Pain is inevitable, Suffering is optional : เลือกที่จะไม่เป็นทุกข์

Pain is inevitable. Suffering is optional.

ความเจ็บปวดนั้นหลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่เราเลือกที่จะไม่ทนทุกข์ไปกับมันได้

 

อ่านเจอประโยคนี้จากหนังสือเรื่อง

What I talk about when I talk about running.

โดย ฮารุกิ มุราคามิ

 

มุราคามิเขียนในบทนำในหนังสือซึ่งเกี่ยวกับเรื่องการวิ่ง และการฝึกวิ่ง เพื่อไปถึงขั้นมาราธอนของเขาว่า ในขณะการฝึกฝนนั้น ความเจ็บปวดของร่างกายเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่เรามีทางเลือกที่จะทนทุกข์กับความเจ็บปวดนั้นหรือไม่

อ่านแล้วก็สะกิดใจ คิดได้ว่า นี่มันไม่ใช่เรื่องเกี่ยวกับการวิ่งเท่านั้น ประโยคนี้สามารถปรับใช้ในการดำรงชีวิตของเราได้ด้วย

ตราบที่ยังมีชีวิตอยู่ พระท่านว่า มนุษย์ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องเกลือกกลั้วไปด้วยโลกธรรมแปดได้แก่ ความ มีลาภ เสื่อมลาภ มียศ เสื่อมยศ สรรเสริญ นินทา สุข ทุกข์ สิ่งเหล่านี้หลีกเลี่ยงไม่ได้ ต้องประสบพบเจออย่างแน่นอน เราเลี่ยงไม่ได้ แต่เราเลือกท่าทีที่จะจัดการกับมันได้

พุทธศาสนาสอนให้อยู่ในโลกอย่างเข้าใจทุกข์ แต่ไม่เป็นทุกข์

ผมเข้าใจว่าระบบพุทธศาสนาทั้งระบบ คือการอบรมปัญญาให้แจ้งพอที่จะทำให้จิตไม่เป็นทุกข์ แม้ร่างกายจะมีความเจ็บปวดทรมานอันเป็นผลจากโรคภัย หรือภาวะอันไม่สบายต่างๆ ก็ตามที

ปิดท้ายด้วย ติลักขณาทิคาถา ที่เก็บเอาใจความ และวิธีปฏิบัติเพื่อให้ suffering เป็น optional ครับ

 

สัพเพ สังขารา อะนิจจาติ ยะทา ปัญญายะ ปัสสะติ

เมื่อบุคคลเห็นด้วยปัญญาว่า สังขารทั้งปวงไม่เที่ยง

อะถะ นิพพินทะติ ทุกเข เอสะ มัคโค วิสุทธิยา

เมื่อนั้น ย่อมเหนื่อยหน่ายในสิ่งที่เป็นทุกข์ที่ตนหลง

นั่นแหละ เป็นทางแห่งพระนิพพาน อันเป็นธรรมหมดจด

 

สัพเพ สังขารา ทุกขาติ ยะทา ปัญญายะ ปัสสะติ

เมื่อบุคคลเห็นด้วยปัญญาว่า สังขารทั้งปวงทุกข์

อะถะ นิพพินทะติ ทุกเข เอสะ มัคโค วิสุทธิยา

เมื่อนั้น ย่อมเหนื่อยหน่ายในสิ่งที่เป็นทุกข์ที่ตนหลง

นั่นแหละ เป็นทางแห่งพระนิพพาน อันเป็นธรรมหมดจด

 

สัพเพ ธัมมา อนัตตาติ ยะทา ปัญญายะ ปัสสะติ

เมื่อบุคคลเห็นด้วยปัญญาว่า ธรรมทั้งปวงเป็นอนัตตา

อะถะ นิพพินทะติ ทุกเข เอสะ มัคโค วิสุทธิยา

เมื่อนั้น ย่อมเหนื่อยหน่ายในสิ่งที่เป็นทุกข์ที่ตนหลง
นั่นแหละ เป็นทางแห่งพระนิพพาน อันเป็นธรรมหมดจด

 

 

 

[เพียงพอ]

สุขทุกข์เป็นสิ่งที่มีอยู่แล้วและทุกชีวิตต้องประสบพบเจอ ความทุกข์ที่เกิดกับแต่ละคน อยู่ที่การให้ค่ากับสิ่งต่างๆ ที่เกิดขึ้น ทำให้ใจชอบหรือไม่ชอบกับสิ่งนั้น เพราะปกติมนุษย์ย่อมติดสุขและหนีทุกข์ อยู่ที่ว่า ทำอย่างไรเราจึงจะเป็นผู้อยู่เหนือสุขทุกข์เหล่านั้น....