วันนี้ไปเป็นวิทยากรในหัวข้อ การพยาบาลผู้ป่วยด้วยหัวใจความเป็นมนุษย์ ให้นักศึกษาวันปัจฉิมนิเทศนักศึกษาและเตรียมความพร้อมแก่บัณฑิต ในวันที่ 9 มีนาคม2552 ที่วิทยาลัยพยาบาลศรีมหาสารคาม จังหวัดมหาสารคาม
นักศึกษา วิทยาลัยพยาบาล
นักศึกษาพยาบาลปี 4 ที่จะจบการศึกษาพยาบาล เราต้องมีการเตรียมความพร้อม เพื่อให้เขาและเธอไปเป็นพยาบาลที่มีหัวใจเปี่ยมด้วยความเป็นมนุษย์
ลักษณะของวิชาชีพพยาบาล พยาบาลจะต้องดูแลผู้ป่วยแบบองค์รวม ทั้งร่างกาย จิตใจ อารมณ์ สังคมและจิตวิญญาณ มีจิตอาสาและความเอื้ออาทร ที่สำคัญที่สุดพยาบาลจะต้องใช้ตัวเองเป็นสื่อในการบำบัดการรักษา ให้คุณค่าของความเป็นคนอย่างเท่าเทียม สนับสนุนให้คนสามารถดูแลตนเองได้และสามารถผสมผสานการดูแลต่างๆมาใช้ในการพยาบาล
ดังนั้น การพยาบาลด้วยหัวใจความเป็นมนุษย์ เหมาะกับความเป็นพยาบาล เพราะหลักในการดูแลของเรา จะต้องดูแลคนทั้งคน ครอบครัว สิ่งสำคัญ เราจะต้องดูแววตาของคนไข้ด้วยว่าเขากำลังทุกข์ หรือสุข รับฟังด้วยหู รับรู้ด้วยใจ เอาใจเราไปใส่ใจเขา
เราสามารถให้ได้ ทำได้ ไม่ต้องใช้เงิน โดยเราจะต้องมี
ดังนั้นการพยาบาลเป็นสิ่งที่ทำด้วยใจเสมอ....เนื่องจาก
ถ่ายภาพร่วมกับ ผู้อำนวยการวิทยาลัยฯ
การมาเป็นวิทยากรครั้งนี้ เป็นครั้งแรกที่มาเล่าให้นักศึกษาฟัง เราก็หวังว่าสิ่งที่เราได้พูด จะทำให้นักศึกษาสามารถดูแลและให้การพยาบาลผู้ป่วยด้วยหัวใจความเป็นมนุษย์ได้ต่อไปค่ะ
อุบล จ๋วงพานิช
9 มีนาคม 2552
พี่แก้ว
พูดตามจริงนะครับ แค่ได้เห็นพี่แก้ว ผู้ป่วยก็คงหายป่วยเเล้ว พี่แก้วยิ้มง่าย น่ารักพูดเพราะ
ประเด็น HHC. ตอนนี้กำลังจะขยายไปสู่วงการการศึกษาแล้วครับ ตามที่พี่อ่านบันทึกผม Humanized Edu Care : การเคลื่อนงานพัฒนาคนมิติจิตวิญญาณในวงการการศึกษา
มีโอกาสคงได้เเลกเปลี่ยนกัน ที่ กทม.ผมขอตอบรับการนั่งจิบกาแฟกับพี่แก้วครับ แล้วจะโทรศัพท์นัดหมายอีกครั้งครับ
เป็นกำลังใจให้วิทยากรคนเก่งและใจดีคะ...นำมาปรับใช้กับการศึกษาได้เยี่ยมเลยคะ
สวัสดีครับคุณแก้ว น้องๆคงมีแบบที่ดีไว้ให้ให้เดินตามแล้วคัรบ ง่ายๆที่ทำยากของพยาบาลคือยิ้มครับ ยิ่งบ่าย ดึกยิ่งยิ้มยากเสียจริง
อาชีพพยาบาล...
นางฟ้าในชุดสีขาวครับ...
น้องเอก จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
พี่ดีใจมากที่ได้ไปพูดให้เด็กๆนักศึกษาฟัง เพราะเราจะได้หล่อหลอมให้เธอไปเป็นพยาบาลที่ดีในอนาคตที่ไม่ไกล
แล้วเราค่อยหามุมไปจิบกาแฟกันค่ะ คุณไก่ประกายก็มาด้วยนะ
ครูแอน
ขอบคุณครูแอนนะคะ ถ้าส่วนไหนปรับใช้ได้ ยินดีค่ะ
อ่านความคิดเห็นผู้เฒ่าวอญ่าแล้ว ต้องยิ้มค่ะ
พยาบาลอาจยิ้มไม่ออก ตอนเวรดึก วันนี้ก็ถาม นศ ว่าเวรไหนที่ไม่อยากขึ้นที่สุด เวรดึกค่ะ
แต่ที่ รพ จะให้ OT เวรดึกเยอะมาก จนแย่งกันขึ้นค่ะ
ขอบคุณค่ะ ที่เห็นพยาบาล เป็นนางฟ้าเสมอมา นางฟ้าจะได้มีกำลังใจค่ะ
สวัสดีค่ะพี่แก้ว
เคยได้คุยกับน้องพยาบาลที่ สปร. เขาเล่าว่าถูกสอนให้รับผิดชอบชีวิตผู้ป่วย
น้องเค้าน่ารักมาก พูดเพราะ ดูแลผู้ป่วยอย่างดีทุกท่าน ไม่เลือกที่รักมักที่ชัง
สมกับที่ได้เป็นนางฟ้าสวมชุดสีขาวเลยค่ะ
น้องนก NU 11
วันนี้พี่ถาม นักศึกษาพยาบาลว่า อายุเท่าไหร่ ส่วนมากอายุ 22 ปี
เธอจะต้องรับผิดชอบชีวิตของคนหลายคน
ทุกชีวิตอยู่ภายใต้การประเมินและตัดสินใจของพยาบาล ที่จะดูแลและให้การช่วยเหลือเบื้องต้นและ รายงานแพทย์ให้มาดูช่วยชีวิตของคนไข้ กรณีภาวะวิกฤติ
ดังนั้นพยาบาลต้องมีความรู้เป็นอย่างดี แต่อย่างไรก็ดีในระยะแรก เราจะมีพี่เลี้ยงที่เป็นพยาบาลรุ่นพี่คอยดูแลน้อง
สวัสดีค่ะ "น้องเม" ค่ะ เป็นนักศึกษาปี4 วิทยาลัยพยาบาลศรีมหาสารคามค่ะ....ฟังอาจารย์บรรยายวันนี้แล้วก้อรู้สึกประทับใจมาก...มองเห็นภาพเลยค่ะ.....จิงๆแล้วถ้าจะท้าวความไปที่มาเรียนพยาบาลก้อเพราะพ่อกะแม่....ตอนแรกเรียนไปช่วงปี1 ก้อโอเคพอได้ แต่พอขึ้นปี2แล้วเริ่มผึกงาน...รู้สึกไม่ไหวอ่าค่ะ วอดแรกที่ขึ้นก้อ medซะด้วย จำได้เลยว่าได้ case ที่เป็นโรคเบาหวานและคณะ ต้องทำแผนการพยาบาลส่งจารย์ ขนาดเริ่มทำตั้งแต่ 5 โมงเย็นกว่าจาเสดก้อตี2กว่าๆ....ฝึกไปฝึกมาก้อเครียด...คิดไปคิดมาว่าทำไมจาต้องมาลำบากเพื่อคนอื่นขนาดนี้ หนูเครียดจนต้องโทไปร้องไห้กะที่บ้าน....พ่อกะแม่เลยเหมือนจาเข้าใจและทำใจที่จาให้หนูไปซิ่วใหม่ แต่แล้วก้อมีอยู่วันหนึ่ง....คุณยายท่านนึงที่หนูดูแลกำลังจากลับบ้าน(คือไปทานยาต่อที่บ้านอ่าค่ะ)หนูก้อมัวแต่ยุ่งทำ D/C plan จนญาติของคุณยายมาเรียกให้ไปหาอ่าค่ะ....หนูก้อไปหา....คุณยายท่านเอาส้ม3-4 ลูกให้หนูค่ะ...ท่านบอกว่า ท่านจากลับบ้านแล้วนะ...ท่านดีใจที่ได้หนูเป็นคนดูแล ท่านว่าท่านหายก้อเพราะหนูดูแลเป็นอย่างดี(ซึ่งตอนนั้นหนูก้อดูแลตามปกตินะคะ เพราะตอนปี2 อาจารย์ให้ นศ.1คนต่อผู้ป่วย 1 ราย วันทั้งวันก้อเลยได้นั่งเฝ้าอยู่กับคุณยายตลอด คุณยาย caseนี้ หนูดูแล 3 วันค่ะ)แล้วท่านก้ออวยพรให้ตั้งเยอะอ่าค่ะ ท่านว่าขอให้ร่ำๆรวยๆ ได้เป็นเจ้าคนนายคน เป็นใหญ่เป็นโต..ฯลฯ หนูรู้สึกปลื้มใจมากๆเลยค่ะ..ไม่ใช่เพราะได้ส้มนะค่ะ..มันเป็นความรู้สึกที่ตื้นตัน...แบบทำให้หัวใจพองโตอ่าค่ะ..ทำให้หนูได้เปลี่ยนความคิดและทัศนคติ ...เย็นวันนั้นหนูก้อเลยโทรกลับไปบอกที่บ้านว่าจาเรียนต่อให้จบ...พ่อกะแม่ก้องงนิดหน่อยแต่ท่านก้อไม่ได้ถามอาไร.....นี่แหละค่ะคือจุดเริ่มต้นที่ทำให้หนูฝึกงานอย่างมีความสุขและก้อเรียนจนจบ หนูขอขอบพระคุณอาจารย์อีกครั้งนะคะ หนูเชื่อว่าตัวเองและเพื่อนๆจะสามารถดูแลและให้การพยาบาลผู้ป่วยด้วยหัวใจความเป็นมนุษย์ได้ต่อไปแน่นอนค่ะ
น้องเมเปิ้ลคะ mayple
เมื่อวานเป็นครั้งแรก..ที่พี่ได้ไปเป็นวิทยากรให้กับนักศึกษาที่จะจบ ในพิธีปัจฉิมนิเทศ พี่ตอบรับทันทีที่จะได้ไปพูดด้วย เพราะน้องทั้งหมดเป็นเมล็ดพันธ์ที่ดีและสวยงาม ที่กำลังจะไปเติบโตต่อไป
ในวันนี้พี่มีความสุขที่สุด ที่มีนักศึกษาที่เข้าอบรมด้วย มาแลกเปลี่ยนเรียนรู้ และเล่าถึงจุดผกผันที่ทำให้กลับมาเรียนต่อพยาบาล
พี่ดีใจที่สุดที่จะได้น้องเมเปิ้ล มาเป็นพยาบาลเพิ่มอีกคน พี่คิดว่าน้องจะเป็นพยาบาลที่ดีอย่างแน่นอนค่ะ
น้องแก้วคะ
ว่างๆไปช่วยแม่ต้อยได้ไหมคะ
เรื่อง humanized health care นี่แหละคะ
นี่เรื่องจริงนะคะ
คุณเกศนี
ขอบคุณที่มาเยี่ยมค่ะ สบายดีไหมคะน้อง
แม่ต้อยคะ
ยินดีมากๆค่ะ ถ้าแม่ต้อยเห็นว่า..แก้วจะช่วยได้ ยินดีเสมอ
เห็นแม่ต้อยทำงาน แล้วเป็นประโยชน์ต่อวงการสาธารณสุขมาก
พอลล่าเคยเล่าว่า..แม่ต้อยเป็นผู้หญิงเก่ง
เราสามารถมองเห็นด้วยตาตนเองแล้ว ทั้งเก่ง ทั้งสวยค่ะ