การทำงานให้มีความสุขจริงแล้วไม่ยากเลย ถ้าเราทำด้วยใจและใส่ใจทุกครั้งที่ทำแต่ก่อนเวลาให้สุขศึกษาคนไข้และญาติเราจะสอนไปพูดไปเถอะ คนไข้ก้อฟังให้จบๆไปเกรงใจหมอเรียกมาบ่นอะไรก็ไม่รู้ นึกออกไหม นั่งกันเงียบเลย
การทำงานทุกอย่างมันเกี่ยวพันกันหมดไม่ว่าจะเรื่องอะไรถ้าเขาไม่ไว้วางใจเราเขาก็ไม่กล้าจะแสดงออกไม่กล้าพูดออกความคิดเห็นอะไร เดี๋ยวหมอว่า
จริงแล้วเราก็เป็นคนสนุกเราก็เลยเอาตรงนั้นมาใช้ในการให้ความรู้ให้สุขศึกษาลดเลิกความเป็นทางการออกชะบ้างใช้ภาษาสบายๆเหมือนเราคุยกันกับพี่น้อง ญาติเราทั้งนั้น เรื่องยากก็เป็นเรื่องง่าย ทุกครั้งที่ทำกลุ่มให้ความรู้คนไข้ก็สนุกสนานเพลินจนลืมไปเลยว่าจะถึงคิวตรวจหรือยัง
มีครั้งหนึ่งมีน้องพยาบาลปรึกษาเรื่องทำอย่างไรดีเธอไม่ชอบพูดไม่ชอบสอนสุขศึกษาเลยแม้แต่นิด
เบื่อจะตายต้องมาฟังคนไข้พูดอะไรไม่รู้ ไม่อยากฟัง อยากจะทำงานให้เสร็จแล้วก็ลงเวรกลับบ้านไป ถึงเวลาก็มาทำงานทำอย่างนี้ทุกวันๆ
ถ้าเราจะพูดอะไรเธอคงจะค้านหน้าดูเลย เราก็เลยบอกให้เธอเริ่มต้นด้วยการเป็นผู้ฟังที่ดีไปก่อน
เธอไม่รู้หรอกว่าเรากำลังสอนให้เธอรู้จักการเป็นผู้ให้ที่ดี เพราะบางครั้งการเจ็บป่วยก็ไม่ได้หมายความว่า
จะต้องกินยาเสมอไป แค่ได้พูดคุยก็หายแล้ว ผลลัพท์นอกจากคนไข้สบายใจ เราก็มีความสุขและหลายคน
ก็ลืมคิดไปว่าการที่เรานั่งฟังอย่างตั้งใจพร้อมด้วยลอยยิ้มอย่าจริงใจ ตบท้ายด้วยการให้กำลังใจจะทำให้
เขาหายจากความเจ็บปวดได้
น่าชื่นใจน้องๆหลายคนเริ่มเป็นผู้ฟังที่ดี สนุกกับการทำงานมากขึ้น จริงนะ ลองซิ
เป็นกำลังใจให้พี่ต้อย ..ซึ่งเป็นคนรู้ใจ และ ร่วมการทำงานดูแลผู้ป่วยเบาหวานกันมานาน ..สัญญาว่า ..เราจะเป็นกำลังใจให้กัน และ กัน ตลอดไป
ให้สัญญาเช่นกันจ๊ะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจ ขอบคุณค่ะ