เรื่องเล่าวันที่ ๒๒ - ๒๘ มีนาาคม ๒๕๕๒


วันที่ ๒๙  มีนาคม  ๒๕๕๒

เรียน  เพื่อนครู ผู้บริหารที่เคารพรักทุกท่าน

วันอาทิตย์ที่  ๒๒  มีนาคม  ๒๕๕๒  ตื่นมาแต่เช้าตรู่จัดการกับกระเป๋าเสื้อผ้าที่พยายามจะยัดเยียดให้ลงตัวเพียงใบเดียว  เป็นกระเป๋าใบเก่งที่ซื้อมาจากเวียดนามในราคา ๕๐๐ บาท  ก่อน ๐๘.๐๐ น. ก็มาเดินที่สนามบินดอนเมืองตามนัดหมาย  เช็คอินเรียบร้อยเข้าไปนั่งรอเวลาขึ้นเครื่อง  คุยกันไปกับเพื่อนฝูงที่เดินทางไปด้วยกัน  อาจารย์สุดจิต  นิมิตกุล และอาจารย์สมศักดิ์  ดำหริชอบ มาพร้อมตั้งแต่เช้า  มีโอกาสได้ทักทายรัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการ นายจุรินทร์  ลักษณวิศิษฏ์ ซึ่งจะเดินทางไปราชการที่หาดใหญ่ ท่านสอบถามปัญหาการจ่ายเงินค่าเสื้อผ้าเครื่องแบบนักเรียนให้ผู้ปกครอง  ผมก็ตอบให้ทราบเท่าที่ได้รับรายงานจากท่านรองฯ ยรรยง  เจริญศรี  ว่าถึงวันนี้ยังไม่มีปัญหาอะไร  เวลา ๐๙.๓๕ น. การบินไทย รักคุณเท่าฟ้าก็พาพวกเราสู่สนามบินสุราษฎร์ธานี วันนี้อากาศดี ฟ้าสีครามมีเมฆเล็กน้อย ใช้เวลาเพียง ๑ ชั่วโมง ก็ถึงที่หมาย พวกเราลำเลียงสัมภาระขึ้นรถตู้ที่วิทยาลัยมหาดไทยเช่าเหมามาจากชุมพร เป็นของ เกียรติบริการ  เรามาแวะรับประทานอาหารกลางวันที่ร้านเพื่อนเดินทาง อาหารการกินอยู่ในระดับมาตรฐาน ทั้งแกงเหลือง ต้มซี่โครงหมูใบชะมวง ปลาทรายทอด ไข่ดาวกระจาย ฯลฯ จากนั้นแวะชมสวนโมกขพลาราม  อากาศอบอ้าวเหมือนฝนจะตก แม้อยู่ใต้ร่มไม้ที่ปกคลุมร่มรื่นเต็มบริเวณวัด  ผมซื้อน้ำดื่มซื้อเม็ดมะม่วงหิมพานต์ให้พรรคพวกลองชิมกัน  เรามาแวะนมัสการพระบรมธาตุไชยา พระบรมธาตุคู่บ้านคู่เมืองของชาวใต้ เพื่อเป็นสิริมงคลชีวิต  ก่อนเดินทางมุ่งหน้าสู่ชุมพร  แวะสวนนายดำ เจ้าของสโลแกนส้วมโลก  คุณพงษ์ศักดิ์  ฉิ่งสุวรรณโรจน์  ผู้จัดการได้บรรยายสรุปให้พวกเราทราบว่าชุมพรเป็นจังหวัดนำร่องที่กวาดรางวัลส้วมยอดเยี่ยมแห่งปีได้กว่าครึ่งของประเทศ  ท่านได้กล่าวชมผมด้วยในฐานะแกนนำในการยกระดับส้วมโรงเรียนให้ได้มาตรฐานในระยะเริ่มต้น  เรามีเวลาที่นี่ไม่นานนักเพราะ ผอ.เกื้อพร  วานิชชัย  แจ้งว่าท่านผู้ว่าราชการจังหวัดชุมพรนัดหมายจะพาพวกเรานั่งเรือชมเกาะเย็นวันนี้   เราเข้าทางลัดไม่ผ่านแยกปฐมพรตัดเข้าตัวเมืองชุมพรตรงวัดประเดิม ตรงไปหาดทรายรีเพื่อไหว้เสด็จในกรม  สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์   คุณสมจิต  เขียนด้วง  จากสำนักงานจังหวัดชุมพร มาให้บริการเตรียมดอกไม้ธูปเทียนไว้พร้อม  วันนี้อากาศดีมากฟ้าสีคราม ขับให้น้ำทะเลเป็นสีฟ้าสดใส  อากาศค่อนข้างร้อนจัด ผมเพ่งมองบรรยากาศยามนี้ด้วยความสุขที่มีโอกาสมาเยือนอีกครั้งหนึ่ง กลิ่นอายเหมือนรับราชการอยู่ที่ชุมพร  กลับมาเช็คอินเข้าพักที่โรงแรมโนโวเทลชุมพร น้องใหม่ประชาสัมพันธ์คนเก่งมาต้อนรับจัดแจงเรื่องสัมภาระไปส่งที่ห้อง  ผมพักกับคุณหมอณรงค์  สายวงศ์ มีกระเช้าผลไม้จาก สพท.ชุมพร เขต ๑ มาวางไว้ รวมทั้งห้องอาจารย์ทั้ง ๓   พรรคพวกส่วนหนึ่งไปลงเรือกับท่านผู้ว่าราชการจังหวัด  ส่วนหนึ่งไปนั่งทานอาหารที่ร้านเจ๊อ่างหน้าโรงแรม  ผมและคุณประสาท  พาศิริ นั่งรถ ผอ.ศักดิ์สิทธิ์  แร่ทอง ไปชมตลาดปากน้ำชุมพร  มี ผอ.กิจจา เก่งการไถ นำทางไปด้วย  มาแวะโรงเรียนบ้านปากน้ำ(เผดิมจีนนาวาสงเคราะห์) เพื่อเยี่ยมทีมงานชุมพร เขต ๑ ที่กำลังเตรียมงานเลี้ยงตอนเย็นสำหรับพวกเรา  เขาจัดสถานที่กันสุดฝีมือ  อาหารการกินก็สรรหาของที่ผมชอบกินเป็นหลัก  เห็นแล้วก็อิ่มอกอิ่มใจในสายสัมพันธ์ที่มีต่อกันในเวลานี้  เพราะเป็นเวลาที่ไม่สามารถให้คุณให้โทษได้อีกแล้ว  พวกเขายังกรุณาช่วยอนุเคราะห์กันอย่างเต็มกำลัง ทั้งผู้บริหารโรงเรียนและสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา ได้จารึกชื่อไว้ในสมุดบันทึกเพื่อจดจำทุกราย  กลับไปที่พักอาบน้ำแต่งตัวชวนพรรคพวกที่ไม่ลงเรือมางานเลี้ยงก่อน  ทุกคนได้ลิ้มรสอาหารปักษ์ใต้ทั้งอาหารทะเล  อาหารป่า สารพัดอย่าง  มีคาราโอเกะขับกล่อมให้บรรยากาศที่ดีในยามเย็น  สมาชิกค่อย ๆ ทยอยกันมาจนครบ ผลัดกันร้องเพลงและดื่มกินกันจนเที่ยงคืนจึงได้เลิกรา  นี่คือความน่ารักของชุมพรที่ประทับใจ



วันจันทร์ที่ ๒๓  มีนาคม  ๒๕๕๒   ตื่นเช้าขึ้นมารับลมทะเลของหาดภารดรภาพ  อาหารเช้าที่โรงแรมมีทั้งฝรั่งและไทย  แต่ปริมาณไม่มากนัก คงเป็นเพราะจำนวนแขกที่มาพักมีเพียงพวกเราราว ๓๐ กว่าคน     ภาคเช้าท่านรองผู้ว่าราชการจังหวัดชุมพร และหัวหน้าส่วนราชการจังหวัดอีก ๕ ๖ ท่านมาบรรยายสภาพทั่วไปและข้อมูลจำเพาะให้พวกเราฟังที่โรงแรม  คิดไว้เดิมว่าคงไม่นานนักเอาเข้าจริงเลิกเลยเที่ยงเล็กน้อย กลับไปเก็บกระเป๋ามาขึ้นรถ  ออกไปทานอาหารกลางวันที่ร้านลุย หน้าโรงแรม ท่านผู้ว่าราชการจังหวัดมาร่วมรับประทานด้วย   บ่ายรถตู้ต่างมุ่งหน้าสู่อำเภอสวี ๑ คัน  อำเภอพะโต๊ะ ๑ คัน และอำเภอหลังสวน ๒ คัน  ผมอยู่ในทีมอำเภอหลังสวน  ความจริงได้ประสานกับสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาชุมพร เขต ๒ เพื่อหาพี่เลี้ยงให้กับพวกเราทั้ง ๓ อำเภอ แต่มีปัญหาในการสื่อสารกัน ทำให้เกิดความคลาดเคลื่อน  อย่างไรก็ตามวันนี้ท่านผู้อำนวยการสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาชุมพร  เขต ๒  คุณเสริมศักดิ์  ดิษฐ์ปาน  ได้กรุณาต้อนรับและให้ข้อมูลพื้นฐานแก่พวกเรา แม้เวลาจะมีไม่มากแต่นับว่าได้ประโยชน์ยิ่ง  โดยเฉพาะเจ้าหน้าที่ในสำนักงานได้อนุเคราะห์อำนวยความสะดวกแก่ผมและพวกเราเป็นพิเศษ  ท่านนายอำเภอหลังสวน ปลัดอาวุโส และหัวหน้าส่วนราชการ ได้ให้ข้อมูลพื้นฐานของอำเภอหลังสวน  และที่สำคัญ พวกเราทั้ง ๑๒ คน ประกอบด้วยผมและพวก คือ  คุณจิตราภรณ์  อาภรรัตน์  ผู้อำนวยการกองเอเชียใต้ กระทรวงการต่างประเทศ คุณพัชรี  พงษ์พิทักษ์  พาณิชย์จังหวัดตาก กระทรวงพาณิชย์  คุณราตรี  บุญยง  นายอำเภอไชโย  จังหวัดอ่างทอง  คุณพันทิพา  พราหมณ์มณี  ผู้อำนวยการสำนักแผนและการต่างประเทศ  กรมศุลกากร กระทรวงการคลัง  คุณจินตนา  ศรีทอง  ผู้ตรวจราชการกรมที่ดิน  คุณสุพรรัตน์  แสงมาลี  หัวหน้าสำนักงานป้องกันและบรรเทาสาธารณภัยจังหวัดขอนแก่น  คุณรัฐฐะ  สิริธรังศรี  นายอำเภอกระนวน จังหวัดขอนแก่น  คุณวิศิษฐ์  เดชเสน  พัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์จังหวัดร้อยเอ็ด  นายแพทย์ ณรงค์  สายวงศ์  ผู้อำนวยการกองโภชนาการ กรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข  คุณสุชน  ภัยธิราช  นายอำเภอโนนสุวรรณ  จังหวัดบุรีรัมย์  คุณสุชาติ  ทีคะสุข  นายอำเภอดอยหลวง  จังหวัดเชียงราย  จะต้องลงไปพักที่โฮมสเตย์บ้านเกาะพิทักษ์  แม้ผมจะอยู่ชุมพรมา ๖ ปี แต่ไม่เคยไปเกาะพิทักษ์ จึงเป็นเรื่องใหม่เหมือนคนอื่น ๆ  ดูแผนที่แล้วเกาะนี้อยู่ห่างจากตัวอำเภอไปประมาณ  ๓๐ กม. การเดินทางต้องตรงไปปากน้ำหลังสวนแล้วจึงเลี้ยวซ้ายเลียบทะเลไปอีก ๑๐ กิโลเมตรกว่า ท่าเรือไปเกาะพิทักษ์ทำด้วยไม้ทอดยาวไปประมาณ ๕๐ เมตร แต่วันนี้และเวลานี้น้ำลง  ต้องเดินลุยทะเลไปประมาณ ๒๐๐ เมตร เพื่อขึ้นเรือไปยังเกาะที่เห็นอยู่ตรงหน้า  ผมยืนสนทนากับพรรคพวกที่มาสร้างบ้านอาศัยบริเวณนี้ คือท่านศึกษาฯอุทัย และน้อง ๆ จาก สพท.ชุมพร เขต ๑ และ เขต ๒  ปล่อยให้คณะเดินทางไปก่อน  กระเป๋าสัมภาระยังกองอยู่บนฝั่ง  เวลามืดค่ำ ยุงมีมากเอาการ  ประมาณ ๒ ทุ่ม ผมลงเรือยางไปขึ้นเรือหางยาวที่จอดรออยู่กลางทะเล  ถึงที่พักด้วยความรู้สึกที่ไม่ค่อยมีความสุขมากนัก  ได้ประสานผู้ใหญ่บ้านเจ้าของโฮมสเตย์ให้จัดคาราโอเกะขนาดเล็กให้ด้วย เขาคิดราคา ๑,๐๐๐ บาท   ห้องพักเป็นเตียงคู่ ไม่มีตู้เสื้อผ้า มีมุ้งแบบพระธุดงค์ แขวนไว้ตรงกลางเตียง  สำหรับห้องน้ำห้องส้วมอยู่ด้านหลัง ต้องเดินลงไปตามทางที่ปูด้วยไม้กระดานและเศษอิฐเศษปูนดูส้วมที่สวนนายดำกับส้วมที่โฮมสเตย์นี้ต่างกันราวฟ้ากับดิน สุขภัณฑ์เก่าชำรุด ผมเริ่มเครียดกับความยุ่งยากในเรื่องห้องน้ำห้องส้วม เพราะยามค่ำคืนก็ต้องลงเดินไปด้านหลัง  อาหารการกินเป็นอาหารทะเลสด ๆ ที่หาได้จากประมงพื้นบ้าน  คืนนี้กว่าจะข่มตาให้หลับได้ก็เลยเที่ยงคืน

วันอังคารที่ ๒๔  มีนาคม  ๒๕๕๒  ตื่นเช้าเป็นพิเศษเพราะนอนไม่หลับด้วยยุงที่แหวกมุ้งเข้ามา  ไปอาบน้ำแต่เช้าด้วยใจที่หงุดหงิดกับสภาพห้องน้ำ  แต่งตัวเสร็จทานอาหารเช้าเป็นข้าวต้มปลา  กาแฟก็เป็นแบบผสมจากเขาทะลุ ไม่มีกาแฟดำอย่างที่เคย ทิวทัศน์ยามเช้าช่วยให้บรรยากาศดูดีมาก ๆ  วันนี้นัดผู้ใหญ่บ้านบ้านท่ามะปริง  ตำบลแหลมทรายมารับที่ท่าเรือ พวกเราอาศัยเรือมาขึ้นฝั่ง ๘ คน ไปปฏิบัติงานที่บ้านแหลมหญ้า ตำบลบางน้ำจืด ๔ คน ผู้ใหญ่โสภณ  ขำจิต  มารับตรงเวลา  ผม หมอณรงค์  สายวงศ์  นายอำเภอสุชาติ  ทีคะสุข  นายอำเภอสุชน  ภัยธิราช  ได้พูดคุยกับชาวบ้านที่บ้านผู้ใหญ่โสภณ  หมู่บ้านนี้อยู่ห่างจากตัวอำเภอประมาณ ๔ กม. มีอาชีพทำสวนมังคุดต่อเนื่องมาเป็น ๑๐๐ ปี   มีโครงสร้างสังคมที่ไม่ซับซ้อน เพราะเป็นคนดั้งเดิม ๒ ๓ ตระกูล   มีการรวมกลุ่มอาชีพเสริมที่เข้มแข็ง  เช่น  กลุ่มผลิตภัณฑ์กล้วยเล็บมือนาง  กลุ่มเครื่องแกง  ส่วนนโยบายรัฐบาลที่ประสบความสำเร็จ มีทั้ง SML และกองทุนหมู่บ้าน  อาหารเที่ยงพื้นบ้านอร่อยมากมีทั้งแกงเหลือง  น้ำพริก ผักพื้นบ้าน  ปลาเค็มทอด  ภาคบ่ายพวกเราออกพื้นที่หมู่บ้านเพื่อเยี่ยมชมกลุ่มอาชีพต่าง ๆ และศึกษาภูมิประเทศ   เสร็จภารกิจขอร้องให้ผู้ใหญ่ไปส่งในตลาดเพื่อดื่มกาแฟ และซื้อผ้าเช็ดตัว เนื่องจากเขาไม่มีให้ เมื่อวานได้ผ้าขาวม้าผืนเดียวคอยเช็ดตัวหลังอาบน้ำ  กลับลงเกาะพิทักษ์อีกครั้ง คืนนี้ผมใช้คาราโอเกะจากโน้ตบุคให้พี่ ๆ น้อง ๆ ได้ร้องเพลงกล่อมกันและกันเป็นคืนที่สอง  ผมประสานท่าน ผอ.สมใจ  สันติยานนท์  ให้ส่งพาหนะมาให้ ๑ คัน

วันพุธที่ ๒๕  มีนาคม  ๒๕๕๒  ออกจากเกาะ ๐๗.๓๐ น. รถมาคอยอยู่ก่อนแล้ว  พวกเราทิ้งทีมไว้หมู่บ้านละ ๒ ท่าน เพื่อวิเคราะห์ข้อมูลเชิงลึก   พวกเราเดินทางไปเยี่ยมพรรคพวกที่อำเภอพะโต๊ะ  ทุกคนสบายกันดี ที่พักสะดวกสบายกว่าพวกเรามาก มีห้องน้ำในห้องพักแบบโรงแรม  แต่ก็ลำบากเรื่องอาหารการกินหากมืดค่ำ เพราะไม่มีร้านอาหาร   มื้อเที่ยงเราทะลุไปกินโรตีที่ตำบลหงาว  จังหวัดระนอง ตามด้วยขนมจีน ก่อนกลับเข้าเกาะพิทักษ์ เป็นคืนที่ ๓  ผมเริ่มป่วยต้องพึ่งยาจากหมอณรงค์ เพราะทุกข์ทางกายและเครียดกับสภาพความเป็นอยู่  แต่ก็ใช้โน้ตบุคเป็นดนตรีให้พวกเราขับกล่อมอารมณ์กันอีกคืน สอบถามผู้ใหญ่บ้านถึงความเป็นอยู่ของประชาชนบนเกาะนี้ เขาเล่าว่าอยู่กันไม่มาก ใช้ชีวิตแบบดั้งเดิมแลกเปลี่ยนสินค้าแบบโบราณ คือ เอากุ้งไปแลกปูแลกปลา เหลือจึงขาย  เวลาเกิดภัยธรรมชาติก็จะมีการเตือนภัยล่วงหน้า มีที่หลบภัย และแบ่งหน้าที่กันทำ  ผู้ใหญ่บ้านจบปริญญาตรีรัฐศาสตร์ จากมหาวิทยาลัยรามคำแหง

วันพฤหัสบดีที่ ๒๖  มีนาคม  ๒๕๕๒  นัดผู้ใหญ่บ้านและชาวบ้านเพื่อฟังผลการวิเคราะห์ของพวกเราเวลา ๑๐.๐๐ น. ผมขอรถจาก ผอ.เสน่ห์  มีวิเศษณ์  ๑ คันมารับ อ.สุดจิต  นิมิตกุล มาร่วมรับฟังด้วย  พวกเราใช้เวลาแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันจนเที่ยง ปัญหาหลักของที่นี่ไม่ใช่การผลิตหรือคุณภาพ แต่อยู่ที่การตลาด โดยเฉพาะมังคุด ล้งเป็นกลุ่มนายทุนที่เอารัดเอาเปรียบชาวสวนมากที่สุด สำหรับกลุ่มแปรรูปกล้วยเล็บมือนาง กลับพบปัญหาวัตถุดิบไม่เพียงพอ  กลุ่มเครื่องแกง คั่วกลิ้งหมู และทำหมูค้องมาให้รับประทาน ร่วมกับอาหารพื้นบ้านอื่น ๆ เป็นอาหารที่อร่อยอีกมื้อหนึ่ง ผมพยายามให้ค่าเนื้อหมูแม่ค้าเขาไม่ยอมรับ เพราะเขาทำด้วยน้ำใจ เลยให้เงินหยวนของจีนไปคนละใบไว้เป็นขวัญถุง  บ่ายเดินทางไปบ้านพุมเรียง  อำเภอไชยา เพื่อศึกษาหัตถกรรมทอผ้าพื้นเมือง  มีน้อง ๆจาก สพท.ชุมพร เขต ๒ เป็นไกด์   ไปทานกาแฟที่ร้านอาหารริมทะเลแหลมโพธิ์  เย็นมาแวะร้องเพลงที่ พีเอ็น รีสอร์ท เพื่อรอเวลาให้น้ำขึ้น ไม่ต้องลุยทะเลเหมือนที่แล้วมา  ท่านรองฯวัลลภ  สงวนนาม นำรถมาบริการพวกเราเพราะรถจากชุมพรให้กลับไปก่อน ถึงที่พักจัดเก็บสัมภาระลงกระเป๋าจนเรียบร้อยพร้อมเดินทางในวันพรุ่งนี้

วันศุกร์ที่ ๒๗  มีนาคม  ๒๕๕๒  ทานข้าวต้มมื้อสุดท้ายบนเกาะ อำลาเจ้าของบ้าน แม่ครัว ลงเรือมาขึ้นที่ท่าน้ำ รถตู้มาคอยอยู่แล้ว  พวกเราเดินทางไปที่ว่าการอำเภอหลังสวน  ได้นำเสนอผลการศึกษาแก่อำเภอและท้องถิ่น ใช้เวลาประมาณ ๒ ชั่วโมงก็แล้วเสร็จ  ลาน้อง ๆ สพท.ชุมพร เขต ๒ ที่ช่วยเหลือดูแลมาตลอด ๔ วัน เดินทางเข้าชุมพร  เขามีกำหนดรับประทานอาหารกลางวันที่ร้านยิ้มโภชนา บ้านทุ่งคา  ผมได้รับการร้องขอจากคุณพัชรี  พงษ์พิทักษ์ และคุณจิตราภรณ์  อาภรณ์รัตน์  ให้พาไปทานก๋วยเตี๋ยวให้ได้ในมื้อเที่ยงนี้  จึงติดต่อคุณนวลจันทร์  กมลเนตร มารอรับที่ตรงข้ามทางเข้าร้านยิ้มโภชนา พามาทานก๋วยเตี๋ยวที่ร้านท้าพิสูจน์ เยื้องค่ายเขตรอุดมศักดิ์  มีหัวหน้ากลุ่มอำนวยการ สพท.ชุมพร เขต ๑ และคณะมาจับจองที่นั่งไว้ก่อนแล้ว  บ่ายมีการนำเสนอข้อมูล ๗ หมู่บ้านใน ๓ อำเภอต่อท่านผู้ว่าราชการจังหวัดที่ศาลากลางจังหวัด กว่าจะแล้วเสร็จเกือบ ๕ โมงเย็น เข้าพักที่โรงแรมโนโวเทล  อาหารเย็นท่านผู้ว่าฯเลี้ยงที่ร้านพริกหอม  ผมแยกวงไปกับคุณประสาท  พาศิริ ที่ร้านอาหารครัวหนังตะลุง เพราะผู้บริหารโรงเรียนจาก สพท.ชุมพร เขต ๑ ผอ.ศักดิ์สิทธิ์ แร่ทอง ผอ.สำรวจ ถนอมศักดิ์ ผอ.กิจจา เก่งการไถเขาชวนไว้ เป็นอาหารพื้นบ้านนครศรีธรรมราช  มีหนังตะลุงให้ชมด้วย  อิ่มแล้วไปร้องเพลงกันที่มายเฮ้าส์คาราโอเกะ มีน้อง ๆ จากชุมพร เขต ๑ มาสมทบ ๔ ๕ คน   เที่ยงคืนจึงกลับที่พัก

วันเสาร์ที่ ๒๘  มีนาคม  ๒๕๕๒  รถออกจากโรงแรม ๐๗.๐๐ น. ถึงสนามบินสุราษฎร์ธานี ๙ นาฬิกาเศษ ขนสัมภาระเช็คอิน แล้วเลยไปซื้อของเพิ่มที่โคออฟ เพราะบางรายยังประสงค์จะซื้อเสื้อพุมเรียงเพิ่มเติม  ที่นี่ราคาสูงกว่าพุมเรียงตัวละ ๗๐ บาท กลับสนามบินทานขนมจีนในห้องอาหาร  พบ ส.ส.วิรัตน์  ร่มเย็น จากระนองเลยนั่งคุยกันยาว เพราะเคยทำงานร่วมกันมาหลายปี   การบินไทยเที่ยวนี้เป็นเที่ยวสุดท้ายที่จะบินไปลงสนามบินดอนเมือง เที่ยวเย็นเป็นต้นไปจะไปลงสุวรรณภูมิ  ถึงดอนเมืองประมาณ เที่ยงครึ่ง  กลับบ้านพักเอาแรงจากความเจ็บป่วยและความอ่อนล้าตรากตรำ  เย็นไปรับ ผอ.ธรรมรงค์  เทพไพฑูรย์ ที่โรงแรมริเวอร์ไซด์ มาสมทบกับนักการภารโรงจากชุมพร เขต ๑ ที่แวะมาเยี่ยมที่บ้าน ๗ คน รายแรกมาประชุมเรื่องการดำเนินการทางวินัยของ ก.ค.ศ.  ส่วนรายหลังมาประชุมสมาคมลูกจ้างประจำที่ ก.พ. พาไปทานข้าวเย็นที่ร้านครัวคันไถ ริมแม่น้ำบางบัวทอง  สามทุ่มจึงแยกย้ายกันกลับ  ผมเองก็นอนหลับแต่หัวค่ำเพราะอ่อนเพลียเต็มที

 

กำจัด  คงหนู

ผู้อำนวยการสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาเพชรบุรี เขต ๒

 

 

 

หมายเลขบันทึก: 252610เขียนเมื่อ 1 เมษายน 2009 21:56 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 20:32 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)
ครูบนเขาภูพานทอง

ครูบนที่ราบสูงโอกาสเห็นทะเลมีน้อย  อาศัยได้อ่านจากเรื่องเล่าของท่าน  ได้ทั้งความรู้และได้เห็นทะเลสวย  ชุมพรมีทะเลสวยอยากไปเที่ยวบ้าง  คงมีสักวันหนึ่ง  ขอบคุณท่านมากค่ะ

สวัสดีค่ะท่านผอ.สบายดีนะคะ

เข้ามาอ่าน ดูภาพ สวยดีนะคะจำพี่ชัดเจนได้ไหม

เพลงเพราะดี

เห็นบอกว่าเคยไปร้านอาหารพริกหอม.. มีเว็บด้วย www.prikhorm.com

ชุมพรมีของอร่อยเยอะมาก แล้วอย่าลืมมาเที่ยวชุมพรอีก นะ

พริกหอม..

ร้านอาหาร...

ชุมพร..

เมืองท่องเที่ยว..

^^

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท