หนังเกาหลีชุดนี้ จำได้ว่าเคยดูมาประมาณ 3 รอบ ครั้งแรกดูตอนอบรมคุรุทายาท ประมาณ ปี 2532 (ไม่ต้องคำนวณอายุหรอกนะ) ดูแล้วอยาก ถึงอยากมากที่จะเป็นครูนักพัฒนาแบบครูใหญ่ ประทับใจมาก คาดหวังว่าเมื่อเราจบไปทำงานคงจะเจอผู้บริหารประมาณนี้
17 ปีผ่านไป ไวเหมือนโกหก สิ่งที่หวังไม่ผ่าน พานพบเข้ามาในชีวิตการทำงาน มีบ้างซึ่งน้อย ถึงน้อยมาก แต่ก็ไม่ได้คาดหวังอะไรจากคนอื่น นอกจากตัวเรา ทำ ทำ แล้วก็ทำดีกว่าน่ะ หวังผลที่เกิดขึ้นอยู่ที่ลูกศิษย์ตัวน้อยตาดำๆ (อาจมีแดงบ้าง ถ้าโรคตาแดงระบาด)
ดูอีกครั้ง ขณะที่เรียนป. โท ปี 3 ชอบมากเลย ในส่วนของการบรรยาย การดำเนินเรื่อง จะมีสุภาษิต คำคม ที่ทำให้เราคิดตามได้ตลอด ****"การทำงานหนัก เป็นดอกไม้ของชีวิต." ( ถือว่าเป็นสุภาษิตที่ได้ยินจากหนังของเกาหลี ที่ได้ยินบ่อย) ****พึ่งตนเองเสียก่อน ก่อนที่จะหวังให้ผู้อื่นช่วย**ก่อนลงมือทำงานก็ต้องสร้างแรงจูงใจในการทำงาน**นักพัฒนาไม่หวังผลตอบแทน ถ้าหวังผลตอบแทนก็กลายเป็นพวกฉวยโอกาส**ที่ใหนก็เรียนได้ ไม่ต้องรอ สำหรับการเรียนรู้ โดยยึดติดกับสิ่งก่อสร้าง ***
มีอีกเยอะมากเลยน่ะ การบรรยายมีสาระแต่มีมุขสนุกสนาน ชอบจริงๆ ใครที่ยังไม่ดู อยากให้ดู ใครดูแล้วเราลองทำตัวให้ได้เหมือน หรือคล้ายๆครูใหญ่ (ไม่ต้องทำทั้งหมดหรอก ประยุกต์ใช้ตามบริบทของเรา) ประเทศชาติของเราต้องเจริญ การศึกษาจะได้พัฒนามากกว่านี้
ต้องขอบคุณ อาจารย์รุจโรจน์ ที่นำหนังดีดีแบบนี้มาให้นิสิตได้ดู
ก่อนอื่นต้องขอบพระคุณอาจารย์เป็นอย่างมากที่กรุณาให้ ข้อคิดเห็น ใน blog รู้สึกดีใจมากค่ะ ตื่นเต้น เคยอ่าน blog ของเพื่อนที่อาจารย์แสดงข้อคิดเห็น
แล้วก็คิดว่าเมื่อไร blog ของเราจะมีบ้าง?
อ่านแล้วช่ายด้ายคับหนังเกาหลีเป็นอะไรที่มีความรู้
และสนุกด้วยหัยข้อคิดอีกด้วย