คุณว่าคนเรานี่เเปลกไหม เวลาที่เราตั้งใจจะจำอะไรซักอย่างหนึ่ง เวลาผ่านไปเพียงไม่นาน คุณก็ลืมมันไปหมด เเต่สิ่งที่คุณอยากลืมไปจากหัวใจนั้น เหตุไฉนคุณถึงกลับจำมันได้อย่างขึ้นใจ ความรักที่เกิดขึ้น ระหว่างหญิงเเละชายนั้น ล้วนมีเรื่องราวมากมายเกิดขึ้นตามมาอย่างไม่หยุดหย่อน มีทั้งเรื่องดีเเละร้ายปะปนกันไป เเต่สิ่งที่สองคนนี้ยังอยู่ด้วยกันได้คือสิ่งที่ยึดเหนี่ยวจิตใจของเค้าทั้งคู่นั่นคือสิ่งที่เค้าเรียกว่าความรัก เเละคนทั้งคู่นี้ต่างเรียกฝ่ายตรงข้ามว่าคนรัก เมื่อความรักได้ดำเนินไปสักพักจนทำให้เค้าทั้งคู่เริ่มเห็นความเเตกต่าง ความรู้สึกไม่นิยมชมชอบบางสิ่งบางอย่างของอีกฝ่ายหนึ่งเริ่มปะทุขึ้นมา ตรงนี้เเหละทั้งหัวใจเเละสมองได้เริ่มทำงานหนักขึ้น เริ่มจดจำสิ่งต่างๆมากขึ้น เเต่ก็น่าเเปลกว่าสิ่งที่เขาเหล่านั้นเลือกที่จะจำเกี่ยวกับคนรักของเค้านั้น ส่วนใหญ่เเล้วเป็นด้านที่ไม่ดีของอีกฝ่ายหนึ่ง ความเจ็บช้ำความเจ็บปวดเริ่มคืบคลานเข้ามาเยือนจิตใจของเขา ความระหองระเเหงเริ่มเข้ามาผูกมิตร ทำให้ชีวิตรักเริ่มสั่นคลอน ลองดูไหม ลองเลือกที่จะจำเเง่ดีๆของคนรักของคุณบ้าง อย่าให้มันจางไปกับความรู้สึกของคุณ
ลองหาสมุดดีๆสักเล่มมาเขียนความดีของคุณทั้งคู่ด้านนึงอาจเป็นความดีที่คุณทำให้คนรักของคุณมีความสุข อีกด้านนึงเขียนความดีของคนรักของคุณที่เค้าทำให้คุณรู้สึกดีไว้ เมื่อเวลาผ่านไปลองนั่งหน้ากระจกเเล้วหยิบสมุดบันทึกเล่มนี้มาดู อาจทำให้สิ่งที่ควรจำกลับกลับจำในใจของคุณตลอดไป เเล้วคุณจะเห็นรอยยิ้มของตัวเอง
จะจดว่ามาอ่านบันทึกนี้ก็แล้วกัน
อืม...มันเป็นเรื่องจริงเลยแหละนะ
...เราเข้าใจ...
เรื่องจริงที่มันปฎิเสธไม่ได้ แปลกดีเหมือนกันเนอะคนเรา
ธรรมดาคนเราก็แปลก เรื่องดีๆไม่ค่อยจะจำ
แต่เรื่องที่มันทำให้เราเจ็บเนี่ย
จำมันเข้าไป
แปลกดี อิอิ^^