เมื่อยายธีเริ่มปลูกป่ากิจกรรมที่จะต้องทำเป็นประจำทั้งๆที่ตัวเองคิดว่าไม่จำเป็นเพราะสิ้นเปลืองโดยใช่เหตุก็คือหาคนมาคอยถากถางเมื่ออยากได้ป่าทำไมจะต้องถางๆๆๆๆๆถากๆๆๆๆๆแถมคนงานก็จะถามว่ายายเผาไหมๆๆมันรกต้นกระเถานี่จะเก็บไว้ทำไมมันเลื้อยรัดต้นไม้ไม่เอานะยาย.....เอ้อเก็บไว้ก่อนใบดูสวยดีไม่เคยเห็น....เผลอไปหน่อยเดียวถูกฟันทิ้งเพราะเป็นต้นกระเถาถูกกล่าวหาว่าไม่มีประโยชน์..อีกประการหนึ่งของข้อกล่าวหาคือมันเป็นตัวการของความรก...ซึ่งยายธีก็ยังงงๆอยู่จวบจนทุกวันนี้.....วันนี้ยายธีเห็นต้นเถาวัลย์พันอยู่กับต้นประดู่ที่ปลูกไว้บังเอิญไม่มีคนฟันทิ้งและเมื่อวันวานผ่านไปเห็นว่าเถานี้มีดอกเป็นพวงสีครามสวยสุดๆ...เป็นเถาที่ยายธีอยากได้เป็นนักหนาแต่ไม่เคยมีโอกาศจะได้มาเคยไปขะเย้อขะเหย่งตามป่าข้างทางไปปิล้อกสมัยหนึ่ง....วันนี้เป็นของขวัญจากธรรมชาติเขาเกิดขึ้นเองใกล้มือเราไม่ต้องไปยืดคอชะเง้อดูอย่างที่เคย...และวันนี้ยายธีก็มีโอกาศเห็นกระเถาหลายชนิดที่รอดเงื้อมมือมนุษย์มาได้และเติบโตให้เห็นตอนนี้ในป่าที่ยายธีกับครอบครัวเพื่อนฝูงช่วยช่วยกันปลูกๆๆๆๆๆๆกันมาจนต้นไม้เริ่มเป็นหนุ่มเป็นสาวให้ดอกให้ผลให้ร่มให้เงาและคนปลูกก็เริ่มลาจากโลกนี้ไปแล้วและป่านี้จะคงอยู่ให้ลูกหลานเหลนได้สัมผัสหรือไม่....อันเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลดก็ไม่คดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคนถากถางป่านั้นหมดแต่ถากถางจิตให้หมดจดไม่ติดยึดถือนั้นยากแท้......
ยายธีคะ
หนูตอบอีเมล์แนะนำการใส่ภาพไปแล้วนะคะ หากมีปัญหาเพิ่มเติม สอบถามเข้ามาได้เลยนะคะ ^_^
สวัสดีค่ะ
ชอบมากค่ะ.....
อันเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลดก็ไม่คดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคนถากถางป่านั้นหมดแต่ถากถางจิตให้หมดจดไม่ติดยึดถือนั้นยากแท้......
รอชมภาพเถา "พวงคราม" ค่ะ
(^___^)
แปลกแต่จริง
พวงคราม คือต้นไม้ที่ตั้งใจว่าต้องหามาพัน ซุ้มประตูบ้านที่กำลังปลูกค่ะ
จวนเสร็จแล้วค่ะ บ้านเล็ก ๆ ที่เพื่อนรักเรียกว่า "อาศรม"ในที่ผืนเล็ก ล้อมด้วยไม้ใหญ่..
แรงดึงดูด ดูดคนที่ชอบพวงครามให้มาพบกัน;P