๒ ชั่วโมง ๓ ตัว
ช่วงนี้สมองมึนๆ เรื่องเตรียมงานประชุมวิชาการสมาคมฯ ที่พัทยา จึงต้องปลีกมาเขียนบันทึกเรื่องสบายๆบ้าง
เสาร์อาทิตย์ ๗-๘ ต้นเดือนมีนา ผมไปสัมมนาหน่วยรังสีรักษาที่เกาะไหง จังหวัดตรัง
ตอนที่ไปถึงเกาะก็บ่ายมากแล้ว หลายคนก็ลงน้ำกันเพราะน้ำใสเหลือเกิน แต่ผมเลือกที่จะหาหนังสือเล่มที่อยากอ่าน ไปนั่งใต้ต้นไม้ใหญ่ชายหาดแทน
บ่ายสามโมงครึ่ง
ผมนั่งอ่านหนังสือไป มองวิวกับพรรคพวกที่เล่นน้ำกันอยู่ไม่ไกลไป ก็สะดุ้งโหยง แทบจะเผ่นขึ้นมายืนตามสัญชาตญาน เพราะเห็นเจ้าตัวเนี่ยโผล่เฉพาะส่วนหัวขึ้นมาตรงขอนไม้ข้างหน้า
พอมันขยับตัวสูงขึ้น จึงรู้ว่า น่าจะเป็นตระกูลจิ้ง..ไม่ก็ กิ้ง.. ใครทราบช่วยบอกด้วยนะครับ
ผมเลยนั่งอ่านต่อไป ปล่อยให้มันไต่ขอนไม้ผุๆ..บ้านของมันมั๊ง ผมคงไปรบกวนเจ้าของบ้านเข้า
ห้าโมงเย็น
แดดร่มลมตก ผมยังนั่งอ่านหนังสืออยู่ที่เดิม สังเกตว่า มีฝรั่งมาหยุดยืนมองมาทางผม บ้างยืนมองเฉยๆ บ้างหยิบกล้องขึ้นมาถ่าย ผมก็คิดว่ามุมที่ผมนั่งอยู่ กับท่าที่ผมนั่งมันคง..สวย จนสมควรถ่ายรูปไว้มั๊ง แต่สักประเดี๋ยว ชักมีฝรั่งหลายคน มองมาทางผมไม่พอ ดันชี้มือชี้ไม้มาทางผมอีก ผมต้องสำรวจตัวเองว่า นั่งโป้ มีอะไรแลบ เหมือนฝรั่งที่นอนผึ่งแดดอยู่ใกล้ๆหรือเปล่า เออ..เราก็เรียบร้อยดีนะ
สักพัก ก็เริ่มรู้สึกมีอะไรหล่น หรือ หยดใส่ตัว ลูกไม้ แล้วก็ของเหลวชนิดหนึ่ง
ถึงได้เงยหน้ามองขึ้นไปข้างบน ตอนนี้ต้องจินตนาการนิดหน่อยว่า ผมอยู่ในท่าแทบจะนอนอยู่แล้ว พอเงยหน้าขึ้น ก็เหมือนนอนหงาย หัวหนุนขอนไม้อยู่
ภาพที่เห็น ก็ใกล้เคียงกับภาพที่ผมนอนถ่าย..รูป กับพื้นภาพนี้
ฝูงนกเงือกชนิดหนึ่ง ตอนแรกผมคิดว่าเป็น เจ้ากาฮัง แต่ตอนหลังไปเปิดหนังสือดูนกแล้ว คิดว่าน่าจะเป็น นกแกก มากกว่า กำลังมาเกาะต้นไม้ที่ผมนอนอ่านหนังสืออยู่ นับสิบตัว ในระยะประชิด ชนิดไม่ต้องซูมกล้องในมือ ผมใช้กล้องวิดิโอถ่ายภาพมันอย่างเมามัน พร้อมกับตากล้องสมัครเล่นแถวนั้นอีกหลายคน จนพวกมันยกโขยงบินต่อไปต้นไม้อื่น
ห้าโมงสิบห้า
มาถึงเจ้าตัวสุดท้ายตัวนี้ ก็ต้องเป็นหมา..แน่นอนตามหัวบล็อก
เจ้าดิกกี้..หมาเจ้าของเกาะ ผมมารู้จักชื่อมันทีหลัง เดินเล่นตรวจความเรียบร้อยของชายหาด แล้วพอเห็นผม มันก็เดินเข้ามานั่งใกล้ๆ ชนิดเหมือนรู้จักกันมานานแสนนาน
ยิ่งพอผมเอามือลูบขนมันเล่น แบบที่ชอบทำให้เจ้ายกล้อ โซดาที่บ้าน คราวนี้มันนั่งแปะ ชนิดอิงแอบกันเลย
ผมก็นั่งอยู่กับมันจนห้าโมงครึ่ง จึงเดินกับห้องพัก มันก็ยังตามมาส่งถึงห้อง
มันคงคิดว่าผมเป็นหมาเหมือนมันมั๊ง เพราะกลิ่นเจ้าโซดาติดตัวไปด้วย
๒ ชั่วโมง ๓ ตัว..ใต้ต้นไม้ริมหาด
ความเห็น (15)
จับภาพได้สวยจังค่ะ....
- สวัสดีครับ
- นายแบบนางแบบพวกนี้ เขามีเวลาให้เราเลือกมุมจับภาพได้นานครับ
อาจารย์ค่ะ ดีเ หมือนกันค่ะ ได้มีเพื่อนแปลกๆ หน้าใหม่ๆ มาทักทาย ทำให้หายเครียดดีค่ะ
ภาควิชาผมยังไม่ลงตัวเลยครับว่าจะไปไหนกัน เริ่มต้นจากนครวัดนครธมบ้าง หลวงพระบางบ้าง ตอนนี้ไปได้ไกลสุดน่าจะแถวๆ ตรังเหมือนกันครับ
- สวัสดีครับพี่ศศินันท์
- ๒ ตัวหลังก็พอไหว แต่ตัวแรกแว๊บแรกเห็นแล้ว เครียด เหมือนกันครับ เห็นแค่หัวคิดว่า..งู
- เที่ยวไทยก็ดีครับ ช่วยชาติ
ไม่ใช่กลิ่นโซดาหรอกค่ะ .. ..
สัตว์ กับ เด็ก มีอะไรที่เหมือนกันอยู่อย่าง .. แม่หนูบอกว่า .. มันเป็น "จิตบริสุทธิ์" ซึ่งเค้าก็จะเลือกเข้ามาอยู่ใกล้คนบางคน บางเวลา ที่ จิตนั้นสื่อสัมผัสกัน . ..
อ้อ .. คล้ายๆ .. เมตตา .. มั้งคะ
อาจารย์แผ่รังสีอะไรออกไปบ้างหรือเปล่า ตอนที่ทั้ง 3 ตัวนั้นมาอยู่ใกล้ๆ น่ะค่ะ
น้อง lucifer ครับ
- นั่งอยู่ชายหาดแบบนั้น จิตมันคงไม่บริสุทธิ์ เท่าไรหรอกครับ
- ผมเชื่อเรื่อง กลิ่น เพราะเดี๋ยวนี้ไปไหน หมาแถวนั้นต้องมาดมผมอย่างเป็นมิตรอยู่เรื่อย
- เอามาฝากอีก 2 ตัว
คุณยายปุ๊กลุก และหลานตัวเล็ก
อิจฉาอาจารย์ครับ อยากไปเที่ยวทะเลบ้างจัง
พี่เขี้ยวครับ
- คุณยายปุ๊กลุก ตาปล่อยแสงได้ด้วยหรือครับ
- ผมเพิ่งะได้อยู่ติดบ้านก็เสาร์อาทิตย์นี้แหละ
- ถ้าอยากมา ก็มาได้นะครับ
- พฤษภาเรามี G2K forum ที่หาดใหญ่
- ดูรูปไปพลางนะครับ
- ช่วงนี้ดูท่าคุณหมอไม่ได้อยู่บ้านอีก
- เพราะบันทึกหายไปนาน
- กำลังรออ่านตอนต่อไปนะคะ
พี่เขี้ยวครับ
- ตรงกันข้ามครับ ช่วงเดือนนี้เป็นช่วงที่ผมเพิ่งจะได้อยู่ติดบ้าน แต่มีงานค้่างเยอะมาก โดยเฉพาะเรื่องนี้ โครงร่างเพิ่งจะเสร็จ