ศาสตร์ และศิลปในการเป็นผู้นำ ต้องครองตน ครองคน และครองงาน ให้ได้อย่าใช้ความรู้สึก อารมณ์ มาตัดสินชั่วดีของคนหรือใช้การคาดคะเนจาก บุคลิก ภายนอกหรือภาษากายที่แสดงออกของผู้ร่วมงานที่ปฏิบัติงานกับเรา ไม่มีใครหรอกในโลกนี้ที่ไมรักตนเอง เอาตนเองเป็นบันทัดฐาน ว่าสิ่งที่ตนเองทำถูกต้อง มิจฉาทิฐิโดยแท้ หากใจดีวางตัวสบายๆเกินไปก็จะไม่มีคนยำเกรง ดุมากก็ไม่มีคนเข้าใกล้ ขี้เกรงใจก็จะไม่ได้งาน เสียหายทั้งนั้น ผู้บริหารยุคใหม่ต้อง เอาทั้งคน ทั้งงาน และส่วนตัว มิให้เสียหาย สูตรสำเร็จไม่แน่นอนแล้วแต่สถานการณ์ ประเภทประจบสอพลอมีทุกแห่ง ให้คาดคะเนไว้ล่วงหน้าได้เลยว่า มาแนวไม่ทำงาน หากเราอ่อนหัดไม่รู้เท่าทันก็จะถูกหลอก ได้ยินกับหูว่า เดี๋ยวก็หายบ้าทำเป็นฟิตมือใหม่หัดขับ" ลับหลังเขามักเอาเราไปนินทา หากเราโกธรตื่นตูมก็จะเข้าล็อค..วางอุเบกขาแล้วอย่างแสดงอารมณ์อะไรให้เห็นธาตุแท้ หรือกำลังคิดอะไร พวกนี้มีทุกวงการ ไม่ทำงานประจบสอพลอเพื่อให้ตนเองไม่ถูกตำหนิ...แต่ลับหลงเราก็จะเสียคน เสียงาน เสียเวลาและเสียความรู้สึกดีๆที่ตั้งใจจริง
สวัดีค่ะคุณ ajankoy
การบริหารคนควบคู่กับงาน
ต้องใช้หลักให้ใจพนักงานค่ะ เช่นการทำdialouge
นั่งล้อมวงคุยกัน แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันระหว่างพนักงาน แลผู้บริหาร
บางทีต้องจัดกิจกรรมนอกสถานที่ด้วยค่ะ เช่น การทำบุญสร้างวัด
สวัสดีค่ะ คุณ ajankoy
ออกจะดูดุเดือด แต่ที่ท่านกล่าวมา ไม่อาจปฏิเสธได้
ว่ามีทุกวงการ การปกครองคนหมู่มาก จากคนละพ่อแม่
เป็นทั้งศาสตร์และศิลป์ ที่ผู้บริหารต้องใส่ใจ
มีทักษะที่แก่กล้า และเพียงพอที่จะ "เอาเขาอยู่"
เป็นกำลังใจให้ค่ะ ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ.
ขอบคุณเบอเกอร์...และครูแบ๋มที่แลกเปลี่ยนเรียนรู้...ให้กำลังใจทำงาน
ไม่สามารถปฏิเสธได้จริง ๆ ครับ ผอ. เมื่อ ผอ.เป็นผู้ที่มองอยู่ด้านบนแต่ถ้าผู้บริหารสามารถครองตนได้เป็นอย่างดียิ่งแล้วก็ย่อมก่อเกิดการครองคนและครองงานตามมาครับ เป็นกำลังใจให้ครับ
บัวสี่เหล่า...เราเป็นผู้ปลูกบัวที่จะให้ปุ๋ย..เติมแดด...เติมดิน..ฉะนั้นการคัดเลือกบัว..เง้าบัว...เป็นสิ่งสำคัญ..จะเอาดอกสีอะไร..จะกินสายบัว..หรือจะกินเม็ดบัว..หรือจะเอาทั้งหมด..ต้องรู้จักคัดเลือก...ดูแล..รักษา..ให้บัวงามงดหมดจดไร้ราคี..เป็รนไปไม่ได้ที่จะงอกงามทั้งหมด..คัดแต่ดี..ไม่ดีปล่อยเขา..เราไม่อาจกำหนดลิขิตได้..เอาส่วนดีมาใช้อย่ามองส่วนไม่ดี..เอวัง..ขอบคุณที่แลกเปลี่ยนเรียนรู้......ละอองฝุ่นที่มีมุมมอง ToP Down....