ปฐมบทอหังการ

...

เรื่องนี้เขียนขึ้นจากเรื่องจริง.....

คืออย่างนี้นะครับ งานชิ้นนี้ตั้งใจว่าจะเขียน เขียน เขียน แล้วก็เขียนหนังสือให้มากขึ้นๆ เพื่อที่จะพัฒนาคุณภาพชีวิตตัวเองให้ดีขึ้น นั่นหมายถึง การที่จบปริญญาโทโดยเร็วและมีคุณภาพ เพื่อออกไปทำงานเลี้ยงชีวิตและครอบครัว

แต่แล้วก็เบี้ยวตัวเองอีก (เพราะว่าตั้งกระทู้นี้ไว้นานมากแล้ว และไม่ได้เขียนต่อ)  สิ่งหนึ่งที่จะขอฝากทุกท่านผู้อ่านนะครับ คือ เรื่องของ "ระเบียบ วินัย" เรื่องใหญ่กว่าที่คิดนะครับ การปลูกฝังคุณธรรมและจริยธรรมนั้นสำคัญมากสำหรับการพัฒนาตัวเองและประเทศชาติบ้านเมือง ซึ่งตัวผมตอนนี้เริ่มจะจัดระบบความคิด และระบบชีวิตให้มากขึ้น

และสิ่งสุดท้ายที่อยากจะเขียนก็คือ ชีวิตนั้นบางครั้งก็ไม่ได้ง่ายที่จะก้าวผ่าน ปัญหาและอุปสรรคมีมากมาย ต่างต่างนานา ขอให้ทำกำลังใจให้เข้มแข็ง เตรียมพร้อมกับการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในชีวิตเสมอๆ ชีวิตเป็นของไม่เที่ยง ตัวผมเองใจไม่สู้เลยแพ้ตั้งแต่ยกแรก แต่ก็นะครับ สิ่งที่ได้จากวิกฤตก็คือ เวลาจะรักษาทุกสิ่งทุกอย่าง ความทรงจำนั้นลืมได้จริงๆไม่ว่าเรื่องมันจะเลวร้ายเพียงใดก็ตาม เอาหล่ะครับ ผมจะเขียนเรื่องต่อไปเร็วๆนะครับ รออ่านนะครับ