ความยิ่งใหญ่ ของการมีชีวิต
สังคมทุกวันนี้สับสนวุ่นวาย ทั้งเรื่องปัญหาการว่างงาน เสื้อเหลืองเสื้อแดงบุกยึดทำเนียบดูข่าวแล้วปวดหัว ได้เข้าไปwww.teenee.com blog มุมสงบได้อ่านข้อความที่มีผู้มาเขียนแล้วรู้สึกชอบจึงนำมาฝากเผื่อจะได้นำไปปรับใช้ในชีวิตประจำวันนะคะ
คิดว่าเหมาะกับเหตุการณ์ปัจจุบันนะคะ แล้วแล้วคิดถึงเพลงเพลงหนึ่งของวง BIGASS ที่ชื่อว่าเพลงหัวใจ คิดเหมือนกันหรือเปล่าคะ
สิ่งหนึ่งที่ทำให้คนเรามีความหวังต่อไปได้...
คือการรู้ว่าตัวเรา ณ วันนี้ยังหายใจอยู่ !...
บางคนอาจคิดว่าการที่เรายังมีชีวิตอยู่นั้น
ไม่ได้สำคัญอะไร...
ไม่น่าที่จะจับมาเป็นประเด็นขบคิด เพราะว่าใครๆ ก็มีชีวิตอยู่ทั้งนั้น
แต่ถ้ามานั่งนึกกันจริงๆ แล้ว...การที่เราตระหนักว่ายังมีชีวิตอยู่นั้น
เป็นการสร้างพลังให้กับเราอย่างที่นึกไม่ถึงเลยทีเดียว
และพลังนั้นจะทำให้เรากล้าที่จะทำในบางสิ่ง ที่เรากำลังลังเล...
เคยไหม?...อยากทำอะไรสักอย่างแต่ไม่กล้าลงมือ...
อยากจะทำอย่างนั้น อย่างนี้ ก็กลัวว่าจะกระทบกระทั่งคนนั้นคนนี้
กลัวคนนั้นจะว่า กลัวคนนี้ไม่พอใจ...
อยากจะสร้างงานที่ดีๆ สักงาน ก็กลัวล้มเหลว กลัวอุปสรรค
สรุปว่า กลัวไปทุกอย่าง ปัญหาเยอะแยะไปหมด จะเกิดหรือไม่เกิดก็ยังไม่รู้...
รู้แต่ว่า...ความคิดของเราคิดอยู่ตลอดว่า เกิดแน่ๆ เป็นแน่ๆ
อย่างนั้นก็ไม่เป็นอันทำอะไรเลย อยู่เฉยๆ ไม่ต้องกระทบใคร...
ไม่ต้องเสียอะไร และสุดท้าย...กลายเป็นสิ่งมีชีวิตชีวิตหนึ่ง ที่ธรรมดาๆ
ระบายลมหายใจให้หมดไปวันๆ เท่านั้นเอง...
แต่ถ้าลองกลับมาคิดอีกมุมหนึ่งว่า...
ถ้าเราได้ลงมือทำอะไรสักอย่างที่เราลังเลนั้นไปแล้ว...
ก็ให้สบายใจในระดับหนึ่งว่าจะเกิดอะไรก็ตาม...เราก็ได้ทำไปแล้ว...
สิ่งต่างๆ ที่เคยกลัวพวกนั้น ถ้ามันเกิดขึ้น...แล้วเราจะต้องทำอย่างไรต่อไป
จะแก้ปัญหาอย่างไร นั่นแหละคือสิ่งที่ต้องคิดล่ะ...
อะไรที่ตามมาก็ค่อยๆ แก้ไปดีไหม...อย่าลืมว่าถ้าถึงตรงนี้ได้
อย่างน้อยเราก็ได้ลงมือทำแล้ว ความฝันเริ่มเป็นรูปเป็นร่างแล้ว
อะไรจะหนักหนาสาหัสอย่างไรก็ค่อยๆ แก้มันไป...
และตรงนี้เอง...ตรงที่ปัญหาเกิดขึ้น ต่อให้มันหนักหนาแค่ไหน...ก็ไม่ต้องกลัว
บอกตัวเองไปเลยว่า...อย่างน้อยเราก็ยังมีชีวิตอยู่...
เรายังหายใจอยู่ เรายังมีเวลาให้แก้ปัญหา เรายังมีวันพรุ่งนี้ต่อ...
วันนี้ล้ม พรุ่งนี้ต้องลุก และตรงนี้เอง ที่เป็นความยิ่งใหญ่ของการมีชีวิต...
เหมือนกับวิถีชีวิตของนก...
ที่ต้องโบกบินออกมาเผชิญลมแรงในฟ้ากว้าง
อาจจะเหน็บหนาว และเสี่ยงกับการบาดเจ็บ
แต่นก...ไม่ได้มีชีวิตเพื่อเกาะกิ่งไม้เพียงอย่างเดียว
แม้ทุกครั้งที่นกขยับปีกทะยานขึ้นฟ้า จะกระทบแรงลมจนซวนเซ...
แต่...นกก็ยังประคับประคอง พยุงตัวเองขยับปีกต่อไปได้
เหมือนคนที่ไม่ได้มีชีวิตอยู่กับที่ แม้ทุกครั้งที่ลงมือทำอะไรสักอย่างแล้ว
จะเกิดความผิดพลาด ล้มเหลว เราก็สามารถใช้สติเพื่อแก้ปัญหาเหล่านั้นได้
อย่ากลัวที่จะเป็น...อย่ากลัวที่จะทำ...
นั่นจึงเป็นความยิ่งใหญ่ที่แท้จริงของการมีชีวิต...
อนุโมทนาบทความโดย...ลูกปัด สำนักพิมพ์ใยไหม
ความเห็น (6)
ปัญหาทุกอย่างมันมีทางแก้
ถ้ามัวแต่คิดว่าทุกอย่างมันแย่
เราก็เป็นผู้แพ้นะซิ
อืม
ปรัชญาชีวิตดีจริงๆค่ะ
ได้เกิดมาเป็นมนุษย์กับเขาทั้งที
ต้องใช้ชีวิต(ในทางที่ดี)ให้เต็มที่กันไปเลยดีกว่านะคะ
สู้ ๆ สู้ตายค่ะ
วิกฤตการณ์มาจากสองคำ คือ ภยันตรายและโอกาสคะ
จึกมีคนบอกว่าให้เปลี่ยนวิกฤติเป็นโอกาสไงคะ
และขอให้ทุกคนมีกำลังใจสู้ผ่านพ้นปัญหาไปได้กันทุกคนนะคะ
เป็นบทความที่เตือนสติ
แล้วก็เป็นกำลังใจอย่างดีค่ะ
ขอบคุณน้ะจ้ะ ^^
จะจำไปใช้ดูค่ะ มีสาระดี