ที่บ้านผู้หว่าน..พี่เม่ย
พักห้องเดียวกับคุณจุรีรัตน์ (คุณออย..KM team ชุมพร) เราทำความรู้จักกันประมาณ 10 นาทีก็สามารถพูดคุยกันเหมือนกับว่าได้รู้จักกันมานาน อาจเป็นเพราะว่าเรามีเป้าหมายในการมาครั้งนี้ใกล้เคียงกัน
คือจะมาดูคนอื่นเขาบ้าง ว่าเขาทำกันอย่างไร
คุณออยเป็นผู้รับผิดชอบผลักดันให้เกิดกิจกรรม KM ในหน่วยงานย่อยในสังกัด เรา ลปรร. กันตั้งแต่คืนแรกที่มาถึง (วันที่ 16 เม.ย.) บรรยากาศการ ลปรร. ก็แสนสบาย คือนอนกันคนละเตียงแล้วหันหน้าเข้าหากัน แล้วก็พูด พูด และพูด
ประเด็นการพูดคุยของเราคือเรื่องการขับเคลื่อน KM ในองค์กรส่วนราชการ พี่เม่ยเองก็ไม่มีประสบการณ์มากนักในเรื่องขับเคลื่อน (ขนาดขับรถก็ยังไม่ค่อย"คล่อง"!) แต่พอได้ฟังเรื่องเล่าของคุณออย ที่บอกว่ากลุ่มคุณกิจเล่า tacit knowledge ออกมาไม่ได้ มักจะพูดว่าก็ทำเหมือนที่คนอื่นเขาทำกันนั่นแหล่ะ พี่เม่ยจึงแนะนำว่าอย่างนี้ต้อง ขุด คุ้ย แคะ ให้เขาพูดออกมาให้ได้ แต่วิธีการนั้นคงต้องไปปรึกษาคุณอำนวยที่มีประสบการณ์เคยทำงานแบบนี้สำเร็จมาก่อน
พี่เม่ยก็นึกถึง คุณวีรยุทธ์ สมป่าสัก นักวิชาการส่งเสริมการเกษตร ที่ไม่เคยรู้จักหรือพบปะกันแบบ F2F มาก่อน แต่ได้ติดตามอ่านเรื่องราวจากบันทึกในบล็อกของท่านมาบ่อยๆ ก็เชื่อว่า "ใช่" ทราบว่าท่านมาร่วมเวทีเสวนาในครั้งนี้ด้วยจึงบอกคุณออยว่า พรุ่งนี้พอพบหน้าพี่เขาละก้อ...อย่ารอช้า..ฉวยข้อมือไว้เลย..
คุณออย ทำตามที่เราเตี๊ยมกันไว้ คือเข้าไปพูดคุยแนะนำตัว และขอ ลปรร. กับคุณ วีรยุทธ ตั้งแต่โต๊ะอาหารเช้ามื้อแรก (วันที่ 17 เม.ย.) รายละเอียดการพูดคุยนั้นพี่เม่ยก็ไม่ได้ปลอมเป็นแมลงภู่บินเข้าไปแอบฟังมา จึงไม่สามารถนำมาเล่าสู่กันอ่านได้ในบันทึกนี้ แต่ผลสำเร็จคือคุณออยมากระซิบกับพี่เม่ยว่า "สำเร็จค่ะ..พี่เม่ย ลปรร.ได้ถูกคนจริงๆ พี่ยุทธเค้าให้คำแนะนำออยได้มากเลยค่ะ เดี๋ยวออยจะไปคุยกับพี่เขาต่ออีก..."
น่าทึ่ง! ที่บันทึกเรื่องราวในบล็อกของคุณวีรยุทธ จะสามารถแสดงตัวตนและประสบการณ์ของท่านออกมาได้อย่างชัดเจน จนผู้อ่าน (คือพี่เม่ยคนนี้)สัมผัสได้ และสามารถเชื่อมโยงความรู้ของท่านให้กับผู้ต้องการ ลปรร. ได้อย่างคุ้มค่า
มหัศจรรย์พลังแห่งบล็อก! ... กบตัวน้อยรำพึง