28.คาเธ่ย์แปซิฟิค.......ทำเวลาให้สั้นด้วยบริการประทับใจ (2)
เมนูอาหารเย็นมีไก่กับหมู เหมือนรายการจากสุวรรณภูมิเลย ซึ่งคราวนั้นผมเลือกไก่ มาตอนนี้ผมอยากกินปลาและอยากคุยกับนางฟ้าด้วย ดังนั้นเมื่อเธอลากล้อเลื่อนใส่อาหารมาถึง จึงถามว่า
"คนสวย...ไม่มีปลาเหรอครับ" (คำว่าคนสวยผมพูดในใจครับ...ฮิฮิ ไม่กล้าจริง) เธอยิ้มสวยอีก แล้วตอบผมว่า "ไม่มีค่ะ" ผมจึงต้องเลือกหมู และขอไวน์แดงจากเธอพร้อมด้วยรอยยิ้มที่คิดว่าหล่อที่สุด
ที่นั่งผมอยู่ตอนกลางริมซ้ายติดทางเดิน เวลานางฟ้าแสนสวยเธอส่งอาหารให้ผมและส่งให้คนที่นั่งข้างๆ ผม (ไม่ใช่อื่นไกลภรรยาและลูกสาวผม) ทำให้ได้สัมผัสกลิ่นหอมอ่อนๆ จากเธอ ผมลอบสูดลมหายใจเอากลิ่นแห่งความสดชื่นเข้่าไว้ในปอดให้ได้มากที่สุด
"คนสวย.....ขอน้ำอีกแก้วครับ" (คนสวย..คงยังอยู่ในใจ) ผมพยายามถ่วงเวลา แต่..ทุกอย่างย่อมมีที่สิ้นสุด ผมและคนที่นั่งข้างๆ ผม ได้สิ่งของตามที่ขอแล้ว เธอก็เดินจากไป
ไวน์แดงไม่ทราบยี่ห้ออะไรมองไม่ถนัดรสชาดดีทีเดียว วิ่งผ่านลำคอลงไปยังกระเพาะรู้สึกได้ถึงความอบอุ่นที่แผ่จากท้องไปทั่วร่าง ทำให้ผมรีบแกะกล่องโฟมที่ใส่เนื้อหมูอบราดอะไรไม่ทราบแฉะๆ แต่อร่อยมาก
เราสามคนพ่อแม่ลูกนั่งกินแทบไม่คุยกันเลย ลูกสาวผมกินไปด้วยสายตาสำรวจสิ่งต่างๆ รอบตัวไปด้วย ผิดกับภรรยาผม ก้มหน้าก้มตากินอย่างเดียว คงง่วงนอนเต็มที่เพราะที่บ้านไม่ถึงสี่ทุ่มเธอก็หลับแล้ว
หลังอาหารนางฟ้าแสนสวยอีกคนซึ่งสวยไม่น้อยกว่าคนแรก มือหนึ่งถือเหยือกกาแฟ อีกมือถือถาดใส่เนยเทียมและน้ำตาล เดินมาพร้อมรอยยิ้มและเสียงไพเราะว่า
"กาแฟไหมค่ะ" เธอเดินมาถึงผมรีบยื่นถ้วยกาแฟวางลงบนถาดในมือของเธอพร้อมรอยยิ้มที่คิดว่าเท่ที่สุด เธอยิ้มสวยตอบ ตอนนี้ผมมั่นใจแล้วว่า "ยิ้มสยาม" ถูก "ยิ้มฮ่องกง" เบียดมาติดๆ แล้ว
ดื่มกินจนพอใจแล้ว หนุ่มหล่อก็มาเก็บถาดอาหารไป เราปรับที่นั่งเอนลงได้นิดหน่อย นิดเดียวจริงๆ ไม่เหมือนในรถทัวร์บ้านเรา ที่ปรับแทบว่าจะเป็นเตียงนอนได้เลย ผมคว้าหูฟังที่หนุ่มหล่อแจกให้ตั้งแต่ขึ้นเครื่องใหม่ๆ มาสวม แกะรีโหมดออกมาจากพนักพิงของคนที่นั่งหน้า ซึ่งอยู่ใต้จอภาพ หาภาพยนตร์ดูย่อยอาหาร มีหลายเรื่องทั้งหนังจีน หนังฝรั่ง แต่...ไม่มีหนังไทยเลย เพลงก็มีหลายเพลงทั้งจีน ฝรั่ง ซึ่งแน่ละไม่มีเพลงไทยเช่นกัน คนเดินทางส่วนใหญ่ปิดจอภาพพักผ่อน มีสาวจีนด้านหน้าเยื้องไปทางซ้ายมือผมที่ดูหนังคาว์บอยขี่ม้ายิงปืน สาวจีนด้านขวามือดูหนังการ์ตูนหมากับแมว เรื่องเดียวกับลูกสาวผมที่ดูไปยิ้มไป ส่วนภรรยาผมเธอหลับไปนานแล้ว ผมเห็นว่าดึกแล้วสมควรพักผ่อน ก่อนเก็บรีโหมดได้เปิดช่องรายงานการเดินทาง เห็นภาพเครื่องกำลังบินอยู่เหนือมหาสมุทรแปซิฟิค อีกสิบชั่วโมงเศษจะถึงลอสแอนเจลิส จึงปิดจอภาพขยับตัวในท่าที่สบายที่สุดเท่าที่จะทำได้ ทำจิตให้สงบโดยเอารอยยิ้มของนางฟ้าคาเธ่ย์แปซิฟิคเป็นที่ตั้ง ไม่นานผมก็หลับ
ความเห็น (10)
อรุณสวัสดิ์
ถึงลอสแอลเจลิสแล้วค่ะ
อ้าว ! ไม่ใช่
ก็บรรยายเสียเพลิน
แทบจะหลับไปด้วย
มีความสุขในการเดินทางเสียจริง
โชคดีนะคะ
ไชโ้ย้....ถึงซะที
อ้าว..ยังดอกรึ....
ผมไปเยี่ยมที่บล็อกมา อ่านเพลินและให้แนวคิดดีทีเดียว
ขอบคุณที่ให้กำลังใจ
โชคดีเช่นกันครับ
สวัสดีค่ะ อาจารย์ เปลวเทียน
อ่านไป ยิ้มไป พออ่านจบ เพิ่งรู้ตัวว่า กำลังยิ้มกับ หนุ่มสยาม และ สาวฮ่องกง อิ อิ
มีภาพชื่อว่า Bright Smiles มาฝากค่ะ
สุขกาย สบายใจ นะคะ
ไม่มั่นใจว่าดอกอะไร ทราบเพียงว่าสวยและสร้างความเบิกบานใจได้มากจริงๆ
ขอบคุณนะครับ
ยิ้มสยามตอนนี้ค่อนข้างแหยแล้วครับ กลัวไข้หวัดหมู ฮิฮิ พูดเล่นครับ
ชีวิตที่ลอสแองเจลิส ดูๆ ก็ไม่เห็นเขาตื่นเต้น มีหมูขายตามปกติ คนก็กินตามปกติ วันก่อนผมก็ไปกินซี่โครงหมูย่างที่ร้านชิคาโกริบส์ อร่อยมาก ราคาไม่ต้องพูดถึง ฮิฮิ
ตามมาเยี่ยมอีกบันทึกครับผม
เดี๋ยวจะย้อนกลับไปบันทึกก่อนหน้าแล้วนะคร๊าบ...ไปล่ะ :)
ยิ้มไหนๆก็สวยค่ะอาจารย์ ถ้ายิ้มด้วยใจ (ทั้งไทยทั้งเทศ สวยหมดค่ะ)
ติดตามอ่านมาติดๆค่ะ เจอหนุ่มหล่อสาวสวยบนเครื่องยิ้มสวยๆ อาจารย์เลยพลอยยิ้มตาม อิอิอิ หล่อไปอีกแบบค่ะอาจารย์
ถึงลอสแอลเจลิสแล้วฝากกิอนฝากเที่ยวเผื่อด้วยนะคะ อิอิอิ ขอให้สนุกนะคะอาจารย์
ตามมาเที่ยวด้วยคะ
ประเทศผรั่ง มีขอทาน แบบคนไทยหรือเปล่าคะ ตอบไม่ได้ไม่ต้องตอบ ดึงภาพคนขอทานมา ไม่ทราบว่าจะยังหรือเปล่า ไม่ได้เก็บไว้ในไฟล์อัลบั้ม ยังต้องเรียนรู้อีกมากมาย
ภายยังอยู่ครับ
ไม่ให้ผมบรรยาย..อีกเหรอ.... ฮ่าฮ่า
หากหมายถึงการนั่งหรือนอนพนมมือ มีกระป๋องหรืออะไรก็ตามวางอยู่ข้างหน้า อย่างนี้ที่อเมริกา ผมไม่เห็นครับ แต่แบบที่เล่นดนตรีหรือแสดงอะไรสักอย่าง เสร็จแล้วเปิดหมวก วางบนพื้น พอมีให้เห็นครับ
ที่ลาสเวกัส ผมเห็นสองคน คุ้ยหาของที่พอขายได้ในถังขยะ ผมจะแอบถ่ายรูป แต่กลัวครับ แกตัวใหญ่และหน้าตาดุมาก
คุณสุเก่งครับ... ผมที่ทำได้นิดหน่อยก็ด้วยความอนุเคราะห์หลายท่านครับ ชาวโกทูโนนี่แหละ
ขอบคุณที่ตามมาเที่ยวครับ ต้องไปทุกบล็อก ทุกตอนนะครับ ... ฮ่า ฮ่า
ระวังย่นนะครับ ฮิฮิ ฮ่าฮ่า