ยายธีมีโอกาศกระเสือกกระสนมาเรียนต่อต่างประเทศ(ทุนตัวเอง)เมื่อจบปริญญาตรีมีโอกาศได้ทำงานหามรุ่งหามค่ำได้เงินติดกระเป๋าเหินฟ้ามาเยอรมันพร้อมสัญญาทำงานกับบริษัทกราฟฟิคบริษัทหนึ่งความจริงไม่เป็นอย่างฝันผันผวนต้องการทำงานเพื่อหาประสบการณ์แต่กลับต้องไปเรียนต่อ(อาศัยว่าเรียนเก่งมาตั้งแต่ต้นยกหางตัวเองนิดหน่อย)สอบเข้าเรียนแผนกสถาปัตยกรรม(exhibition)เปลี่ยนที่เรียนไปเรียนแผนกเซรามิค..เพราะอยากเรียนแผนกนี้มาตั้งแต่ต้นแต่เมืองไทยในสมัยนั้นยังไม่มีให้เรียนๆไปเรียนมาต้องไปเรียนสาขาประฎิมากรรมต่อเพราะเปลี่ยนProf.ที่ประเทศนี้ก็แปลกดีสาขานี้เราต้องเซ็นใบรับรองว่าเรียนไปแล้วอย่ามาร้องแรกแหกกระเฌอว่าไม่มีงานทำไม่ได้(เราก็เซ็นไปให้โดยสดุดีไม่ต่อร้อต่อเถียงเพราะกลัวว่าเขาจะไม่ให้เรียน)แผนกที่เรียนนี้คือเซรามิคประฏิมากรรมและก็อย่างที่ยกหางไว้ว่าเป็นคนเรียนเก่งแถมยังโชคดีด้วยพอจบก็ได้งานสอนที่HDK.FB6และเมื่อหมดสัญญาก็ได้งานต่อไปที่SHFBKบราวก์ชวัยก์...คืองานสอนปั้น(ดิน).....อาชีพที่ถือเป็นอาชีพไม่ได้..ก็คือ อยู่บ้านท่านอย่านั่งดูดายปั้นวัวปั้นควายให้ลูกท่านเล่น...กับสังคมตะวันตก
อ้อ ตอนนี้ อยู่ที่เยอรมันเหรอคะ แต่ก่อนไปบ่อยค่ะ น่าอยู่เหมือนกันนะคะ
สวัสดีค่ะคุณยายธี
* เขาห้ามร้องแรกแหกกระเฌอคุณเลยเซ็นให้อย่างสดุดี
* ชื่อคุณยายยาวไหมคะ คงฟังคุณยายสดุดีกันเพลิน อิอิ
* สุขกายสุขใจนะคะ
ตามมาขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมครับคุณยาย
แหม ดีเลยค่ะคุณยายธี ขอฝากตัวเป็นศิษย์อยากเรียนปั้นๆถ้วยโถโอชาม คนข้างกายพูดมาหลายปีว่าจะทำเตาเผาเล็กๆให้ ไม่ทำสักทีนุชเลยซื้อเซรามิคที่ชอบบ้าง ไปดูที่เขาทำสวยๆแล้วชื่นชมก็ยังดีค่ะ
เมื่อปีกลายมีคนเยอรมันมาบรรยายที่เมืองไทยในโปรเจ็คCraftsmatch เขาทำได้สวย มีชื่อเสียงและประสบความสำเร็จมาก จำชื่อไม่ได้เสียแล้วค่ะ
คุณยายธีเก่งจริงๆค่ะที่แก้ปัญหาช่วยเหลือตนเอง ได้เรียน ได้ทำในสิ่งที่ตัวเองชอบ
ตกลงค่ะ..ปลายปีคงจะได้เริ่มพอใบไม้เริ่มร่วงยายธีมักจะบินไปพร้อมๆกับนกหนีหนาว..ถึงเมืองไทยเมื่อใดจะไปสอนให้ถึงทุ่งขวัญค่ะ...เตรียมหาดินไว้นะคะล่องเรือลงมาทางปากเกร็ดรู้สึกว่าแถวๆนั้นยังมีการปั้นแป้นหมุนอยู่..เคยเห็นคุณยายคนหนึ่งทางโทรทัศน์เมืองไทยอายุ๘๕ยังปั้นแป้นยิ้มแฉ่งเลย..สุขภาพจิตดีเดาเอา