อิ อิ คุณหมอเล็ก ภูสุภา ถามเอง ตอบเองเลยนะคะ
พี่เคยทราบชื่อน้ำตกในหนังข้างหลังภาพเหมือนกัน แต่ สว. ลืมไปแล้วค่ะ ทราบแล้วมาบอกด้วยนะคะ
*** ******* ***
พี่นุชคะ นึกออกแล้วค่ะ น้ำตกมิตาเกะ ค่ะ
Day 8 (1) 21 October 2008 Sendai --à Matsushima
Matsushima ---------------à Tokyo
เมื่อคืนเดินย่านช้อปปิ้งอิชิบังโชของเซนไดจนขาลาก หมดแรง เช้าแทบไม่อยากลุก แต่พอไหวๆ ไปต่อค่ะ
เช็คเอาท์แล้วลากกระเป๋าไปสถานีรถไฟเซนไดเอากระเป๋าเก็บที่ล็อคเกอร์หยอดเหรียญตามเคย แล้วซื้อเสบียงอาหารเช้าหลากหลายมีให้เลือกจนตาลาย กะว่าไปกินเคล้าบรรยากาศ เมืองสามร้อยเกาะ-มัตซึชิม่า ซึ่งนั่งรถไฟไปแป๊บเดียวราวครึ่งชั่วโมงเองค่ะ
ที่อยากไปก็เพราะคำร่ำลือค่ะ
คนญี่ปุ่นเขาจัดว่ามีสถานที่มีทิวทัศน์สวยงามระดับชาติสามแห่งติดอันดับที่ต้องไปชมให้ได้
เรียกว่า Nihon Sankei หรือ Japan’s Three Most Scenic Views ได้แก่
อ่าวมัตซึชิม่า อยู่ตอนเหนือของเมืองเซนได จังหวัดมิยากิ งามด้วยวิวแห่งเกาะน้อยใหญ่เกือบสามร้อยเกาะในเวิ้งอ่าว เห็นว่ามีอยู่ราว 260 เกาะ
http://en.wikipedia.org/wiki/Three_Views_of_Japan
งามจนแม้กวียังอึ้ง จนต่อถ้อยคำบรรยาย กวี มัตซูโอะ บาโช (Matsuo Basho) เมื่อถูกขอให้แต่งกลอนพรรณนาความงามของ อ่าวมัตซึชิม่า กล่าวได้แต่เพียงว่า
Matsushima ah!
A-ah, Matsushima, ah!
Matsushima, ah!
(ข้อมูลจาก Wikipedia)
อามาโนฮะชิดาเตะ หรือ สะพานในสรวงสวรรค์ (Bridge in the heaven) อยู่ทางตอนเหนือของเกียวโต ที่จริงไม่ใช่สะพานแต่เป็นสันทรายธรรมชาติยาว 3.6 กิโลเมตร ที่ปกคลุมด้วยต้นสน ทอดตัวข้าม อ่าวมิยาสุ (Miyasu Bay)
http://en.wikipedia.org/wiki/Three_Views_of_Japan
วิธีการชมความงามก็ออกจะพิสดาร คือเขาให้ยืนหันหลังแล้วก้มตัวลงมองลอดใต้หว่างขาไป อย่างในรูปที่ลิ้งค์นี้ http://www.japan-guide.com/e/e3990.html
ศาลเจ้าอิทซึคุชิม่า อยู่ที่ เกาะมิยาจิม่า (Miyajima) หรือ เกาะศาลเจ้า ในจังหวัดฮิโรชิม่า เป็นศาลเจ้าลอยน้ำและมี ประตูไม้สีแดงขนาดใหญ่(Red Tori Gate) ตระหง่านในห้วงมหาสมุทร ซึ่งประตูแดงนี้ทำหน้าที่อารักษ์ศาลเจ้าอิทซึคุชิม่า ศาลเจ้านี้ถือว่าเป็นมรดกโลกโดยยูเนสโกด้วย
http://en.wikipedia.org/wiki/Three_Views_of_Japan
เกาะนี้เขามีข้อห้ามมาแต่โบราณว่า ห้ามมีการเกิด การตาย และการฝังศพบนเกาะ ตราบจน ทุกวันนี้จึงไม่มีโรงพยาบาลและสุสานบนเกาะนี้เลย
หากอยากชมภาพสวยๆชัดๆก็ไปแวะที่นี่นะคะ http://www.japan-guide.com/e/e3401.html
*************
ดังนั้นเราจึงสมควรที่เราจะมาแวะชม อ่าวมัตซึชิม่า ใช่มั้ยคะ
วิวงามอีกสองแห่งก็เก็บไว้ทริปต่อๆไปก็แล้วกัน(คนเราก็ต้องมีความหวังนะคะ)
เล็มๆขนมได้สองสามคำบนรถไฟสายเซนเซกิ ซึ่งเป็นรถไฟท้องถิ่นขบวนเล็กๆจากสถานีเซนได ก็มาถึงสถานี Matsushima-Kaigan ต้องลงที่สถานีนี้ค่ะถึงจะใกล้อ่าวและวัดต่างๆที่จะไปเที่ยวชม ช่วยกันดูให้แน่ใจเพราะหากลงผิดสถานีไปลงสถานีหน้า Matsushima ละก็ โน่นอยู่ในเมืองมัตซึชิม่าไกลจากที่เที่ยวค่ะ
สถานีที่ลงก็เป็นสถานีเล็กๆ มีคนลงด้วยกับเราพอสมควร เขามีเอกสารข้อมูลท่องเที่ยววางไว้ให้ใกล้ๆทางออกสถานี เราไปมองๆดู เอกสารทำสวยงามมาก แต่เป็นภาษาญี่ปุ่นหมดเลยค่ะ มีฝรั่งคนหนึ่งแกไปถามขอเอกสารภาษาอังกฤษ เราเลยได้ความว่าให้เดินเลี้ยวขวาออกไปจะมีศูนย์บริการข้อมูลให้นักท่องเที่ยว
ยังพอได้ชมสีสันของใบไม้ด้วยค่ะ
ที่ศูนย์บริการนักท่องเที่ยวนี้เป็นอาคารเล็กๆ เห็นมีคนทำงานสองคน คุณน้าสาวญี่ปุ่นคนหนึ่งอยู่ที่หน้าต่างบริการพูดภาษาอังกฤษได้ดีมาก ถึงคิวเราเราก็บอกชื่อสถานที่ที่เราทำการบ้านมาแล้วว่าอยากชม เธอกล่าวอย่างสุภาพมาก ถามว่าก่อนที่จะอธิบายข้อมูลนั้นขอทราบว่าพวกเรามาจากประเทศใด เราตอบว่าประเทศไทย เธอยิ้มกว้างแล้วบอกว่า เธอมีแผนที่ท่องเที่ยวเป็นภาษาไทยให้เรา ว้าว! รู้สึกเท่จัง เธอใช้แผนที่นี้ชี้ให้ดูว่าจุดสำคัญๆอะไรอยู่ตรงไหน ขอบคุณคุณน้าสาวมากค่ะ
เห็นเจ้านี่คิดว่าน่าจะเป็น ลูกชิ้นปลารูปใบไผ่ ของขึ้นชื่อของเซนได แต่เรามีเสบียงมากพออยู่แล้วและคงเหนื่อยๆด้วยเลยไม่มีใครอยากลองชิมค่ะ
ถึงเวลาต้องเติมพลังกันก่อนเดินเที่ยวชมค่ะ เราพากันเข้าไปหามุมนั่งทานอาหารเช้าที่ซื้อมาจากเซนไดในสวนสาธารณะหน้าอ่าวให้สบายใจ นี่ค่ะมุมเหมาะของเรา
เพื่อความไม่ประมาทโปรดสังเกตป้ายบอกเส้นทางหลบภัยสึนามิ นะคะ อย่าลืมว่าที่นี่ริมทะเลจริงๆ แต่ไม่ต้องกลัวไปหรอกค่ะวัดเก่าแก่บนเกาะเล็กๆอยู่มาได้หลายร้อยปียังไม่เป็นไรเลย หวังว่าเราคงไม่มีดวงพบ สึนามิด้วยตาตนเองหรอกนะคะ
อิ่มท้องแล้วค่อยว่ากันว่าเมืองนี้มีอะไรที่เป็นจุดเที่ยวชมเด่นๆ และเราจะเลือกไปชมอะไรกันบ้าง
ขอเวลานอกก่อนนะคะ
พี่นุชครับตามมาดูสะพานก่อนนะครับ กำลังอยู่ที่สะพานครับ
สวยจังค่ะพี่ วันก่อนโน้นดูรายการวาบิซาบิ เขาพาไปดูวัดเซนที่อยู่ใกล้น้ำตก บรรยากาศสงบมากจนรู้สึกได้ว่าคนมีบุญถึงได้อยู่ในที่งดงามและเงียบสงบขนาดนั้น ญี่ปุ่นนี่มีที่สวยๆ เยอะมากเลยนะคะ นี่เรียนภาษาญี่ปุ่นจากรายการทีวีมาคำนึงค่ะ "Sugoi" ซูโก้ย เอาไว้อุทาน ประมาณว่า เจ๋ง สุดยอดมาก เผื่อสวยจนหาคำพรรณาไม่ได้ก็คำนี้เลยค่ะ ^ ^
สวัสดีค่ะ พี่นุช
วันนี้ตอนกลางวันกำลังเบลอๆเรื่องงาน
เลยรู้สึกพูดไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่ค่ะ
ขอบคุณพี่นุชที่โทรกลับมานะคะ ความจริงคือเอ mem เบอร์ผิดค่ะ
จาก ดร.ยุวดี กลายเป็น ดร.ยุวนุชค่ะ แหะๆ
.......
ตามมาอ่านเรื่องมัตซึชิมาค่ะ
งามจนกวีอึ้งจริงๆ
จะรออ่านตอนต่อไปนะคะ :-)
วิธีการนำเสนอของพี่นุชก็งามน่าติดตามมากๆค่ะ เหมือนได้เดินตามหลังไปติดๆเลยค่ะ น่ารักมาก อ่านไปยิ้มไปด้วยเลย ขอบคุณนะคะ
สวัสดีค่ะ...อ่านแล้วอยากไปเที่ยวบ้างจัง ขอบคุณค่ะ
อาจารย์ขจิต ขจิต ฝอยทอง กำลังอยู่ที่สะพานไหนคะ ที่อามาโนฮะชิดาเตะ หรือเปล่า เขาบอกว่าต้องขึ้นไปบนเขาที่จุดชมวิวแล้วโก้งโค้งมองลอดหว่างขานะคะ อิ อิ เป็นพี่ละคงหัวคะมำตกเขาไปแล้ว
อีกสองสามตอนพี่คงได้เล่าเรื่องวัดเซนบ้างค่ะน้องซูซาน
ดีใจที่น้องเอ แม่นีโอ เมมเบอร์ผิดนะคะ เราเลยได้คุยกัน^__^
พี่ฟังรู้เรื่องค่ะ ไม่รู้สึกว่าน้องเบลอ แต่คงตกใจที่พี่เป็นคนตอบโทรศัพท์มากกว่า
เดี๋ยวจะลงตอนต่อไป ตามไปด้วยกันนะคะ
ขอบคุณค่ะคุณโอ๋ โอ๋-อโณ ดีใจที่เล่าแบบนี้แล้วถูกใจ บางทีพี่รู้สึกว่าออกจะเล่ายาวไปหน่อย เล่ายังไม่ครบเมืองสักทีนะคะ^__^
ตอนต่อไปกำลังตามมาติดๆค่ะ
ญี่ปุ่นน่าเที่ยวจริงๆค่ะคุณ พิชชา ค่าเครื่องบินมีโปรโมชั่นอยู่เรื่อยๆ ตอนนี้การบินไทยมีรายการพิเศษอยู่ด้วยค่ะ แต่เศรษฐกิจที่ไม่ดีเช่นนี้ทั้งบ้านเราบ้านเขา คงจะส่งผลต่อการท่องเที่ยวอยู่ไม่น้อยนะคะ
สวัสดีค่ะน้อง อ้อยควั้น บ้านเราอากาศร้อนมากๆตอนนี้ อ่านเรื่องเที่ยวญี่ปุ่นเปลี่ยนบรรยากาศ ช่วยคลายร้อนได้นิดหน่อยค่ะ
ญี่ปุ่นน่าไปเที่ยวจริงๆด้วยเหตุผลหลายอย่างค่ะ
JAPAN'S THREE MOST SCENIC VIEWS..ผมได้ไปที่ Miyajishima ที่เดียวแต่ไปทุกครั้งที่ต้องไปทำหน้าที่ที่นั่น...เวลาน้ำลงจะมีชาวญี่ปุ่นทั้งท้องถิ่นและนักท่องเที่ยวพากันถอดรองเท้าเปลี่ยนไปใส่ท็อปบู๊ทยาง...พับขากางเกง..ถลกแขนเสื้อลงไปหาหอยกันเป็นที่สนุกสนาน..ลิบหูลิบตาเป็นทะเลคน...มองไกลๆเห็นแต่หัวดำๆ...ขำดีครับ...เป็นอีกหนึ่งกิจกรรมที่เป็น Hi-lite ของที่นั่นไปเลย...
ชอบจังครับกับข้อมูลที่อาจารย์นุชพยายามศึกษาและนำมาเล่าสู่กันฟังรู้สึกละอายแล้วนะ
ที่เป็นนักเรียนเก่าญี่ปุ่นฃะเปล่าแต่ไม่ค่อยให้ความสนใจกับภาคทฤษฎีมากนัก...หนักไปทางภาคปฏิบัติ...รายละเอียดของเรื่องคือเสน่ห์ในทุกข้อเขียนของอาจารย์นุชผู้เชี่ยวชาญ....ขอคารวะอีกแล้วขอรับ....
แต่ที่ชอบมากกว่าคือการได้ไปเที่ยวฟรี..แค่ตาม Seriesนี้ทั้ง 12 ตอน ...ก็สุดคุ้มยังกับว่าได้ไปเที่ยวเอง...ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ...
อาทิตย์ปลายเดือนมีนาคม...ดอกท้อสีสดใส(MOMO NO HANA)คล้ายๆดอกฃากุระแต่สีจัดจ้านชัดเจนกว่าแม้จะมีลักษณะของรูปร่างดอกใกล้เคียงกันจะบานพรื่บเป็นภูเขาสีม่วง..สีชมพูบานเย็นมองจากไกลๆจะสวยทั้งภูเขา..พอปีนเขาไปดูใกล้ๆ...จะเพลิดเพลินไม่รู้เบื่อ..ขอบอกว่า..ห้ามพลาด...ห้ามพลาดเด็ดขาดเพราะคณะทัวร์ทั่วไปยังไปสัมผัสน้อยมาก...
พอดอกท้อเริ่มร่วง...ธรรมชาติไม่ปล่อยให้โลกขาดสีสรร...ฃากุระจะเริ่มผลิดอกบานตามๆกันมาแล้วแต่สภาพอากาศของภูมิประเทศในแถบนั้น...สวยมากๆ...
ยังรักษาสัญญาที่จะพาอาจารย์และเพื่อนๆที่สนใจไปสัมผัสด้วยกัน...ปีนี้ผมจะไปก่อนแล้วนะขอรับ...แล้วจะเอารูปมาฝากให้อิจฉาผมบ้างละ...จะคอยตอนต่อไปนะครับ..กรุณาอย่าปล่อยให้คอยนาน...เดี๋ยวเรื่องฃากุระจะมาแย่งเร็ตติ้งอาจารย์...
แฮะ..แฮะ..ล้อเล่นนะครับ...มิบังอาจจริงๆ กรุณาอย่าถือสา..ไปแล้วครับ
เกาะมิยาจิม่านั้นเคยชมในสารคดีค่ะคุณปุณณ์ ได้ทราบเรื่องราว ชมความงามของศาลเจ้า และประตูไม้สีแดง ได้เห็นทั้งตอนน้ำขึ้นและตอนน้ำลง คงจะมีโอกาสไปชมบ้างค่ะ
คำชมคุณปุณณ์ว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญนั้นขำๆค่ะ คนข้างกายดิฉันเขามักว่าว่าดิฉันเป็นพวกเชี่ยวชาญด้านสุขนิยม ก็ความที่มักเป็นคนเลือก(ได้)ทำอะไรในสิ่งที่ชอบ มันก็เลยสนุกในการเรียนรู้ อยากรู้ก็ต้องค้นคว้า รู้ เห็นสิ่งดีๆแล้วก็อยากแบ่งปันค่ะ จะเที่ยวทั้งทีก็ให้มีสาระหน่อย :)
ที่คุณปุณณ์เล่าเรื่องภูเขาดอกท้อบานตอนปลายมีนาคมนั้นแปลว่าคณะควรวางแผนไปญี่ปุ่นในช่วงนั้นใช่มั้ยคะ จะได้ชมทั้งดอกท้อ ดอกซากุระบาน จะรอชมภาพนะคะ เมื่อเร็วๆนี้มีคนส่งภาพภูเขาดอกไม้สีชมพูที่ญี่ปุ่นสวยมากๆ ต้นติดๆดิน ใช่ที่เรียก Pink Moss หรือเปล่าไม่ทราบนะคะ ดูใกล้ๆดอกก็ไม่ได้งดงามมากนัก จะชอบรูปทรงรายละเอียดของดอกซากุระและท้อมากกว่าค่ะ
ภาพดอกซากุระมาแย่งเรตติ้งไม่กลัวหรอกค่ะ กลัวคุณปุณณ์ตกใจคณะพวกเราที่รอให้คุณปุณณ์นำชมญี่ปุ่น^___^ เล่นบอกว่ามีที่ทัวร์ไม่ค่อยไปกัน ชอบมากๆค่ะ
มัตซึชิม่าตอนต่อมาแล้วค่ะ
คราวต่อไป พี่ว่าจะพาหลานไปเที่ยวด้วยค่ะ คงต้องรออีก 2 ปี ตอนนี้ ตามอาจารยืไปเที่ยวก่อนค่ะ มีดอกไชวนชมแคระมาฝากค่ะ จากที่บ้าน
ขอบพระคุณค่ะคุณพี่ศศินันท์Sasinand ดอกไม้งามกระจ่าง แวะไปชมสวนคุณพี่มาติดใจความเขียวชอุ่ม รู้สึกเย็นแม้เพียงแค่ได้เห็น
ช่วงนี้บ้านใครที่ปลูกต้นโมกก็ได้ชื่นชมดอกที่ออกสะพรั่งนะคะ มีโมกต้นหนึ่งที่บ้านนุชซึ่งไม่ใช่โมกลา ไม่ใช่โมกซ้อน ดอกแปลกคือกลีบลู่ๆตอนบาน ใบก็ใหญ่กว่าโมกลาเยอะค่ะ
ไปเที่ยวญี่ปุ่นกับครอบครัวและหลานหนุ่มน้อยคงจะสนุกกว่าครั้งไหนๆเลยนะคะ
อิ อิ คุณหมอเล็ก ภูสุภา ถามเอง ตอบเองเลยนะคะ
พี่เคยทราบชื่อน้ำตกในหนังข้างหลังภาพเหมือนกัน แต่ สว. ลืมไปแล้วค่ะ ทราบแล้วมาบอกด้วยนะคะ
สวัสดีคะพี่นุช
เล่าเรื่องได้น่าเที่ยวมากคะ
เห็นอาจารย์ขจิตเล่าให้ฟังว่ารู้จักพี่นุชไหม
ประกายตอบว่ารู้จักแต่คุณนายดอกเตอร์คะ
อาจารย์ขจิตบอกว่าคนเดียวกันคะ
ขอนุญาตเรียกเหมือนคนอื่น ๆนะคะ
สวัสดีค่ะคุณ ประกาย~natachoei ที่~natadee ยินดีแน่นอนเลยค่ะที่จะเรียกพี่ว่า "พี่นุช"
ขอบคุณค่ะที่ชม หากมีคนชมมากๆจะได้เอาไปเป็นหลักฐานให้คนข้างกายพี่ดูแล้วขอไปเที่ยวอีก เพราะกลับมาเล่าแล้วมีคนอ่าน อาจเขียนเป็นหนังสือท่องเที่ยวซะเลย ^__^
พี่นุชเจ้า..
กลับถึงบ้านโดยสวัสดิภาพแล้วใช่ไหมคะ? ^^
ว่าแต่..ต้อมคงไม่ลองชมความงามด้วยวิธีที่เขาว่ามานี้แน่ๆ เพราะก็ไม่อยากจะขนลุกหากต้องเห็นมากไปกว่าภาพวิวทิวทัศน์นะสิคะ
http://en.wikipedia.org/wiki/Three_Views_of_Japan
วิธีการชมความงามก็ออกจะพิสดาร คือเขาให้ยืนหันหลังแล้วก้มตัวลงมองลอดใต้หว่างขาไป
ต้อมชอบสีสันของใบไม้นี้เหลือเกิน หากวาดรูปประมาณนี้ด้วยการป้ายสีลงไปบนผืนผ้าใบคงจะดูสวยแปลกตาดีนะคะ อิอิ เสียดายวาดไม่เป็นเรื่อง
วันนี้เข้ามาเขียนบันทึกเรื่องบ้านๆ ของบ้านดินกับเด็กสร้างบ้าน น่ะค่ะ เลยแวะมาทักทายพี่นุชในวันหยุด ^^ คิดถึงนะคะ มาก..ก..ก ด้วย
อิ อิ คุณหมอเล็ก ภูสุภา ถามเอง ตอบเองเลยนะคะ
พี่เคยทราบชื่อน้ำตกในหนังข้างหลังภาพเหมือนกัน แต่ สว. ลืมไปแล้วค่ะ ทราบแล้วมาบอกด้วยนะคะ
*** ******* ***
พี่นุชคะ นึกออกแล้วค่ะ น้ำตกมิตาเกะ ค่ะ
คุณต้อมเจ้า เนปาลี อีกสองสามวันพี่ก็จะขึ้นเชียงใหม่อีกครั้ง ยังเก็บของจัดระเบียบ ระบบห้องเก็บของให้คุณแม่ยังไม่เสร็จเลยค่ะ ของเยอะมากๆเพราะเคยมีลูกหลานอยู่แล้วเขาเรียนกันจบๆไปแต่ทิ้งของไว้มากมายไม่เก็บให้ดี คุณแม่พี่ก็แก่แล้ว ต้องไปช่วยท่านค่ะด้วยมีแผนว่าอาจจะทุบบ้านสร้างใหม่ให้กระทัดรัดดูแลง่ายกว่าเดิม (แนวคิดแบบที่จะทำกับบ้านที่อยุธยาด้วยค่ะ แต่ไม่ทราบเมื่อไหร่)
ภาพใบไม้ที่คุณต้อมชอบนี้พี่ก็ปิ๊งเมื่อเห็นค่ะ โดยเฉพาะมุมที่เขาอยู่เหลื่อมสีกัน น่าชมนะคะ
คิดถึงสาวน้อยขี้อายเช่นกันค่ะ ไปเชียงใหม่คิดว่าน่าจะให้เจ้าถิ่นเลี้ยงขนมซะหน่อย แต่ไม่อยากให้น้องนอนไม่หลับ กลัวที่จะพบกัน^__^
จะตามไปดูบ้านที่เด็กสร้าง ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณค่ะคุณหมอเล็ก ภูสุภา ที่มาบอก พี่ว่าธรรมชาติที่ญี่ปุ่นนั้นชวนโรแมนติคหลายที่ แต่ไม่รู้สึกว่าคนญี่ปุ่นเองโรแมนติค ด้วยวัฒนธรรมกิริยาท่าทางของเขาน่ะค่ะ ไม่เหมือนฝรั่งเศส โดยเฉพาะที่ในปารีสความโรแมนติคแทบลอยอยู่ในอากาศค่ะ
ตอนต้อมเจอพี่นุชในบล็อกนี้ ต้อมก็นึกอยู่ในใจเหมือนกันว่า..
Dr.Yuwanuch ah!
A-ah, Dr.Yuwanuch, ah!
Dr.Yuwanuch, ah
^^
อิ อิ คุณต้อม เนปาลี มาแซวพี่อีกแล้ว
ในกรณีนี้คงอึ้งในความแปลกเนอะ
สวัสดีค่ะ พี่นุชขา....
มารายงานตัวพี่นุชค่ะ
หลังจากเคยมาปรึกษาเรื่องเที่ยว
สรุปแล้วช่วงสงกรานต์ที่ผ่านมาเอไปเกาหลีค่ะ (ไปกะทัวร์)
เพราะบวกลบคูณหารแล้ว ถูกกว่าญี่ปุ่น แหะๆ
กำลังทยอยเขียนขึ้น blog ค่ะ
แต่...มาอ่านเรื่องญี่ปุ่นของพี่นุชแล้วยังมีกิเลสอยู่ค่ะ
ขอเก็บเงินก่อนค่ะ ถ้าพร้อมเมื่อไหร่ ได้ไปลุยญี่ปุ่นแน่ๆ อิอิ
สวัสดีค่ะน้องเอ แม่นีโอ ดีใจด้วยที่ได้ไปเที่ยวสนุกสนาน ไม่ว่าจะไปประเทศไหนเราก็ได้ไปพบเห็นอะไรแปลกๆ ได้เรียนรู้สิ่งต่างและสิ่งเหมือนกันกับเรา ทำให้เรามีใจเปิดกว้างขึ้นนะคะ
เกาหลีพี่เคยไปแค่โซล ไปประชุมได้เที่ยวเล็กน้อยค่ะ แต่โชคดีมีเจ้าถิ่นพาไปลิ้มรสหมูย่างเกาหลีแบบที่คนเกาหลีเขาเอ็นจอยจริงๆ อร่อยมากๆค่ะ
จะรออ่านเรื่องเล่าของน้องเอบ้าง อิ อิ อย่าทำอย่างพี่นะคะ เขียนเล่าเรื่องญี่ปุ่นยังไม่จบเลยไปมาจะครึ่งปีแล้ว
ตอนหน้าจะลงเรื่องชินจูกุ มาเป็นกำลังใจให้ผู้เขียนหน่อยค่ะ เขียนแล้วมีคนอ่านรู้สึกสนุกดีค่ะ