เปลี่ยนวิธีคิด พลิกวิธีทำ
เมื่อพูดถึงงานประจำ ทุกคนมักรู้สึกว่ามันเป็นงานที่น่าเบื่อ ไม่สนุก จำเจ ไม่ท้าทาย และในที่สุดก็ไม่เห็นคุณค่า ไม่ว่าจะเป็นงานด้านการบริหารหรืองานบริการ ยิ่งงานมากขึ้นยิ่งรู้สึกว่าเป็นภาระมากขึ้น โดยเฉพาะงานบริการรักษาพยาบาล ผู้ป่วยมารับบริการเป็นจำนวนมาก เกิดความแออัดในโรงพยาบาล ต้องเร่งรีบตลอดเวลาเพื่อให้จำนวนคนไข้บรรเทาเบาบางลง ส่วนงานบริหาร มีการวัดประสิทธิภาพการทำงานผ่านตัวชี้วัดเป็นจำนวนมาก ทำให้สับสนว่า ตกลงจะวัดคุณภาพหรือวัดปริมาณกันแน่ ท้ายที่สุดแล้วงานประจำกลายเป็นภาระที่ทุกคนจำต้องแบกไว้อย่างระอา หากรู้สึกซ้ำซากจำเจอย่างนี้ต่อไปเรื่อยๆ คงไม่สนุกแน่ คงต้องหาวิธีทำอย่างไรให้เกิดการเรียนรู้ ทำงานให้มีความสุข สนุกกับการทำงาน ไม่เบื่อหน่าย ท้าทายและทำให้งานนั้นได้รับการพัฒนา.... ในที่สุดก็จะเห็นคุณค่าได้เอง....
วิธีการก็คือ หนึ่ง-เริ่มจากการเปลี่ยนวิธีคิด โดยไม่คิดว่างานประจำเป็นงานที่จำต้องทำ ซ้ำซากและไม่มีทางพัฒนา แต่เป็นงานที่เราสามารถสร้างสรรค์พัฒนาให้ดีขึ้นได้ สอง-พิจารณางานที่ตัวเองรับผิดชอบว่ามีช่องทางที่จะศึกษาและพัฒนาให้ดียิ่งขึ้นได้อย่างไร สาม-ถ้ายังไม่ปิ๊งว่าจะทำอะไรดี ไม่รู้จะเริ่มอย่างไรก่อน ให้พยายามค้นคว้าศึกษาจากงานวิจัยของคนอื่น ถ้ากลัวว่าจะเป็นการลอกเลียนความคิดผู้อื่น ให้คิดต่อว่า จะทำให้ดีกว่าได้อย่างไร สี่-ปรึกษาหารือกับผู้ที่มีประสบการณ์การทำวิจัย หรือผู้ที่มีประสบการณ์ในการพัฒนางานให้ดีขึ้น หรือผู้ร่วมงานที่เป็นกัลยาณมิตรก็ได้ ว่าท่านเหล่านั้นมีแนวคิดหรือวิธีคิดอย่างไร กระบวนการแลกเปลี่ยนเรียนรู้อาจทำให้คนอื่นที่มีอุดมการณ์เดียวกับเราเข้ามาร่วมวงพัฒนางานขององค์กรต่อไปก็ได้ ห้า-ประมวลสิ่งที่ได้จากการฟัง คิด ถาม และเขียนออกมาว่าอยากจะทำอะไร และทำอย่างไร อาจจะเริ่มจากปัญหา คือทบทวนดูว่ามีสิ่งผิดพลาดอะไรเกิดขึ้นบ้างในงานประจำ และหากจะทำให้ดีกว่าเดิมและไม่เกิดปัญหาอย่างนั้นขึ้น เราจะทำการศึกษาสาเหตุของปัญหาที่แท้จริงได้อย่างไร รวมถึงศึกษาเพื่อค้นหามรรควิธีทางแก้ปัญหาได้อย่างไร
ลองเปลี่ยนวิธีคิด ลองพลิกวิธีทำ แล้วจะรู้ว่างานวิจัยจากงานประจำ ไม่ได้ยากอย่างที่คิด.....
จรวยพร ศรีศศลักษณ์
สวรส.
20 พค. 2552
ความเห็น (1)
สวัสดีครับ
เห็นด้วยครับ ลอกหาเวลาว่างนั่งคิด นั่งคุย นั่งฟัง แล้วน่าจะได้หัวเรื่องบางเรื่องที่น่าสนุกในการพัฒนางานต่อไปนะ ครับ