ความงดงามของความเศร้า คือการที่เราได้อยู่กับตัวเอง
เพราะความเศร้าจะรั้งไม่ให้จิตเรากระเด็นไปหนใด
แต่ความเศร้าก็มักทำให้ความสามารถในการจำและการสร้างจินตภาพมีคุณภาพสูงสุด
ความเศร้า ทำให้เรารักและเกลียดตัวเอาเอง
บางครั้งฉันนั่งมองความเศร้าของฉันด้วยความเวทนา
ฉันเลยตบไหล่มันเบา ๆ แล้วบอกว่า "ฉันยินดีตอนรับเธอเสมอ"
ความเศร้า กับเรา เคล้าความรัก
เข้ามาทัก พักย้าย อยู่เสมอ
บ้างมีรัก บ้างมีเศร้า ต้องกล้าเจอ
รักเสมอ เศร้างบ้าง สมดุลย์กัน
เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ
สวัสดีครับ คุณพิมล
แวะมาส่งกำลังใจ นะคะ
...
แวะไป รักษาสุขภาพด้วยกันที่นี่นะคะ
จะทำสถิติ กรุ๊ปชาวบล็อก ค่ะ
ที่นี่นะคะ....
ขอบคุณครับครูอ้อย แซ่เฮ
"ความเศร้า กับเรา เคล้าความรัก
เข้ามาทัก พักย้าย อยู่เสมอ
บ้างมีรัก บ้างมีเศร้า ต้องกล้าเจอ
รักเสมอ เศร้างบ้าง สมดุลย์กัน"
ความงามของบทกลอนทำให้ความเศร้ามีความงามมากยิ่งขึ้น พอดีตื่นมากลางดึกแล้วเกิดความรู้สึกเศร้าที่ต้องจากบ้านมาทำงาน แต่ในชั่วระยะอันสั้นผมกลับนั่งยิ้มต้อนรับความเศร้าอย่างเบิกบาน
ขอบคุณครับคุณครูท.ณเมืองกาฬ
ตอนนี้ผมอยู่สกลนครครับก็เลยไม่รู้ว่าที่ร้อยเอ็ดฝนตกรึเปล่า แต่ที่สกลฯฝนบ่ตกเอาซะเลย อากาศก็ร้อนมาก ๆ พอดีเป็นวิทยากรอบรมการทำผลงานวิชาการหลายวันก็เลยยังไม่มีเวลาเขียนบความบทกลอนเอาซะเลย ไว้ว่าง ๆ เมื่อเขียนบทความบทกลอนแล้วเข้ามาติชมบ้างนะครับ งานเขียนของคุณครูผมเข้าไปอ่านทุกอันนะครับ อ่านแล้วได้ความรู้มากเลยครับ
ขอบคุณครับคุณ °o.O ปลายฟ้า O.o°
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและเผยแพร่ แลกเปลี่ยนเรียนรู้กันครับ