ระวังน้ำดื่มขวดที่ตลาดนัดจตุจักร


ลองอ่านดูไว้เป็นสิ่งกันภัยสำหรับตัวเองค่ะ เพื่อตัวคุณเองและคนที่คุณรัก


-----------------------------------------------------------------

ระวังน้ำขวดที่ตลาดนัดจตุจักร...ร้านที่อยู่บริเวณหอนาฬิกา

เรื่องมีอยู่ว่าวันอาทิตย์ที่ผ่านมาผมได้ไปตลาดนัดจตุจักร เดินไปซักพักก็เริ่มหิวน้ำสมมติฐานแรกคือร่างกายสูญเสียนำเพราะอากาศร้อน ก็เลยมองหาน้ำดื่มเดินไปถึงร้านขายน้ำ(ร้านเล็กๆอยู่บริเวณ 35องศาเหนือของหอนาฬิกา) กำลังรอคิวที่จะซื้อน้ำ แต่แล้วผมก็สังเกตเห็นที่บริเวณฝาขวดนำดื่ม ตรงที่ผนึกขวด มันมีรอยขรุขระ เหมือนโดนความร้อนเชื่อมกัน ผมคิดว่ามันต้องมีอะไรผิดปกติแน่ๆ ก็เลยไปเดินเก็บข้อมูลอยู่หลายร้าน ลองสังเกตขวดน้ำเปล่าที่ไม่มีพลาสติกปิดฝาขวดแล้ว แ.....เหมือนกันเลย สมมติฐานอันแรกและเดียวก็คือเขาคงเอาขวดเก่ามากรอกน้ำแล้วเอาฝาปิด แล้วก็เอาไฟลนให้ฝาติด เหมือนยังไม่ได้เปิด ไม่เชื่อก็ลองสังเกตเวลาคุณซื้อน้ำเปล่าที่สวนจตุจักรสิ


พวกคนขายจะเปิดขวดพร้อมเอาหลอดเสียบให้คุณเสร็จ
ผมทำการสำรวจ(ฝาขวด) และวิเคราะห์พฤติกรรม(เจ้าของร้าน) อยู่หลายร้านจนมั่นใจว่าสมมติฐานคงไม่คลาดเคลื่อน ผมจึงสรุปได้ว่า ร้านขายน้ำบางร้านนำขวดเก่ามาเติมน้ำแล้วน้ำมาขาย ผมนั่งคิดว่าจะทำอย่างไรกับร้านขายนำพวกนี้ดี (ระหว่างนี้ก็พยายามทำตัวให้ปกติเพื่อไม่เป็นการแหวกหญ้าให้คนขายน้ำตื่น)อาศัยความกระหายของมนุษย์เป็นเครื่องมือทำมาหากิน  นับเป็นการกระทำที่อภัยให้ไม่ได้ ถ้าเป็นเมื่อก่อน(ที่ผมจะหิวน้ำ)เรื่องนี้คงจะผ่านไปเหมือนลมจากไดเป่าผมผ่าน ติ่งหูแต่ว่า!! ไม่ใช่คราวนี้ ความกระหายน้ำทำให้เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่สำหรับผม  ผมไม่รอช้ารีบลุกขึ้นและเดินกลับไปที่ร้านขายน้ำร้านนั้น  ร้านที่ทำลายความเชื่อใจผู้บริโภคอย่างผมเดินไปเดินไป  ผมยืนอยู่หน้าร้านขายน้ำจอมหลอกลวงสายตาผมจดจ้องไปที่ขวดน้ำเปล่าเล็งไป  ที่ฝาขวด( ชัดเลยขวดเก่าเห็นแล้วฉุนมาก)

' รับอะไรดีคะ?'ประโยคจากคนขายดังขี้น

'เอาความซื่อสัตย์น่ะ มีขายไหม' ผมคิดในใจ ในขณะที่ร่างกายกระหายน้ำแต่สายตายังคงจับจ้องขวดน้ำ

' รับอะไรดีค่ะ?'เสียงจากคนขายขึ้นอีกครั้ง

เหมือนกับจะเร่งให้ผมสะกดอารมณ์ไว้ไม่อยู่ อยากให้ผมพูดนักใช่ไหม บีบคั้นกันเหลือเกินขืนพูดมาอีกคำละก็ผมจะสวนกลับให้อายกันไปเลยจะได้รู้ไปเลยว่าอย่ามามีเรื่องกับคนหิวน้ำ

' น้องจะรับน้ำอะไรดีคะ? ยังไม่ทันสิ้นคิด(คิดยังไม่เสร็จ)

เสียงเจ้าของร้านเหมือนกับมือที่ดึงสลักระเบิดออก ผมทนอีกไม่ไหวแล้ว

'ทนไม่ไหวแล้วโว้ย!!'ผมคิดในใจเสียง

ดังสายตาหันไปมองหน้าคนขายแล้วพูดกระแทกใส่หน้าว่า 'เป็บซี่ป๋องพี่' แล้วผมก็ควักเงินให้ไป 13 บาท แล้วผมก็หันหลังเดินจากไป

มันอาจเป็นเพราะร่างกายผมขาดน้ำ เลยทำให้ร่างกายไม่ทำตามอย่างที่คิด โชคดีไปที่เมืองไทยเป็นเมืองพุทธ หลังจากหายหิวน้ำเวลาก็ล่วงเลยผมยังคิดคิดคิด(จะจัดการเรื่องนี้ยังไง)


ในที่สุดผมก็เลยเขียนอีเมล์ฉบับนี้เพื่อเตือนคนชอบกระหายน้ำที่ไปเดินตลาดนัดจตุจักร
ให้ระวังน้ำขวดรีไซเคิลให้ดีเพราะไม่รู้ว่า น้ำที่เขาเอามาเติมเป็นน้ำสะอาดหรือเปล่าและขวดที่นำมาก็ไม่รู้ว่าไปเอามาจากไหน


อีเมล์ฉบับนี้เป็นทางออกที่ผู้เขียนใช้เวลานั่งคิดหลังจากดูดเป็บซี่กระป๋องนั้นหมด
โดยหวังว่าผู้ที่ได้รับจะส่งเตือนต่อไปเรื่อยๆและอาจมีซักคนที่คิดจะอะไรซักอย่าง เพื่อเรียกร้องสิทธิผู้บริโภค(ไม่ใช่แบบที่ผมทำ)ช่วยส่งไปให้คนเหล่านั้นที และขอยืนยันว่ามันเป็นเรื่องจริง …. ไม่เชื่อเสาร์อาทิตย์นี้ไปเดินดูสิ

******************************************************************
ไปพิสูจน์กันมั้ย หรือ... ใครสามารถแจ้งร้องเรียนให้หน่วยที่เกี่ยวข้องตรวจสอบด่วนๆๆๆๆ



 

หมายเลขบันทึก: 262777เขียนเมื่อ 23 พฤษภาคม 2009 08:25 น. ()แก้ไขเมื่อ 9 มิถุนายน 2012 09:02 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท