ความจำสั้น...แต่รักฉันยาว


ไม่ช้าหรือเร็วคนเราอย่างไรก็ต้องลืมอยู่ดีจริงไหม ?

          วันนี้ดิฉันได้ไปชมภาพยนตร์เรื่องหนึ่งมา เพื่อนก็คงไม่ต้องเดาว่าเรื่องอะไร เพราะดิฉันก็ได้เกิ่นไว้ในชื่อเรื่องแล้ว ดูแล้วรู้สึกประทับใจมาก (เพื่อน ๆ อาจจะคิดว่าไปดูตอนนี้ช้าไปไหม ใกล้จะออกโรงแหละนะเนี่ย อิอิ) รู้สึกว่าการไปชมภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่เสียดายเงินเลยและถ้าพลาดไปก็คงเสียดายแย่ เรามาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า ภาพยนตร์เรื่องนี้ดำเนินเรื่องด้วยหนุ่มสาว 2 คน   นำไปสู่เรื่องราวมากมาย และยังมีตัวละครเด่นอีก 1 คู่ คือชายหญิงวัยสูงอายุ ตัวละครคู่นี้ถือว่าเด่นกว่าคู่หนุ่มสาวเสียอีกถือได้ว่าเป็นตัวละครสำคัญที่ทำให้เกิดชื่อภาพยนตร์ก็ว่าได้   ดิฉันรู้สึกประทับใจคู่นี้มากมีประโยคหนึ่งที่ฟังแล้วน้ำตาซึมกันเลยทีเดียว ที่ว่า "ไม่ช้าหรือเร็วอย่างไรก็ต้องลืม อยู่ที่ว่าใครจะลืมช้าหรือเร็วกว่ากันเท่านั้นเอง" และ "จากกันตอนที่ยังจำกันได้ดีกว่า" ฟังแล้วรู้สึกประทับใจมาก ๆ ซึ่งตัวละครที่พูดก็คือคุณลุงในเรื่องซึ่งท่านป่วยเป็นโรคอัลไซเมอร์และกำลังลืมเรื่องราวที่เกิดขึ้นทีละน้อย ๆ ซึ่งตอนจบของเรื่องนี้ก็จบด้วยความสุขและรอยยิ้มของทุกคนซึ่งถ้ามีโอกาสก็ลองไปชมภาพยนต์เรื่องนี้กันได้นะคะ แล้วท่านจะได้รอยยิ้มและความประทับใจกลับมา

    เมื่อดิฉันได้ดูหนังเรื่องนี้ทำให้เกิดความอยากรู้ถึงโรคอัลไซเมอร์ขึ้นมา  จึงได้หาข้อมูลเกี่ยวกับโรคนี้มาฝากทุกคนคะ ลองอ่านกันดูนะคะ

            อัลไซเมอร์(Alzheimer’s disease) เป็นโรคสมองเสื่อมชนิดหนึ่งที่พบได้บ่อยที่สุดโดยจะมีการเสื่อมของเซลล์สมองทุกส่วนเป็นแล้วไม่มีวันหาย ผู้ป่วยจะไม่สามารถควบคุมอารมณ์ตัวเอง ไม่สามารถแยกทุกผิด มีปัญหาในเรื่องการใช้ภาษา การประสานงานของกล้ามเนื้อเสียไป ความจำเสื่อม ในระยะท้ายของโรคจะสูญเสียความจำทั้งหมด  ในสหรัฐประมาณว่ามีผู้ป่วยเป็นโรคนี้กว่า3-4 ล้านคน และจะมีเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ ทั่วโลก เนื่องจากประชากรมีอายุยืนยาวขึ้น ในประเทศไทยมีผู้ป่วยโรคนี้ประมาณ 2-4 % ของผู้ที่มีอายุมากกว่า 60 ปี ยิ่งอายุมากขึ้นก็จะพบผู้ป่วยด้วยโรคนี้มากขึ้น กล่าวคือจะพบเพิ่มขึ้น 2 เท่าทุก 5 ปี หลังอายุ 60 ปี

       สรุปข้อควรรู้เกี่ยวกับโรคอัลไซเมอร์

         1.       อัลไซเมอร์เป็นโรค ไม่ใช่ภาวะสมองเสื่อมตามธรรมชาติ หรือตามอายุที่มากขึ้น                                          

                 2.       สาเหตุยังไม่ทราบชัด แต่น่าจะมีส่วนจากพันธุกรรม อาจมีปัจจัยอื่นร่วมด้วย ดังนั้นสามารถเกิดได้กับทุกคน

                 3.       ขณะนี้ ยังไม่สามารถป้องกัน และไม่สามารถรักษาให้หายขาดได้

                 4.       การดูแล ความเห็นอกเห็นใจ และความเข้าใจ เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในการดูแลผู้ป่วย

                 5.       ถ้ามีญาติที่เริ่มมีอาการหลงลืม ควรพบแพทย์ระบบประสาท อาจเป็นสาเหตุอื่นที่รักษาหายขาดได้ 

                 6.       โรคนี้มักเกิดในผู้สูงอายุ ดังนั้น ผู้ที่รู้สึกว่าหลงลืมบ่อยโดยที่อายุไม่มาก (20-50 ปี) มักเกิดจากสาเหตุอื่นส่วนมากเกิดจากการพักผ่อนไม่พอ เครียด ไม่มีสมาธิ ควรแก้ไขสิ่งเหล่านี้ ถ้าไม่ดีขึ้นค่อยปรึกษาแพทย์ เพราะมักเป็นสาเหตุที่รักษาให้หายขาดได้

                 7.       ไม่ควรกลัวโรคนี้จนเกินไป เนื่องจากขณะนี้มีการวิจัยเรื่องนี้มากมายทั่วโลก เชื่อว่าอีกไม่นานนัก อาจมียาที่รักษาหรือป้องกันได้

                 8.       ในทางการแพทย์ ยังไม่แนะนำให้ทานยาใดๆเพื่อป้องกัน เพราะมักไม่ได้ผล และยาหรือสมุนไพรหรืออาหารเสริมเหล่านี้ส่วนมากมีราคาแพง และมักโฆษณาเกินความจริง

 

โดย นพ.เขษม์ชัย เสือวรรณศรี  อายุรแพทย์ประสาท

คำสำคัญ (Tags): #โรคอัลไซเมอร์
หมายเลขบันทึก: 250228เขียนเมื่อ 23 มีนาคม 2009 00:50 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 05:48 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (22)

เราว่าหนังสนุกดี!!

ขอบคุณมากสำหรับความรู้ที่หามาให้เพิ่มเติม

หนังเรื่องนี้มีประโยคเด่นหลายเรื่องอ่ะ

ช๊อบชอบ!

อยากดูๆ

thanksssss

สำหรับความรู้

ไม่ได้ดูหนังเรื่องนี้คะ

เลยไม่รู้ว่าเนื้อหาจริงๆเป็นอย่างไร

แต่อีกเรื่องที่มีผู้ป่วยที่เป็นโรคนี้

ดูเรื่องลีซานก็ได้คะ ช่อง 3 เสาร์-อาทิตย์

พระราชาก็หลงๆลืมๆแล้วว่าตัวเองจะทำอะไร

ดูเหมือนว่าจะเป็นโรคนี้นะคะ

เป็นข้อสันนิตฐานของตัวเองคะ

............

ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆที่นำมาฝาก

ดูหนังเรื่องนี้แล้วเหมือนกานจ้า ตาลุงคนที่เปงอัลไซเมอร์ นิสัยเหมือนพ่อเค้าตอนนี้เลยอ่า อะไรๆ ก้อวัยรุ่นๆ ก็ต้องเข้าใจอ่าโนะ คนมันยังหนุ่มยังแน่น ก็อวดสาวๆ หน่อย อิอิ

คลายเครียดแบบมีสาระจริงๆเลยค่ะเม

ขอบคุณสำหรับข้อมูลดีๆ และหนังสนุกๆนะคะ

ยังไม่ได้ไปดูเลยอ่ะค่ะ

เรื่องนี้..ได้พาคุณแม่กับหลานไปดูด้วยกัน..เนื้อหาดีมาก คุณแม่ก็ชอบมากค่ะ..

ชอบการสื่อถึงความรักต่อทุกสรรพสิ่ง.ที่กลายเป็นความผูกพันค่ะ..

ซึ้งใจดีจัง..

^^

 

น่าดูจัง ออกตังให้หน่อยดิ

แบบว่าได้ทั้งบันเทิง+ความรู้ค่ะ

เราก็ดูแล้วประทับใจมากเลย

ขอบคุณ

สำหรับความรู้เรื่องโรคอัลไซเมอร์

การเป็นโรคนี้ก็มีความสุขได้

ขอแค่เพียงมีคนรอบของเห็นใจและให้กำลังใจ

จะลองไปหามาดูนะคะ

ขอบคุนที่มาเล่าสู่กันฟ้งค่ะ

ได้ทั้งบันเทิงและสาระ

สงสารคนร้องไห้จัง

ตกลงว่าเมย์ลืมช้าหรือเร็วละ

เมื่อวานเพิ่งไปดูมา...

เราชอบนะ..เป็นแนวคิดที่ดีอ่ะ...

เราว่าโรคอัลไซเมอร์...น่ากลัวและใกล้ตัวพวกเรามาก...

ช้ากว่าใครเลยนะ

วันหลังจะพาไปดูที่ใหม่ ๆ

กลัวเปงจัง ยังมีอะไรน่าจดจำอีกเยอะ

อ่านบทความนี้เเล้วคิดถึงย่า

หนังเรื่องนี้ทำให้เราเข้าใจผู้สูงวัยได้ดีเหมือนกันนะ

  • สวัสดียามเช้าค่ะ
  • ตื่นหรือยังเอ่ย...
  • วันพักผ่อนสบาย ๆ  ๆ
  • แต่วันนี้  ปลายฟ้า...
  • ต้องเร่งทำงานให้เสร็จค่ะ
  • ยังไม่ปิดเทอมเลย
  • แง  แง
  • แวะมาส่งอาหารยามเช้า

            

(¯`°.•°•.★* ตลาดนัดอาหาร *★ .•°•.°´¯)

สนุกดีเนอะ

อืม

น่าสงสารคุณลุงปลาทองเหมือนกัน

"ไม่ช้าหรือเร็วอย่างไรก็ต้องลืม อยู่ที่ว่าใครจะลืมช้าหรือเร็วกว่ากันเท่านั้นเอง"

ซึ้งดีอ่ะ

น่ารักดี

ขอบคุณสำหรับความรู้เรื่องโรคนะ

ถ้าไม่อยากเป็นอัลไซเมอร์กินไข่แดงจิ(อาจารย์บอกมา)

แหมมม

คนทำหนังเค้าคงปลื้มเธอน้อที่เธอตีโจทย์หนังซะ

5555

หนังดีๆๆๆชอบๆๆ

ชอบประโยคนี้มาก

"ไม่ช้าหรือเร็วอย่างไรก็ต้องลืม อยู่ที่ว่าใครจะลืมช้าหรือเร็วกว่ากันเท่านั้นเอง"

น้ำตาไหลเลย

แบบว่ามันโดน

รักรัน1/2และแชมป์1/2

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท