ตัวอักษรแห่งการเดินทาง.......................

ไม่รู้ว่าคุณคล่องจะรู้สึกเหมือนกันรึเปล่านะคะว่าการท่องเที่ยวในช่วงวัยที่เรายังเป็นละอ่อนน้อยเนี่ยมันจะรู้สึกตื่นตาตื่นใจและมีชีวิตชีวากว่าการท่องเที่ยวในวัยปัจจุบัน  อันนี้สังเกตจากตัวเองที่พบว่าการไปเที่ยวระยะหลังๆมานี้ตื่นตาแต่ไม่ตื่นใจซักเท่าไรแต่ก็จำได้ว่าการเที่ยวที่ประทับใจที่สุดก็ที่จังหวัดแม่ฮ่องสอนช่วงนั้นเป็นช่วงดอกบัวตองงามมาก ตื่นตาตื่นใจตอนที่ขับรถไปแล้วปรากฏแก่สายตาว่าเขาทั้งลูกและละแวกนั้นเต็มไปด้วยดอกบัวตองเหลืองไปทั้งทิวเขา อะไรจะอลังการขนาดนั้นจำได้ว่ากรี๊ดกันทั้งคันรถเลยซึ่งมีแต่สาวๆทั้งนั้น(ขับรถกันไปเองค่ะ ไม่กล้าบอกแม่ก่อนด้วยกลัวแม่ห่วง ซึ่งจริงๆก็รู้อยู่ว่าไม่ควรทำน่ะนะ)แล้วก็คำไหนก็หาที่พักแถวนั้นแล้วก็เดินเล่นๆมาดูบรรยากาศของท้องถิ่นนั้นๆ ชอบบรรยากาศเก่าๆและสงบมากๆถึงตอนนี้ก็ยังรู้สึกว่าอำเภอปายเป็นเมืองที่น่าจะได้ไปพักอยู่นานๆไม่ต้องเร่งรีบตอนเย็นก็ทานข้าวสบายๆฟังเพลงที่เจ้าของร้านเล่นเป็นเพลงพื้นเมืองแบบคนกันเองเล่นให้กันฟังเป็นความประทับใจที่ไม่รู้ลืมเลย ยังไงต้องรีบเก็บตังเยอะๆก่อนแล้วชวนสมัครพรรคพวกไปเยี่ยมแม่ฮ่องสอนอีกซักทีคงมีพลังกลับมาทำงานขึ้นอีกเยอะเลย  แล้วคุณคล่องล่ะคะทริบไหนประทับใจที่สุดเผื่อจะได้แนวทางไปตามบ้างเพราะชอบการท่องเที่ยวเอาวัฒนธรรมเหมือนกันค่ะ

การเดินทางเป็นสิ่งที่ผมชื่นชอบไม่ใช่เพราะทำให้เราได้เจอสิ่งแปลกใหม่ในชีวิตอย่างเดียวแต่มันทำให้ผมเป็นตัวของตัวเองมากที่สุด

ช่วงวัยแห่งการเดินทางก็เช่นเดียวกันผมบอกกับตัวเองตลอดเวลาว่าผมyoungตลอดเวลามันเลยทำให้การเดินทางของผมมีความสุขเหมือนเดิมทุกครั้งต่างแค่สถานที่ไปเพีนงเท่านั้นเอง ลองทำดูสิครับแล้วคุณจะมีความสุขกับการเดินทาง

ขอถามเรื่องส่วนตัวนิดนึงนะคะ อ่านดูบทความของคุณแล้วรู้สึกว่าคุณจะมีแนวคิดในการใช้ชีวิตที่อิสระและดูมีความสุขจัง  ซึ่งสวนทางกับคนในยุคนี้ซึ่งบางที่ก็เทียบกับตัวเองแล้วก็รู้สึกว่าเราถูกสังคมวัตถุกลืนไปเยอะเหมือนกันทั้งๆที่จริงๆแล้วเราก็ไม่ได้เห็นด้วยกับแนวคิดของคนยุคนี้เท่าไหร่ ที่ทำแต่งานๆๆๆจนไม่มีเวลาที่จะมองเห็นความสวยงามรอบๆตนเอง แล้วคุณละคะมีแนวคิดยังไงในการดำเนินชีวิตในแต่ละวัน (อยากรู้จัง)

ผมเพียงแค่พยามทำความฝันของผมให้เป็นจริงเท่านั้นเองครับ ผมคิดว่าความฝันเป็นสิ่งสุดท้ายที่เราจะสูญเสีย ไม่ใครที่จะมาขโมยไปจากเราได้นอกจากตัวเราเท่านั้นเอง ในช่วงชีวิตของคน คนหนึ่งเราไม่รู้ว่าชีวิตจะสิ้นสุดเมื่อไร ทำไมเล่าเราจะทำทุกวันของเราให้มีความสุขได้ด้วยความฝันที่มีอยู่ คงอยู่

ผมเพียงแค่พยามทำความฝันของผมให้เป็นจริงเท่านั้นเองครับ ผมคิดว่าความฝันเป็นสิ่งสุดท้ายที่เราจะสูญเสีย ไม่ใครที่จะมาขโมยไปจากเราได้นอกจากตัวเราเท่านั้นเอง ในช่วงชีวิตของคน คนหนึ่งเราไม่รู้ว่าชีวิตจะสิ้นสุดเมื่อไร ทำไมเล่าเราจะทำทุกวันของเราให้มีความสุขได้ด้วยความฝันที่มีอยู่ คงอยู่

ผมเพียงแค่พยามทำความฝันของผมให้เป็นจริงเท่านั้นเองครับ ผมคิดว่าความฝันเป็นสิ่งสุดท้ายที่เราจะสูญเสีย ไม่มีใครที่จะมาขโมยไปจากเราได้ นอกจากตัวเราเท่านั้นเอง ในช่วงชีวิตของคน คนหนึ่งเราไม่รู้ว่าชีวิตจะสิ้นสุดเมื่อไร ทำไมเล่าเราจะทำทุกวันของเราให้มีความสุขได้ด้วยความฝันที่มีอยู่ คงอยู่

น่าจะไปทำงานทางด้านสารคดี หรือการท่องเที่ยวนะ ถ้าชอบการเดินทางแบบนี้

ตั้งชื่อเรื่องได้น่าสนใจจริง ๆ

ตั้งชื่อเรื่องได้น่าสนใจจริง ๆ