"ถามอะไรคะ ? " มีอะไรก็ถามได้ เด็กอึกอัก ๆ สักพักก็ถามว่า ผู้เขียนนิ่งไปนิดหนึ่ง ไม่ใช่ครั้งแรกที่ได้ยินคนถามคำถามนี้ บ่อยครั้งที่มีคนถามมาก ๆ (เมื่อตอนสาว ๆ ฮา….เดี๋ยวนี้….) ครูไม่ได้ใช้อะไรหรอก อยากรู้ไหมละ ? ถ้าบอกแล้วจะทำตามไหมคะ ครูถือศีลกินมังสวิรัติ ทำใจให้ผ่องใส ไม่ต้องใช้อะไรหน้าก็ใส…. เด็กได้ยินดังนั้นก็หัวเราะ แหะ แหะ…. แล้วก็เดินจากไปอย่างง่ายดายเมื่อได้คำตอบที่ทำได้ยาก จริง ๆ แล้วความงามที่เกิดจากใจ มันสามารถส่องสะท้อนออกมาภายนอกเป็นรังสีออร่าที่แผ่ออกจากร่างกาย ขอเพียงมีจิตใจที่เมตตา รักและปรารถนาดีต่อ ผู้อื่น คิดช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ ไม่มีจิตริษยา หมั่นรักษาศีลเจริญภาวนา หน้าตาก็สวยใสกันทุกคน ไม่ต้องใช้เครื่องสำอางราคาแพงในการเสียเวลาพอกหน้าเพื่อ หลอกลวงตนเองและผู้อื่น ใช้เวลาแต่งหน้ามาแต่งใจได้ประโยชน์กว่า ร่างกายนี้ก็เป็นอนิจจัง หากมองความเปลี่ยนแปลง คอยสังเกตความเสื่อมของผิวหนัง และอวัยวะต่าง ๆ ย่อมทำให้เกิดปัญญา เด็กในวัยนี้ย่อมสนใจในเรื่องความสวยงามเป็นธรรมดา อดคิดถึงข่าว สาวสังคมชั้นสูงวัยเจ็ดสิบปีที่ลงทุนไปทำศัลยกรรมจนเหมือนคนอายุสามสิบปี อ่านแล้วก็ปลงสังเวช อายุขนาดนี้ควรค้นหาสัจธรรมความจริงของชีวิต ไฉนยังลุ่มหลงมัวเมาในกายขันธ์จนพยายามฝืนธรรมชาติคนเขลาก็ฮือฮา ชื่นชมกันไป ….. คนหนอคน จะหลงกันไปถึงไหน นี่กระมังที่เขาว่า “หลงกายลืมแก่”
เมื่อหมดชั่วโมงสอนนักเรียน ชั้น ม.๖/๓ ผู้เขียนสังเกตเห็นเด็กสาวสองคน ทำท่ากลัว ๆ กล้า ๆ กระซิบกระซาบกันว่า "ถามยัง ๆ "
"อาจารย์คะพวกหนูสงสัยว่าอาจารย์ใช้อะไรคะ ถึงหน้าขาวใส…?”
แอบภูมิใจลึกๆ ที่เป็นพรีเซ็นเตอร์ครีมบำรุงในช่วง หลังใช้ค่ะ ต้องแถมคะแนนพิสัยให้เด็กด้วยค่ะ อิอิ