูปดีๆ ก็ขอมาเก็บไว้ ไม่นานจะมีรูปในคลังเพียบเลย
    6). อีกวิธีหนึ่งคือ copy รูปการ์ตูน clipart เก็บไว้ นำมาลงบล็อกก็ได้ แต่ควรอ้างอิงที่มา เพราะมีลิขสิทธิ์
    7). ถ้าทำไม่เป็น (Nero multisession)... ไม่ต้องกลัวครับ ประกาศขอความช่วยเหลือทาง NUKM CoP คิดว่า ไม่นานคงจะมีคนใจดีช่วย 
ขอบพระคุณมากๆ ดีใจเสมอนะคะ ที่ได้รับคำแนะนำที่ดีจากอาจารย์จะนำไปประยุกต์ใช้ต่อไปค่ะ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท