เมื่อ2วันที่ผ่านมา ดิฉันได้ไปดูงานกับเพื่อนๆที่เรียนปริญญาโทด้วยกันคะที่ กรุงเทพและชลบุรี ไปดูการเพาะเลี้ยงเต่า ที่ศูนย์อนุรักษ์เต่าทะเลกองทัพเรือ หน่วยบัญชาการต่อสู้อากาศยานและชายฝั่ง ที่นี่นะคะเค้ามีการเพาะเลี้ยงเต่า จำนวนมากเลยคะ โดยจะมีทหารเลย เป็นผู้คอยดูแล เดี๋ยวเอาไว้ดิฉันจะเล่าให้ฟังทีหลังนะคะ
วันนี้เรื่องที่จะมาเล่าก็มีอยู่ว่า ที่ศูนย์อนุรักษ์เต่าทะเลกองทัพเรือ หน่วยบัญชาการต่อสู้อากาศยานและชายฝั่ง จะมีของฝากขายหลายอย่างมากเลย แต่ดิฉันก็ไม่ได้ซื้ออะไรมาซักอย่าง แบบว่าไม่ถูกใจนะคะ(ไม่ใช่ว่าไม่มีตังค์นะ) ต้องพูดออกตัวก่อนเดี๋ยวเข้าใจผิดกันจริงๆ ต่อนะคะ เพื่อนๆของดิฉันก็ซื้อของฝากที่ตนเองชอบ ซื้อกันหลายคนเหมือนกัน แต่มีอยู่คนหนึ่งเค้าซื้อตุ๊กตาทหารเรือเป็นตุ๊กตาชายและหญิง และก็ซื้อตุ๊กตาเต่ามาด้วย จากนั้นเราก็เดินทางไปดูงานกันต่อที่ เรือรบจักรีนฤเบศร หลังจากดูงานที่เรือรบเสร็จแล้วเราก็จะเดินทางกลับที่พักเพื่อรับประทานอาหารกัน แต่ก่อนที่จะเดินทางถึงที่พัก เพื่อนคนหนึ่งของดิฉันก็ตกใจเมื่อมาถึงที่นั่งตัวเอง กลับมองไม่เห็นตุ๊กตาที่เค้าซื้อมา ก็หาอยู่นานเลย จึงเดินไปถามคนขับรถว่าได้หยิบถุงตรงที่นั่งไปไหม คนขับรถบอกว่าเค้าหยิบไปทิ้งแล้วนึกว่าเป็นขยะ เพื่อนดิฉันก็เลยให้คนขับรถตีรถกลับไปที่เดิม ระทางห่างจากที่เรือรบ ประมาณ 10 กิโลได้เลยนะคะ พอรถขับมาถึงเพื่อนของดิฉันเค้าก็วิ่งก้มไปคุ้ยขยะในถังจนได้ตุ๊กตานั้นมา(ดิฉันเก็บภาพไม่ทันคะเพราะพี่เค้าเร่งรีบมาก) คนแถวนั้นก็เยอะเหลือเกินเพื่อนดิฉันก็คงจะอายเหมือนแต่ทำจนได้ เพื่อนบอกว่าต้องเอาไปฝากคนที่บ้านนิคะ ดิฉันว่าหลังจากนี้ไปตุ๊กตาที่เพื่อนดิฉันซื้อไป คงมีค่ามากสำหรับเค้ามาก เพราะกว่าจะได้มา อุปสรรคเยอะเหลือเกิน ดิฉันเก็บรูปมาฝากด้วยนะคะ
คุณคิดว่าของที่เราได้มันมาง่ายๆ มันจะมีค่ามากน้อยแค่ไหนถ้าเปรียบเทียบกับสิ่งที่เราจะได้มันมาแบบยากๆ
แล้วคุณเคยมีอะไรที่ได้มาแบบยากๆบ้างไหม ???
ภาพ/ข้อความ
สิ่งที่ได้มาแบบง่ายๆในสายตาคนทั่วไป คงไม่มีค่าหรอก ฉะนั้นสิ่งไหนที่ได้มาแบบยากๆ มันมีค่ามากสำหรับเจ้าของ ไม่ว่าจะแลกมาด้วยหยาดเหงื่อ หรือด้วยกำลังทรัพย์ สิ่งที่ได้มาง่าย คุณค่าก้อไม่ค่อยสำคัญ แต่สิ่งไหนที่ได้มายาก คุณค่ายิ่งมาก ยกตัวอย่างเช่น กว่าจะมีรถสักคน ต้องพยายามเก็บหอมรอมริบ เก็บตังค์สักก้อนเพื่อให้ได้มันมา ต้องใช้ความอดทน เป็นที่ตั้ง นอกจากความอดทนแล้วยังต้องใช้ความพยายาม ความขยันหมั่นเพียร พยายามตั้งหน้าตั้งตาทำงานเพื่อเก็บเงิน พยายามละความอยากได้ในสิ่งอื่นเอาไว้ก่อน เพื่อที่เราจะมีตังค์ได้ดาวน์หรือซื้อรถสักคัน ไม่มีอะไรได้มาง่ายๆหรอก จะบอกให้
ขอบคุณสำหรับประชาสัมพันธ์คนสวย (สวยน่ารัก นิสัยดี) ที่ยังอุตส่าห์ เอาภาพมา(แฉ)ให้ดู อายจัง! ขอบอกก้อเป็นประสบการณ์ที่ไม่เคย แต่ความที่เป็นคนรักของ อะไรที่มีโอกาสได้ และเพื่อนให้โอกาส เราจึงได้ของคืน เพราะสิ่งนั้นมีคุณค่าทางจิตใจเอามาก ๆ และ ในเมื่อตกลงใจว่าจะซื้อแล้วต้องดูแลรักษาให้ดี ถ้าหาย ยากที่จะทำใจได้นะค่ะ คงเสียใจอีกพักใหญ่ ๆ ขอบคุณ คุณพี่บุญพา(โซเฟอร์)และอาจารย์สุวัฒน์ พร้อมเพื่อนร่วมเดินทางที่ไม่ได้ว่าอะไร ไม่อย่างนั้นคงไม่ได้คืนเป็นแน่
เป็นเพราะเพื่อนคนหนึ่งคนนี้ "ขาดคนดูแล" ในทริปนี้ รึเปล่าค่ะ
ยินดีด้วยที่ยังอุตสาห์ไปคุ้ยจากถังขยะมาได้ นะจ๊ะ