จากคึดฮอดนครพนมถึงน้ำตาเมียซาอุ

หลังจากที่เพลงคึดฮอดนครพนมจบลงเสียงปรบมือดังเกรียวกราวเล่นเอาฉันก็งงตัวเองเหมือนกัน ฉันร้องเพลงนี้จบได้อย่างไร ร้องไปก็สั่นไปแต่นี่คือการค้นพบตัวเอง ฉันพบว่าตัวเองเสียงดีใช้ได้ บนเวทีถึงจะสั่นแต่ฉันก็ร้องจนจบเพลง จากวันนั้นมาฉันไม่รู้จักคำว่าอายอีกเลย ไม่ว่าจะเป็น เวทีไหนฉันกระโดดขึ้นก่อนใคร ช่วงเวลาประมาณปี 2529 - 2530 เพลงน้ำตาเมียซาอุ ที่พิมพา พรศิริร้องและทำให้เธอ ดังเป็นพลุเเตกและเเจ้งเกิดในวงการเพลงลูกทุ่งภายในเวลาอันรวดเร็วในสมัยนั้น ลูกเล็กเด็กเเดงที่ไหนใครก็ร้องได้ฉันพยายามร้องตามและร้องจนได้และนี่เป็นอีกครั้งหนึ่งที่ฉันค้นพบตัวเองว่าฉันร้องหมอลำได้ด้วย.. จากนั้นมา เพลงลูกทุ่งที่ฟังแล้วติดหู เพลงไหนที่ว่าดังติดชาร์ททางสถานีวิทยุก็จะกลายเป็นเพลง ที่ฉันร้องได้หมดทุกเพลง จำได้ว่าจากพิมพา พรศิริ ก็จะเป็นจินตรา พูลลาภที่โด่งดังเป็นที่รู้จักจากเพลงถูกหลอกออกโรงเรียน และฉันก็อาศัยเพลงของจินตราบ้าง พิมพาบ้างในการขับกล่อมแฟนๆ

[pa_daeng]

• สวัสดีค่ะ
• หมอลำร้องยากนะคะ
• ลองมาฝึกร้องเพลงสาวลาดพร้าวกับดาวมหา'ลัยเหมือนป้าแดงดูบ้างมั้ยคะ อินเทรนด์มั่กๆๆค่ะ เสียงปรบมือต้องเยอะกว่าเดิมแน่ๆๆค่ะ
• มีความสุขมากๆในวันหยุดนะคะ

[กุ้งนาง สุธีรา]

ป้าเเดงใช่มั๊ยคะ อ่อ..หนูรู้แล้ว

สงสัยจะเป็นป้าเเดงคนเดียวกันกับที่พรศักดิ์ ส่องเเสง

กำลังตามหาเเน่ๆเลย

ตามหาน้องเเดงตั้งเเต่เดือนสาม

ป่านนี้ยังไม่เห็นหน้า ...พี่ยังอุตส่าห์เฝ้าติดเฝ้าตาม

เห็นใครพี่ก็ไต่ถามได้ข่าวคนงามไปอยู่อยุธยา...

ดีใจจังเจอคนที่พรศักดิ์ตามหาแล้วต้องรีบส่งข่าว

อ่อ..เพลงดาวมหาลัยเหรอคะกำลังฝึกร้องค่ะกะจะเอาเป็นเพลงหากินเหมือนกันค่ะป้าแดงส่วนสาวลาดพร้าวก็ o.k. ค่ะ