งานเดินได้ด้วยใจอาสา

วันนี้เรามีคนทำงานน้อยลงตั้ง 4 คน เพราะพี่วรรณีและพี่บุญเลิศไปสัมมนา 5 ส.กัน 2 วันจันทร์และอังคาร พี่นุชรัตน์ลาพักร้อนทั้งสัปดาห์ แถมด้วยเหตุฉุกเฉิน 1 ท่านคือพี่ประจิมที่มีเหตุทางบ้านต้องจัดการด่วน แต่ก็นับว่ายังโชคดีเล็กน้อยที่ เรามีน้องๆนักศึกษา-น้องนกและน้องก้อยมาฝึกงาน 2 คนที่เริ่มฝึกงานกันมาได้หลายวันแล้ว จึงเข้าใจระบบงานและพอจะช่วยให้งานเดินได้ในช่วงเร่งด่วนยามเช้าที่งานทะลักทลายเข้ามาไม่ขาดสาย

พี่ปนัดดาที่เพิ่งจะได้มีโอกาสพักงานประจำ เพื่อจัดการงานบริหารเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว ก็มีอันต้องลงมาลุยงานบริการประจำวันกับพวกเราด้วย ตัวเราเองสัปดาห์นี้อยู่จุดรับผิดชอบควบคุมเครื่องตรวจวิเคราะห์อัตโนมัติ Modular P800 ซึ่งเป็นจุดหลักของงานในแล็บ ทำงานกันตลอดไม่ได้มีเวลาหยุด จนกระทั่งเที่ยง ช่วงบ่ายที่งานซาแล้ว ถึงจะได้มีโอกาสสอนน้องๆเกี่ยวกับเรื่องงาน แถมด้วยงานที่เราต้องพิมพ์สติ๊กเกอร์นัมเบอร์แล็บกันเองอีก 800 กว่าราย เพราะการเปลี่ยนระบบสั่งตรวจ ทำให้ปริมาณงานเพิ่มขึ้นมากกว่าสติ๊กเกอร์ที่สั่งทำไว้ เราเองทำไปได้ 100 กว่ารายก็ต้องมารับผิดชอบงานเครื่องต่อ ต้องยกให้พี่ดาน้องหญิงและน้องๆจัดการจำนวนที่เหลือต่อจนหมด รู้สึกว่าเขาจะเสร็จกัน 5 โมงกว่า ในขณะที่เรากว่าจะเติมน้ำยา ปิดเครื่องเสร็จก็เฉียดๆ 6 โมงเย็น

ได้เห็นว่าในเวลาปกติที่เราก็มีกำลังคนตึงตัวเต็มที่อยู่แล้ว เราก็เหนื่อยกันพอใช้ได้ แต่ในวันที่กำลังพลน้อยลงมากๆอย่างนี้ เราทุกคนต่างก็วนทำทุกงานเท่าที่จะช่วยกันได้ ไม่มีใครบ่น ไม่มีใครเกี่ยง เอื้อเฟื้อช่วยเหลือกัน แม้จะดูออกว่าทุกคนเหนื่อยกว่าปกติ แต่ทุกคนก็ช่วยกันเต็มที่ เพราะรู้ว่านี่คือสภาวะที่เราต้องรับเพียงช่วงเวลาสั้นๆไม่กี่วันเท่านั้น น่าดีใจที่ได้ทำงานกับเพื่อนร่วมงานที่ทุกคนมีจิตอาสา เห็นแก่ประโยชน์ของผู้ป่วยที่รอรับผลแล็บอยู่กันทั้งนั้น ทำให้แม้จะมีคนน้อยลงมาก ผลงานที่ออกไปจากห้องแล็บก็ไม่ได้ช้ากว่าที่ควรจะเป็นเลยแม้แต่น้อย เขียนบันทึกนี้เพื่อแทนความรู้สึกขอบคุณที่ได้ทำงานกับเพื่อนร่วมงานที่น่ารักทั้งหลายในวันนี้ค่ะ

[น้อย]

ขอชื่นชมกับเพื่อนร่วมงานคะ

[สุรพันธ์ กาญจนวงศ์]

ผมอยากทำงานร่วมกับคุณจังเลย อ่านแล้วมีกำลังใจทำงานดีนะ ขอบคุณครับ