เวลา 8.30 น. ขีดเส้นน้ำเงิน ต่อไปเวลา 9.00 น. ขีดเส้นแดง(มาหลังเส้นแดง..สาย) และต่อไปอีกเวลา 9.30 น. ใครมาเกินกว่านี้ต้องลาครึ่งวัน นี่คือหน้าที่หลักที่ต้องทำเป็นประจำทุกวันทำการ ตามมติจากที่ประชุมสำนักงานเลขาฯ ถ้าจำไม่ผิดเมื่อประมาณ 2-3 ปีมาแล้ว บางคนคิดว่าการทำเช่นนี้เป็นการตีกรอบให้กับตัวเอง ผูกมัดตัวเองให้ดิ้นไม่ได้ แต่หากมองและคิดให้เข้าใจนี่ไม่ใช่การตีกรอง หากแต่เป็นการเปิดช่องให้ต่างหาก คิดดูว่าเวลาปฏิบัติงานของราชการน้อยกว่าเอกชนอยู่แล้ว (8.30 - 16.30 น. = 8 ชั่วโมง หักเวลาพักทานข้า 1 ชม. ก็เหลือ 7 ชม.) เวลาเริ่มทำงานจริงๆ ตามระเบียบ ก็คือ 8.30 เมื่อมีข้อยืดหยุ่นให้ได้ถึง 9.00 น. เลยกลายเป็นความเคยชินของคนมาทำงาน "เกินแปดโมงครึ่งนิดหน่อยไม่เป็นไร ยังไม่เกินเก้าโมง ถือว่ายังไม่สาย" ก็เลยมาอย่างนี้เกือบเป็นประจำ ก่อนอื่น... กองทัพก็ต้องเดินด้วยท้อง มาแล้วต้องไปกินข้าวซะก่อนอาหารเช้ามีประโยชน์มากมายจะได้ทำงานได้เต็มที่ กว่าจะเริ่มลงมือทำงานจริงๆ ก็เก้าโมงกว่าๆ น่าจะได้ แถมเปิดช่องไว้อีกอย่าง สามารถกลับก่อนเวลาราชการได้กรณีมีภารกิจสำคัญ โห จะมีที่ไหนอีกมั้ยเนี่ย แถมด้วยการหยุดทุกวันหยุดของทางราชการ ยังไม่นับรวมสิทธิการลาต่างๆ และหยุดเสาร์-อาทิตย์ ที่บอกกล่าวมาทั้งหมดนี้ไม่ได้หมายความว่าผู้เล่าอยู่ในระเบียบเป๊ะนะคะ ก็มีบ้าง
จะขอเล่าประสบการณ์ตรงให้ฟังสักหน่อย จะได้เปรีบเทียบให้เห็นชัดเจนขึ้น เมื่อประมาณ 8-9 ปีมาแล้วเคยทำงานในโรงแรมแห่งหนึ่งในพิษณุโลก ขณะนั้นได้ค่าจ้างวันละ 139 บาท หักเงินทุกวันหยุด และหักเงินทุกนาทีที่มาสาย เวลาทำงาน 8.00 -18.00 น. นับดูได้ 10 ชม. หักเวลาพัก 1 ชั่วโมง เหลือเวลาทำงานจริงๆ 9 ชม./1 วัน ทำวันจันทร์ถึงวันเสาร์ เช้าตอกบัตรลงเวลาทำงาน เที่ยงตอกบัตรออกไปทานข้าว บ่ายโมงตอกบัตรลงเวลาเข้าทำงาน หกโมงเย็นตอกบัตรเลิกงาน หากขาดสายนิดหน่อยก็หักเงินเป็นนาที โหดมั้ยคะ ถ้านับชั่วโมงทำงานในหนึ่งสัปดาห์แล้ว ผิดกฏหมายแรงงานด้วยซ้ำ (ไม่เกิน 48 ชั่วโมง/สัปดาห์) แต่ก็ไม่เห็นมีอะไรเกิดขึ้นเค้าก็ยังทำกันมาอยู่จนทุกวันนี้ อันนนี้ขอเล่าแถมให้อีกหน่อย เดือนแรกจำได้เลยว่าได้รับค่าจ้าง 2,100 บาท หักค่าประกันการเข้าทำงาน400 บาท (ทุกคนต้องโดนหักจนครบ 2,000 บาท) คงเหลือรับจริง 1,700 บาท หนักว่านั้นอีกก็คือ วันสงกรานต์ให้หยุดวันที่ 13 วันเดียวเท่านั้น วันหยุดตามประเพณี หรือวันหยุดราชการอื่นๆ จำไม่ได้แล้วว่าหยุดกี่วัน แต่กว่าจะได้หยุด ก็ยากเย็นนัก
เห็นอย่างนี้แล้วลองคิดดูเล่นๆ ว่าทุกวันนี้เราใช้เวลาในการทำงานคุ้มค่า คุ้มราคาหรือยัง นี่ไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายความรู้สึกผู้ใด แค่บอกกล่าวไว้ให้ได้คิด..สักนิดก็ดีนะคะ
ไม่มีความเห็น