ก่อนจะมาเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยน

วันนี้ว่างๆ อากาศดีๆ หลังฝนตกเลยมาทำสิ่งที่ได้เขียนไว้มานาน อืม การเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนเนี่ยนะ ก็ไม่ได้จะเป็นกันง่ายๆ เพราะไม่ใช่ทุกคนที่จะมีโอกาสไปสอบน่ะ เพราะนอกจากคุณสมบัติต่างๆแล้วเนี่ย ต้องรวบรวมความกล้าที่ต้องบวกกับความมั่นใจอีกหลายขุมเลยล่ะ ครั้งแรกที่เราไปสอบน่ะ เราอยู่ ม.3 เอง ตอนนั้นไปสอบชิงทุนรัฐบาล เราก็สอบติดน่ะไปอเมริกา แต่เค้าบอกว่า ให้พี่ที่อยู่ ม. 5 ไปก่อน แต่ถ้าเราจะไปก็เลือกประเทศที่อยู่อเมริกาใต้ได้ เช่น กัวเตมาลา ฯลฯ อะไรประมาณนั้น แล้วถ้าชั้นเลือกไปเนี่ย จะได้ ภาษาอะไรมา (วะ) *คิดในใจ* เอาก็เลย ลองสอบใหม่ ตอนม. 4 คราวนี้สอบอีกทุน เป็นของรัฐบาลอเมริกันเลย แต่เราสอบได้ที่ 2 เลยต้องจ่ายตังด้วย *เอาไงล่ะที่นี้* คนจ่ายก็คือ พ่อกะแม่ซะด้วย ตอนแรกท่านไม่ให้เราไปบอกว่า น่ากลัว+แพง+ฯลฯ ที่จะสรรหามาเป็นห่วง แต่คนที่ให้เราไปคือ ยายกะลุง ท่านทั้งสองบอกว่า ส่งมันไปเหอะ คุ้ม รับรองว่ามันจะหางานได้ง่ายกว่าถ้าได้ภาษาชั้นเยี่ยมจากเจ้าของภาษาน่ะ ก็ตัดสินใจกันอยู่นาน จน ตกลงกันว่าให้ไป (เย้  ดีใจจัง)  ดังนั้น ชะนีน้อยจากนครเขื่อนขันธ์กาบแก้วบัวบาน (จ.อุบลฯปัจจุบันอ่ะนะ) ก็ได้เหินฟ้าครั้งแรกในชีวิตไปเมืองนอกเลย

เดี๋ยวฉบับหน้าจะมาเล่าเกี่ยวกับขั้นตอนก่อนไปนะจ๊ะ วันนี้เอาแค่นี้ก่อน คือ จริงๆ คิดได้ทีละเรื่องเพราะความจำเริ่มเลอะเลือนแล้วนะ

โปรดติดตามตอนต่อไปนะจ๊ะ (ถ้าอยากอ่านนะ)

To be Continue ……on Visa making/passport issue/ and health check up