วันหนึ่ง ขณะที่ท่านคานธีกำลังขึ้นรถไฟ รองเท้าข้างหนึ่งของท่านลื่นหลุดตกลงไปยังพื้น ซึ่งท่านไม่สามารถจะลงไปเก็บได้ทันเพราะรถไฟได้เริ่มเคลื่อนออกจากสถานีไปแล้ว
ท่านคานธีได้กระทำสิ่งที่ยังความประหลาดใจแก่ผู้ติดตามของท่านเป็นอย่างมากด้วยการโยนรองเท้าอีกข้างหนึ่งของท่านที่เหลือลงไปใกล้ ๆ รองเท้าข้างแรกที่ตกอยู่
ผู้โดยสารคนหนึ่งจึงถามท่านขึ้นว่าทำไมท่านจึงทำเช่นนั้น ท่านคานธีจึงตอบด้วยความยิ้มแย้มขึ้นว่า “คนยากจนที่พบเห็นรองเท้าข้างแรกที่ตกอยู่ จะได้มีรองเท้าครบทั้งสองข้างเพื่อสวมใส่มันได้” !
วิเศษมากมากค่ะ
ถึงเราจะเหลือรองเท้าอยู่ก็ใช่จะมีประโยชน์เพราะมีเพียงข้างเดียว
ขอบคุณกับสาระที่ดีดี..ได้แนวคิดเพิ่มอีกมากมาย..ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
สลามคะ
อ่านแล้วรู้สึกดีมากเลยคะ...