ตามหา Superman ตัวจริง


คุณทวีสิน ได้สรุปไว้จากผลการเสนอชื่อเรียบร้อยแล้วว่า อาจารย์ JJ ได้คะแนนเสียง 17 เสียง เป็นผู้ที่ได้รับการเสนอชื่อให้เป็น ประธานเครือข่ายคุณอำนวย (Superman ตัวจริง) และอาจารย์ JJ ได้เริ่มทำงานในหน้าที่เรียบร้อยแล้วครับ

   ผมเงียบหายไปหลายวันในช่วงเทศกาลวันสงกรานต์ และได้เดินทางไปบ้านผู้หว่าน จ.นครปฐม เพื่อเข้าร่วมเวที ลปรร. คุณอำนวย ระหว่างวันที่ 17-18 เมษายน ตั้งแต่หลังสงกรานต์ยังไม่ได้กลับไปทำงานที่คณะฯ เลย วันพรุ่งนี้ทางคณะฯ มีงานรดน้ำผู้ใหญ่อีกครับ

   ผมตั้งชื่อบันทึกนี้ว่า Superman ตัวจริง ก็มีที่มาครับ ท่านที่หลงเข้ามาอ่านบันทึกผม จะถึงบางอ้อตอนช่วงท้าย ๆ หรือว่าบางท่านที่ได้เข้าร่วมเวทีคุณอำนวยคงถึงบางอ้อแล้ว เนื่องมาจากว่าคุณธวัช จากสคส. ได้ให้คุณอำนวยที่ได้รับเชิญให้เข้าร่วมเวที ลปรร. คุณอำนวย ที่บ้านผู้หว่าน ประเมิน Competence ที่อาจารย์ประพนธ์ เรียกว่า ทศพักตร์ ก่อน ผมอ่านแล้วลังเลอยู่นานในการประเมิน Cometence ทั้ง 10 ข้อของตัวเอง เพราะว่าตัวเองยังเป็นคุณอำนวยฝึกหัด เนื่องจาก สคส. ออกค่าใช้จ่ายให้ทั้งหมดในการไปเข้าร่วมในครั้งนี้ ต้องพยายามขุดหาในสิ่งที่ตัวเอง พอจะไป Share ให้คนอื่นเข้าทราบบ้าง เพื่อไป ลปรร. กับผู้อื่น มากกว่าจะไปรับเพียงอย่างเดียว ตัดสินใจประเมินตนเองอยู่ในระดับดีในข้อที่ 9 การเป็นนักพัฒนา (ผลักดันให้เกิด CoP) และถ้าใครมีครบทั้ง 10 ข้อในแบบประเมิน Compentence ถือว่า ท่านผู้นั้น คือ Superman

    เริ่มออกเดินทางจากที่พักเวลาประมาณ  6 โมงเช้าโดยรถตู้ที่อาจารย์ Beeman ติดต่อไว้ให้เรียบร้อยแล้ว และไปรับอาจารย์ Beeman ที่ภาควิชาชีววิทยา คณะวิทยาศาสตร์ รออาจารย์อยู่ไม่นาน ก็เห็นอาจารย์ขับรถมา อาจารย์ชวนขึ้นไปที่ห้องทำงาน ได้เปิดคอมฯ ให้ดู และพูดคุยถึงคนเขียนข่าวของสำนักหอสมุด อาจารย์ได้สอนเทคนิคการได้รูปมาแบบทางลัด โดยต้องขออนุญาตจากผู้นั้นด้วย (ได้ความรู้ตั้งแต่ยังไม่ออกเดินทาง) ผมตั้งใจจะนำของฝากจากพิษณุโลกไปให้หลาย ๆ ท่าน แต่ไม่ได้เตรียม อาจารย์บอกว่าคุณบอยต้องการไปให้ใครบ้าง เสร็จแล้วอาจารย์ก็ให้น้ำผึ้งกับผมโดยบอกว่า ให้ในนามของมหาวิทยาลัยนเรศวรก็แล้วกัน

      ในระหว่างที่เดินทางมีโอกาสได้แวะเวียนไปชมนกชมไม้ที่สวนนก จังหวัดชัยนาท ผลัดกันถ่ายรูปอย่างสนุกสนาน และได้แวะไปพุทธมนฑล จ.นครปฐม ซึ่งผมไม่เคยไป ได้ไปนมัสการสังเวชนียสถานประสูติ ตรัสรู้ ปฐมเทศนา และปรินิพพาน ระหว่างที่อยู่พุทธมณฑล คุณชายขอบได้โทรหาอาจารย์ และอาจารย์ได้กระซิบบอกกลับผมว่า คุณชายขอบเสียงใหญ่และหวาน ไปถึงที่บ้านผู้หว่านคงได้เสวนากัน พอออกจากพุทธมลฑลได้ดูแผนที่กัน แต่ก็เข้าซอยผิด จึงออกจากนั้นและขับตรงไปใหม่ เห็นป้ายศูนย์ประชุมบ้านผู้หว่านตัวเบ้อเริ่ม เป็นอันว่างานนี้ไม่หลงแน่นอน

      ถึงบ้านผู้หว่านในเวลาที่ตั้งใจไว้ คือ ประมาณ 5 โมงเศษ ดูรายชื่อผู้ที่เข้าพักแล้วเห็นมีอาจารย์ JJ คุณชายขอบ คุณเที่ยงมาถึงเรียบร้อยแล้ว เจอพี่เม่ย คุณธวัช และทีมงานสคส. เพิ่งมาถึงเช่นกันโดยรถแท๊กซี่  เจออาจารย์ JJ ในชุดสีแดงสดใส มาพร้อมกับถุงข้าวโพดที่มาแบบร้อน อาจารย์แจกให้ทุกคน ได้ทานข้าวเย็นร่วมกัน โดยแบ่งเป็นวงผู้หญิง และผู้ชาย แบบไม่ตั้งใจ ผมประทับใจในวงทานข้าวจาก เรื่องเหลือม เหลือมเป็นผู้ที่ถูกคุมคัง ที่ไม่ได้มีจิตใจที่เลยร้าย เหลือมขโมยของและคืนให้กับผู้ถูกขโมยโดยตลอด เพียงแต่อยากเข้าไปอยู่ในคุก เพราะคุกเป็นสิ่งที่ให้อะไรดีกับเหลือมมากมากมาย (อิสรภาพในที่ขุมขัง) จากเรื่องเล่าของคุณชายขอบ ทำให้ผมรู้จักตัวตนของคุณชายขอบมากขึ้น หลังทานข้าวเย็นเสร็จ อาจารย์ JJ ได้สอบถามกับคุณธวัชถึงการดำเนินงานในวันพรุ่งนี้ ทำให้ผมทราบถึงวิธีการดำเนินงานในวันพรุ่งนี้ เป็น BAR ก่อนที่ผมจะได้ ลปรร. กับคุณอำนวยตัวจริงที่มีประสบการณ์ (Superman)

      เริ่มเปิดงานอย่างเรียบง่าย ได้ฟังอาจารย์หมอวิจารณ์ แล้วรู้สึกว่าเวทีนี้ยิ่งใหญ่จริง ๆ เพราะ ท่านบอกว่า การมาในวันนี้ คือ การทำเพื่อประเทศไทย หลังจากนั้นได้มีการแนะนำตัวที่ละท่าน ผมแนะนำแบบสั้น แต่ทิ้งท้ายไว้ว่าอยากได้ Tacit จาก Superman คำว่า Superman ที่ผมพูดทำให้อ.ประพนธ์ได้ขยายความให้ทุกคนเข้าใจกันเป็นอย่างดี ว่าโดยความจริงแล้ว Superman ไม่ได้เก่งทุกอย่าง แต่ละท่านที่มาก็มีความเก่งเฉพาะด้าน เป็นอันว่า ทศพักตร์ ที่ว่ามานี้เมื่อหลาย ๆ คนมา Share กันแล้ว จะได้ความสมบูรณ์ของทศพักตร์ คุณธวัช ได้เปิดประเด็นตาม Competence เรียงตามข้อ เริ่มจากข้อแรก นักขายฝัน ซึ่งคุณธวัชดูจากแบบประเมินที่แต่ละท่านประเมินมา เมื่อใครอยู่ในระดับดีก็ให้คนนั้นเป็นผู้เล่า เพื่อ Share ให้กับผู้อื่น โดยเริ่มต้นที่คุณศรีวิภา จากกรมอนามัย เมื่อไล่เรียงไปได้ 2 ข้อ ต้องหยุดพักรับประทานอาหารว่าง บรรยากาศอาจจะดูตึงไปนิด ยิ่งผมเป็นคุณอำนวยฝึกหัดด้วยแล้ว ทำให้ต้องทำตัวเรียบร้อย รอคอยคิวที่จะถึงเราพูด เพราะผมอยู่ข้อที่ 9  

       ผมสังเกตว่าคุณธวัชพยายามทำ AAR โดยตลอดในขณะที่ดำเนินรายการ สิ่งหนึ่งที่ผม Get จากคำพูดของคุณศรีวิภา คุณอำนวยต้องทำตัวให้พลิ้วด้วย และทุกเวทีให้คุณค่ากับคุณอำนวย แต่ละเวทีก็แตกต่างกันไป ต้องปรับตามสถานการณ์ให้ได้ คุณธวัชพยายาม Relax ให้ทุกคนรู้สึกเป็นกันเองมากขึ้น และอาจารย์ JJ (ฉายแวว Superman1) ได้สร้างบรรยากาศให้รู้สึกผ่อนคลาย มีการหยอกล้ออาจารย์ Beeman ว่าหลับไปแล้ว อาจารย์ Beeman ตอบว่า เพิ่งจะเคลิ้ม คุณชายขอบ แซวบอกว่า อาจารย์ Beeman พูดแค่นั้นเหรอครับ และทุกคนหัวเราะได้ (คุณชายขอบ กับพี่เม่ย ช่วยสร้างสีสรรในการพูดคุยด้วย) ช่วงตอนบ่ายคุณธวัชปรับรูปแบบใหม่ ไม่มีการเรียงตามข้อ โดยหยอดลูกเล้นว่า ผมจะไม่ร่ายเวทมนตร์แล้ว  ให้ทุกคนได้พูดโดยไม่ต้องกังวลกลับ Competence ว่าอยู่ในข้อไหน

      หลังจากนั้น ในช่วงตอนประมาณ 1 ทุ่ม สคส. ได้เปิดวีซีดีของโรงพยาบาลบ้านตาก ภาควิชาพยาธิวิทยา และเสียงกู่จากครูใหญ่ (ภาพยนตร์จากเกาหลี)ให้ทุกคนได้ดู ผมประทับใจทั้ง 3 เรื่องเป็นอย่างมาก ทำให้ผมได้อะไรเกินความคาดหวังจากเวทีนี้จริง ๆ

     วันที่สองคุณพรพิมล ได้สรุปตาม Cometence ว่าได้เพียง 5 ข้อ ท่านอาจารย์หมอวิจารณ์เรียกว่า เบญจพักตร์ คือ ไม่ครบทั้ง 10 หน้า หลายคนพยายามเติมเต็ม อาจารย์ JJ ได้ยกมือว่า ให้สรุปตามที่ทุกคนได้พูดเมื่อวาน เพราะเกรงว่าจะไม่เสร็จ (ฉายแวว Superman 2) หลังจากคุณพรพิมลสรุปเสร็จ คุณธวัชได้มีแบ่งกลุ่มออกเป็น 3 กลุ่ม เพื่อวางแผนขับเคลื่อน CoKF (Community of Knowledge Facilitator) ท่านอาจารย์หมอวิจารณ์ ให้ใช้วิธีนับ 1 ถึง 3 มีประธาน คือ อาจารย์ JJ อาจารย์เรขา และ คุณทวีสิน (ปูนซีเมนต์) เดิมวงคุณทวีสินมีกูรูรวมอยู่ 2 ท่าน คือ อาจารย์หมอวิจารณ์ และอาจารย์ประพนธ์ ท่านอาจารย์หมอวิจารณ์จึงขอไปอยู่วงอื่น อาจารย์ Beeman กับผมก็อยู่ในวงเดียวกัน คือ วงของคุณทวีสิน ก็ต้องแยกกันอีก เมื่อทั้ง 3 กลุ่มได้สรุปเสร็จแล้วมีตัวแทนของแต่ละกลุ่มนำเสนอ กลุ่ม 1 นำเสนอโดยคุณเรวัตร กลุ่ม 2 นำเสนอโดยคุณทวีสิน และคุณพรพิมล สร้างเสียงหัวเราะได้พอสมควร เพราะเลียนแบบการนำเสนอแบบเรื่องเล่าเช้านี้ของคุณสรยุทธ กลุ่ม 3 มีอาจารย์ JJ ร่วมนำเสนอด้วย

    ช่วงตอนบ่ายของวันที่ 2 ก่อนเดินทางกลับผมยังสงสัยอยู่ว่าการขับเคลื่อน CoKF จะเกิดขึ้นได้อย่างไร อาจารย์ประพนธ์เป็นผู้ดำเนินการทำ AAR โดยมีคำถามเพิ่มขึ้น 2 ข้อ คือให้เสนอประธานเครือข่ายคุณอำนวย (Superman) และถ้าคุณได้รับการเสนอชื่อให้เป็นเป็นประธานเครือข่ายคุณอำนวย คุณจะทำอะไร  2 คำถามเมื่อมาถึงคิวผม ผมตอบแบบฟันธงเลยว่า เมื่อผมได้รับเลือกให้เป็นประธานฯ จะลาออก ก่อนที่จะโดนม็อบขับไล่ ผู้ที่ได้รับการเสนอชื่อให้เป็นประธานเครือข่ายคุณอำนวย มีดังนี้ครับ

  • อาจารย์ JJ (Superman 1)
    ถ้าได้รับเลือกให้เป็นประธาน : ชีวิตคงสาหัสน่าดู
  • อาจารย์อรจรีย์ (Superman 2)
    ถ้าได้รับเลือกให้เป็นประธาน : ขอเว้นวรรค อาจารย์ประพนธ์แซวต่อว่า "เว้นวรรค เพื่อชักใยหรือเปล่า"
  • อาจารย์เรขา (Superman 3)
    ถ้าได้รับเลือกให้เป็นประธาน : ขอเปลี่ยนชื่อก่อนจาก เรขา เป็น ประธาน
  • คุณชายขอบ (Superman 4)
  • คุณเที่ยง (Superman 5)

     ก่อนกลับคุณชายขอบ ได้แจ้งให้ทุกคนทราบว่า คุณทวีสิน ได้สรุปไว้จากผลการเสนอชื่อเรียบร้อยแล้วว่า อาจารย์ JJ ได้คะแนนเสียง 17 เสียง เป็นผู้ที่ได้รับการเสนอชื่อให้เป็น ประธานเครือข่ายคุณอำนวย (Superman ตัวจริง) และอาจารย์ JJ ได้เริ่มทำงานในหน้าที่เรียบร้อยแล้วครับ

     เวทีนี้ทำให้ผม Get กับคำว่า ทศพักตร์ (Superman) และมองภาพของคุณอำนวยได้ชัดเจนขึ้น 

  • ขอขอบคุณสคส. คุณธวัช อาจารย์มาลินี ที่ให้โอกาสคุณอำนวยฝึกหัดอย่างผมได้ร่วมเวทีนี้  
  • ขอบคุณอาจารย์ Beeman ที่ได้วางแผนการเดินทาง และประสานงานเรื่องรถตู้ ให้เดินทางได้โดยสะดวก
  • ขอบคุณอาจารย์ JJ ที่ได้ให้รางวัลสำหรับการตอบภาพถ่ายได้ถูกต้อง และข้าวโพดที่หอมหวาน
  • ขอบคุณคุณอำนวยตัวจริงทุกท่านที่ได้ให้ Tacit และเปิดกะลาให้กับผม
  • ขอบคุณคุณน้องพนักงานขับรถที่บริการเป็นอย่างดี

                                                                                                          บอย
                                                                              ชุมชนสำนักงานเลขานุการ
      
คำสำคัญ (Tags): #aar#คุณอำนวย
หมายเลขบันทึก: 24521เขียนเมื่อ 19 เมษายน 2006 22:07 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 17:20 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (12)

คุณบอยเล่าเรื่องได้แบบถ่อมตัวมากเลยค่ะ
อ่านแล้วครอบคลุม รับรู้บรรยากาศได้เหมือนจริง

สงสัยเป็นเพราะชื่อบันทึกและ"ภาพ"คุณบอยที่ได้จากการอ่านบันทึกต่างๆของ"คุณอำนวย" หลายๆบันทึกก่อนจะมาถึงบันทึกของคุณบอย  ทำให้เห็นภาพคุณบอย เป็น "โรบิน"ค่ะ

อ่านจาก"คุณอำนวย"ต่างๆชอบทุกท่าน ทุกแบบเลยค่ะ ดีใจแทนประเทศไทยของเราจัง ต้องขอบคุณ สคส.มากเลยนะคะ

เห็นด้วยกับคุณโอ๋-อโณ มากเลยค่ะ อ่านแล้ว"สนุก"ได้ความรู้และบรรยากาศของการประชุมคุณอำนวย"มืออาชีพ"จริงๆค่ะ

เรียน ท่าน SuperBoy

 ฝาก "กราบขอพร ท่านอาจารย์ใน คณะสหเวชศาสตร์ ด้วยครับ" (จะได้ลดความสาหัสลงครับ)

 ต้องขอบพระคุณท่าน SuperBoy ที่ให้กำลังใจครับ ทีมงาน ม.นเรศวร เข้มแข็งมาก พวกเราคงต้องช่วยกัน "ดึง Tacit มาพิชิตงาน" ครับ

     คุณบอยเล่าเรื่องได้ละเอียดพร้อมสอดแทรกบรรยากาศและอารมณ์ได้อย่างยอดเยี่ยมเลยครับ สำหรับเรื่องของ "เหลือม" อ่านต่อได้ที่นี่ครับ
ขอบคุณคุณบอยที่ได้นำบรรยากาศมาเล่าให้ฟังอย่างเห็นภาพชัดเจนมาก รับรู้ถึงบรรยากาศได้เลย ทำให้คนที่ไม่ได้เข้าร่วมอย่างผมได้รับรู้ไปด้วย ผมไม่ได้รับหนังสือเชิญไม่รู้ว่ามีหรือไม่ หรือมีเฉพาะบอกต่อๆกันครับ ผมก็เลยไม่ได้ไปด้วยเพราะไม่รู้จะอ้างไปราชการจากอะไร อย่างไรก็ตามรบกวนทุกท่านที่เข้าร่วมช่วยเขียนเล่าในgotoknowด้วยนะครับ ผมจะได้วคามรู้ไปด้วย จะรออ่านครับ

หมอพิเชฐ บัญญัติ ได้รับเชิญไปร่วมเวที "คุณเอื้อ" ครับ ที่บ้านผู้หว่านเหมือนกัน วันที่ ๘ - ๙ พค. ๔๙ ครับ   ไปได้ไหมครับ

วิจารณ์ 

วัลลภ พรเรืองวงศ์
  • ขอขอบคุณอาจารย์บอย...
  • อ่านแล้วได้ข้อคิดหลายอย่าง โดยเฉพาะเรื่องราวของคนที่ทำอะไรดีๆ ให้กับส่วนรวม
  • เรียนเสนออาจารย์แบ่ง "ย่อหน้า" เพิ่มขึ้นหน่อย พิมพ์ไป 2-3 บรรทัด >> กด Enter ครูภาษาไทยท่านว่า จะทำให้อ่านง่ายขึ้นครับ
  • ขอขอบคุณ... 
  • ขอขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาร่วมแสดงความคิดเห็นครับ

คุณบอย  หลายเพลาที่ผ่านมาดิฉันเฝ้าวนเวียนถาม ตัวเอง อ่าน blog ของใคร ๆ เพื่อตอบคำถามว่า เขียนให้น่าอ่านน่าจะต้องประกอบด้วยอะไรบ้าง เท่าที่บันทึกไว้ มี  4-5 ประการ ดังนี้ คนหาความภูมิในเรื่องนั้น ๆ (เพื่อยืนยันว่าเราอยากเล่า) เขียนเล่าจากความรู้สึกของตัวเอง สอดแทรกประสบการณ์ที่ตนเองเคยประสบ และตอบให้ได้ว่าเราอยากเล่าให้ใครฟัง  มาอ่านบันทึกฉบับนี้ของคุณบอย ใช่เลย! บรรยากาศที่เล่า ที่ดิฉันรับรู้ได้เหมือนอยู่ในเหตการณ์จริง และอีกหนึ่งข้อที่จะเพิ่มรสชาดในการอ่าน "การเป็นคนคอเดียวกัน" ขอบคุณที่มีมาให้อ่าน และเป็นตัวอย่างดี ๆ ให้ได้แอบเรียนรู้เรื่องการเขียนที่ดี

  • เป็น Storytelling ที่ดีที่สุดเรื่องหนึ่งของคุณบอยเลยครับ
  • อ่านแล้วสนุกและให้อารมณ์ร่วมครับ
  • ถ้าผมเป็น "คุณลิขิต" คุณบอยน่าจะเป็น "คุณจำ" ที่เก็บรายละเอียดเล็กน้อยได้ดี
  • ทำให้ผมทุ่นแรงไม่ต้องเขียนเล่าเรื่องเหล่านี้ อ้างอิงจากคุณบอยได้เลย
  • ผมคงไม่มีเรื่องบันทึกลงบล็อกในตอนนี้ เพราะชีพจรลงเท้า (เดินทางตลอด) แทบไม่ได้อยู่ที่ Office เลย

 

  • อ่านบันทึกคุณบอยแล้ว เหมือนได้ยินเสียงคุณบอยพูดด้วยเลยค่ะ  นุ่มๆ..ได้ใจความ ดีจังค่ะ!
  • ขอบคุณ คุณบอย และ อ.beeman มากค่ะสำหรับ น้ำผึ้ง ที่พี่เม่ยต้องกินให้หมดเพื่อจะได้เป็นสาวสองพันปีให้ได้
  ดูภาพบางส่วนประกอบได้ครับ (ลิงค์)
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท