...อ่านเรียน...เขียนชีวิต...ทุ่งสักอาศรม
"สร้างครูรักการอ่านได้เพียงหนึ่ง สามารถสร้างเด็กให้เข้าถึงความรักการอ่านได้นับร้อยนับพัน"
ข้อความส่วนหนึ่งจากรายละเอียดโครงการครูรากแก้วการอ่าน รุ่นที่4 ที่ฉันรีบเปิดอ่าน หลังจากที่ได้ตกปากรับคำตามคำชวนของกัลยาณมิตรแดนไกลที่ฉันเคารพรักท่านหนึ่งว่า เราจะไปด้วยกัน...ไปทุ่งสักอาศรม…
ใบสักกวักมือเรียกฉันและเธอเข้ามา มาสู่ชายคาอาศรมร่มเงามิ่งไม้
ดั่งนกน้อยน้อยบินคล้อยมาตามฝันใฝ่ ดวงใจงดงามนำฝ่าฟัน….
เสียงเพลงอาศรมร่มรัก.... ดังประสานมาจากน้องๆโรงเรียนกวี รุ่นที่ 10 ในช่วงเริ่มต้นของการปฐมนิเทศ ครูรากแก้วการอ่านรุ่นที่ 4 ไพเราะและมีพลังแห่งศรัทธาอย่างน่าประหลาด
ฉันได้พบเพื่อนใหม่ๆมากมาย แต่ละคนเดินทางมาแสนไกล เหนือ ใต้ อีสาน ฉันได้รับรู้วิถีการเดินทางของแต่ละคน ฉันรู้สึกทึ่งมากๆ ฉันสัมผัสได้ถึงความมุ่งมั่น รับรู้ถึงพลังแห่งการเรียนรู้อันยิ่งใหญ่ และพลังแห่งมิตรภาพที่ฉายชัดอยู่ในใบหน้าเพื่อนใหม่ของฉัน
ประดู่สะเดาแดดลมและทิวทุ่งทอง โอบกอดตระกองประคองฟักฟูมอุ้มฝัน
ปลุกรักให้รู้ดูแลรักข้ามคืนวัน ผูกพันผองเราเป็นหนึ่งเดียว
เสียงเพลงอาศรมร่มรัก ยังคงดังอยู่เรื่อยๆ แต่ต่างจากวันแรก เพราะเป็นเสียงขึ้นต้นของครูกานท์ ประสานกับเสียงร้องของพวกที่รับรู้ร่วมกันว่า ได้เวลาเข้าห้องเรียนแล้ว ห้องเรียนที่สอนอะไรมากมายให้กับฉันโดยมีครูกานท์ของพวกเราเป็นผู้ถ่ายทอด การอ่านชีวิต และเขียนชีวิต คือสิ่งที่ครูมอบให้พวกเรา
เมฆขาว ดาวใส อยู่ในท้องฟ้า ดวงชีวาของเราไม่เปล่าเปลี่ยว
ใบไผ่ สายธาร ทอรักและถักเกลียว รุ้งเรียวอรุณทิวาจะมาเยือน
สำหรับฉัน...ความรู้สึกแรกที่ก้าวเข้ามาที่นี่ ฉันตั้งใจจะเป็นแก้วเปล่าที่รอน้ำเติมเต็ม แต่เมื่อเวลาผ่านไป ฉันคิดว่าฉันไม่ได้เป็นแก้วเปล่าธรรมดาซะแล้วล่ะ แต่ฉันเป็นแก้วเปล่าที่ก้นรั่วซะด้วย เพราะสายน้ำแห่งการเรียนรู้ที่ครูเติมให้ มักจะซึมออกจากรอยรั่วของฉันอยู่เสมอ ฉันตั้งใจว่า ก่อนสิ้นสุดการอบรมฉันจะสามารถอุดรอยรั่วนั้นได้ แต่ฉันก็ทำไม่สำเร็จ
แต่ฉันก็ยังภูมิใจนะ...ที่ถึงแม้ความรู้ที่ครูเติมให้ฉัน ฉันจะไม่สามารถรับไว้ได้ทั้งหมด แต่ฉันก็ได้เรียนรู้วิธีการดำเนินชีวิตที่ครูสอนฉันทางอ้อม ฉันได้ทำในสิ่งที่ฉันไม่เคยทำ ได้เรียนรู้ในสิ่งที่ฉันไม่เคยรู้และไม่รู้ว่าจะได้พบหรือเปล่าถ้าฉันไม่ได้มาที่นี่ ..ฉันขอเรียกว่า...วิชาชีวิต...
ใบสักเริงรำระบำฤดูแผ่นดิน คืนถิ่นไร่นาศรัทธานี้ใครจะเหมือน
สู้ฝนสู้ฟ้าน้ำตามาตกเตือน ปีเดือนของเรายังก้าวเดิน
ถึงวันนี้...ฉันก้าวออกมาจากทุ่งสักอาศรมได้หลายวันแล้ว แต่เรื่องราวต่างๆ ยังคงร้อยเรียงอย่างสวยงามอยู่ในหัวใจฉัน ความงดงามภายใต้แสงจันทร์ในค่ำคืนสุดท้ายก่อนการจากลา ค่ำคืนที่ฉันฉันต้องแอบปล่อยให้น้ำใสๆทยอยไหลออกมาโดยที่ฉันไม่สามารถห้ามมันได้ เหมือนที่ฉันเคยห้ามมันในวันหนึ่งที่ผ่านมา ทุกถ้อยคำที่พรั่งพรูออกมาจากห้วงความคิดของกัลยาณมิตรของฉัน คนแล้วแล้วคนเล่า ทั้งสุข ทั้งทุกข์ทั้งการต่อสู้กับโรคร้ายของพี่สาวคนหนึ่งด้วยกำลังใจที่ดี ฉันยังจำได้....ความงดงามของชีวิต....
ขอบคุณ...ครูกานท์…ครูชีวิต...
ที่ให้โอกาสหนูได้มายืน ณ. ที่แห่งนี้ ขอบคุณที่สอนให้หนูได้เรียนรู้ชีวิตและรากเหง้าความเป็นตัวตนของตัวเอง ครูบอกหนูว่า “จงเป็นรากแก้วที่สวยงาม ของใครๆ อีกหลายคน” หนูยังจำได้และจะตั้งใจให้ดีที่สุด ครู...จะเป็น...ครูชีวิต...ของหนูตลอดไป
ขอบคุณ...ศน.อ้วน...พี่สาวที่รัก
ผู้เป็นจุดเริ่มต้นให้หนูได้มาเรียนรู้ ณ.ที่แห่งนี้ ขอบคุณกับทุกถ้อยคำอันอบอุ่นที่พร่ำสอนตักเตือน ทำให้หนูรู้ว่ายังมีเรื่องราวอีกมากมายที่หนูต้องเรียนรู้และปรับปรุง ถึงเวลาที่หนูจะต้องโตจริงๆแล้วเสียที...ขอบคุณนะคะ ..ครูชีวิต..ของหนู
ขอบคุณ....พี่เหมียว...พี่สาวที่รัก
แม้เพิ่งเคยพบ ก็เหมือนคุ้นเคย.......อบอุ่นในทุกถ้อยคำที่ถ่ายทอดลงในหน้ากระดาษ อย่างไม่ต้องมีคำบรรยายใดๆ
ขอบคุณ..
ป้าๆ พี่ๆ น้องๆ ที่ทำให้ชีวิตตลอด 5 คืน 5 วัน ไม่รู้สึกเงียบเหงาเกินไปนัก ขอบคุณมิตรภาพอันงดงามที่ส่งถึงกัน....
ขอบคุณ..
ทุกๆความเอื้ออาทรในทุ่งสักอาศรม......
และสุดท้าย.....
เธอผู้เป็นที่รักของฉัน...ฉันรู้ว่าเธอไม่เห็นด้วยกับการเดินทางในครั้งนี้ของฉันนัก แต่เธอก็ไม่ขัดขวางฉัน และรอคอยการกลับมาของฉัน โทรศัพท์สายแรกที่โทรหาฉันเมื่อพาหนะคู่ใจของฉันเคลื่อนออกจากทุ่งสักอาศรม ขอบคุณ...ที่อยู่เคียงข้างกันทุกวันเวลา...
เมื่อใดที่ใบสัก...กวักมือเรียกอีกครั้ง.....ฉันตั้งใจไว้กับตัวเองแล้วว่า ถ้าไม่ติดภารกิจใด ฉันจะกลับไปอีกครั้ง ไปเพื่ออุดรอยรั่วก้นแก้วของฉันให้ได้......ฉันจะกลับไป.....ทุ่งสักอาศรม....
ทุกเรื่องราวที่เกิดขึ้นที่นี่...จะเป็นความทรงจำที่งดงามในหัวใจฉัน...ตลอดไป
ความเห็น (24)
สวัสดีค่ะ
- ถ้าพี่คิมไม่มีรายการยาวเหยียด
- ได้เจอกันแน่ ๆค่ะ
โห...พี่ครูคิมมาแรงมากค่ะ
สวัสดีปีใหม่ค่ะพี่ตุ๊กแก
"สร้างครูรักการอ่านได้เพียงหนึ่ง สามารถสร้างเด็กให้เข้าถึงความรักการอ่านได้นับร้อยนับพัน" เห็นด้วยค่ะ
อยากไปบ้างค่ะ ทุ่งสักอาศรม อิอิ
ครูพี่คิมคะ...
เมษาหน้ายังมีค่ะ จองคิวไว้นะคะ เราจะพบกัน...
ขอบคุณนะคะ ^__^
สุขสันต์วันสงกรานต์ค่ะ
สืบสาน...บนลานสัก
ด้วยมีรัก...ห่มรักอุ่น
ศรัทธา...ทอละมุน
จึงเพิ่มพูน...ภูมิปัญญา
...ค้นคว้า...ตามหาฝัน
ท้าตะวัน...ที่แรงกล้า
มุ่งมั่น...และศรัทธา
ฉันจะกล้า...จะก้าวเดิน..
แวะมาอ่าน..แวะมาฟังเพลง..แวะมาทักทายน้องสาวที่รัก
สวัสดีปีใหมไทยค่ะ ครูตุ๊กแก
อยู่ที่ไหนหน่า ไม่ชวนกันบ้างเลย ไปทำบุญสงกรานต์หรือยัง
- เข้ามาต่อคิวไปด้วยปีหน้า
- ตอนนี้ฟังเพลงและชมภาพไปก่อน อิอิ
สวัสดีใหม่ค่ะ..
..ชอบจังค่ะ..ฉันกล้าจะก้าวเดิน..ต้องอย่างนี้สิค่ะ
..เชื่อมั่นในครูตุ๊กอยู่แล้ว
..นำพรปีใหม่มาฝากค่ะ..
..แถมรูปคนสวยอีกจ๊ะ..
...ยังจำอยู่นะจ๊ะ..ทุกแห่งเป็นแหล่งเรียนรู้
"สร้างครูรักการอ่านได้เพียงหนึ่ง สามารถสร้างเด็กให้เข้าถึงความรักการอ่านได้นับร้อยนับพัน"
น้องพอลล่าจ๋า...
พี่ไม่รู้ว่าพี่จะสร้างนิสัยรักการอ่านให้เด็กๆได้สักกี่คน แต่ถ้าได้เพียงหนึ่งพี่ก็ภูมิใจแล้วค่ะ เพราะถือเป็นการเริ่มต้นที่ดีของพี่ ^__^
ดีใจๆ วันนี้โดนสาดน้ำด้วยแหละ แป่ว ว.ว.ว. ^__^
ขอบคุณค่ะน้องสาว...
พี่แอ๊ดจ๋า...
ขอบคุณนะคะ ที่มาร่วม อ่านชีวิต...เขียนชีวิต...มากมายนักค่ะ ^__^
ครูตุ๊กแก จ๊ะ
- ชีวิตของหนูยังต้องอ่าน เรียน เขียนชีวิตไปอีกนานค่ะ
- พี่เหมียวเชื่อมั่นว่า ครูตุ๊กแกจะเป็นคนเก่งแห่งชีวิตค่ะ
ของฝากจากครูกานท์ค่ะ
- เมื่อเธอมีหัวใจไว้เดินทาง
- โลกก็กว้างทางก็ไกลไม่รู้จบ
- ฉันก็พร้อมเป็นทางทอดพิภพ
- เป็นหนึ่งองคาพยพของหัวใจ
วันใดมืดคืนใดหมองจงมองหา
มรรคาหนึ่งนี้ ยังมีให้
เชื่อนะ เชื่อมั่นการก้าวไป
เพื่อเธอและเพื่อใคร..อีกหลายคน
ศิวกานท์ ปทุมสูต
๘ เมษายน ๒๕๕๒
๐๘.๐๐ น.
รัก....พี่เหมียว
(^____^)
มาทักทายน้องสาว...
ดีใจด้วยค่ะที่มีความสุข
(^___^)
คนนี้ใครนะ น่ารักจัง...
สวัสดีค่ะ..
ขอบคุณนะคะ มีความสุขกับเทสกาลสงกรานต์และทุกๆวันเช่นกันค่ะ ^__^
ปีหน้าค่ะพี่สาว ถึงเวลาที่ใบสักกวักมือเรียกเมื่อไหร่เราจะไปด้วยกัน ไปนะคะ ^__^
พี่เขี้ยวจ๋า..
บันทึกนี้หนูต้องการบันทึกไว้เป็นความทรงจำค่ะ
ตามไปที่บ้าน ศน.อ้วน นะคะ องค์ความรู้ และทุกบรรยากาศรวมอยู่ที่นั่นค่ะ
มีความสุขกับเทศกาลสงกรานต์และทุกๆวันนะคะ ^__^
..ชอบจังค่ะ..ฉันกล้าจะก้าวเดิน..ต้องอย่างนี้สิค่ะ
..เชื่อมั่นในครูตุ๊กอยู่แล้ว
จากวันนี้...ถึงเวลาที่หนูจะก้าว...และเป็นก้าวอย่างกล้าที่จะก้าวจริงๆเสียที
ขอบคุณนะคะที่เชื่อมั่นในความเป็นตัวหนู...จะไม่ทำให้ผิดหวังค่ะ
สัญญา......
เพราะทุกแห่งคือแหล่งเรียนรู้...และทุกการเรียนรู้ มักจะมีความทรงจำที่งดงามอยู่ด้วยเสมอ......
ศน.อ้วนเจ้าขา...
ภาพคนหน้าตาดีที่นำมาฝากภาพล่าง แลเห็นแต่เงาดำๆตะคุ่มๆนะคะ ^__^
- ชีวิตของหนูยังต้องอ่าน เรียน เขียนชีวิตไปอีกนานค่ะ
- พี่เหมียวเชื่อมั่นว่า ครูตุ๊กแกจะเป็นคนเก่งแห่งชีวิตค่ะ
พี่เหมียวจ๋า....
พี่เหมียวพูดถูกค่ะ หนูยังต้อง อ่าน เรียน เขียนชีวิตอีกนาน
มีอะไรอีกมากมายที่หนูยังไม่รู้ และรอการเรียนรู้
ทุกคำพูดของพี่เหมียวจะเป็นกำลังใจในทุกย่างก้าวของหนูค่ะ
ขอบคุณที่เชื่อมั่นในหนู...
ขอบคุณที่หอบรักมาจากแดนไกล...
ครูตุ๊กแก...รัก...พี่เหมียวค่ะ
พี่สาวจ๋า.....
นั่นน่ะสิ...ใครหนอภาพนี้ ^__^
ภาพนี้พี่เหมียวถ่ายให้ค่ะ หนูชอบภาพนี้ ดูแล้วหนูรู้สึกตัวเองมีพลังแห่งชีวิตยังไงไม่รู้ ยิ่งฟังเพลงนี้ด้วย อู้ววว....(ขอบคุณนะคะพี่เหมียว)
ขอบคุณนะคะพี่สาว ที่มาร่วม อ่าน เรียน เขียนชีวิต รักจัง ^__^
สวัสดีค่ะ
- มาฟังเพลงโปรดดดดดดดค่ะ
- นอนดึกกันจังนะคะ
สวัสดียามเช้าค่ะครูพี่คิม...
เมื่อคืนทำงานไป เข้าG2Kไปเลยนอนดึก งานก็ไม่เสร็จ อิ.อิ..
ขอบคุณสำหรับกล้วยไม่ที่นำมาฝากนะคะ สวยจังเลยค่ะ ^__^
ปล.เพลงนี้หนูก็ชอบมาก ฟังแล้วมีพลังดีค่ะ ว่าไหมคะ ^__^