ผู้มีพระคุณ

13-2-52

วันที่9-2-52 เป็นวันมาฆะบูชา  ดิฉันไม่ได้ไปทำบุญที่วัดแต่ขอทำบุญกับคนที่มีพระคุณกับดิฉันค่ะ

ดิฉันอยากให้ทุกคนดูแลคนที่อยู่ใกลัตัวเราที่เราควรดูแล             แต่บางครั้งเราลืมเพราะรู้สึกว่าเป็นคนใกล้ตัวทำเมื่อไรก็ได้             บางครั้งเขาก็จากเราไปทำให้เราอยากให้เวลาย้อนกลับเพื่อจะได้ทำสิ่งที่ดีๆที่เราอยากทำแต่มันก็ผ่านไปแล้ว

ดิฉันอยากทำอะไรให้แม่อีกหลายอย่าง         แต่พอท่านจากไปก็ไม่มีโอกาสเสียแล้ว

ในวันนี้ดิฉันเริ่มจากไปซื้อของเยี่ยมน้องสาวฝาแฝดของดิฉันและพี่สาวของดิฉันซึ่งเสียสละต้องออกจากโรงเรียนตั้งแต่มัธยม4 เพราะแม่ป่วยทำให้ต้องไปเรียนตัดเสื้อที่โรงเรียนสปันและโรงเรียนพรศรี

ดิฉันได้ใส่เสื้อผ้าที่น้องตัดให้ในช่วงที่เป็นนักเรียนแพทย์

ในช่วงที่เป็นผอ.ก็ไม่ค่อยมีเวลาดูแลน้องๆและพี่สาวมากนัก

หลังจากเกษียณจึงตั้งใจที่จะใช้เวลาดุแลญาติให้มากขึ้นเพราะพี่ๆและน้องๆเป็นคนที่ต้องช่วยแม่ส่งเงินให้ดิฉันเรียนหนังสือโดยไม่เคยมีปัญหาทางด้านการเงินเลยทั้งๆที่เรามีพี่น้อง 8 คน

ดิฉันและสามีพาพี่สาวและน้องสาวไปเที่ยวเกาะเกร็ด       ทานอาหารกลางวัน  และถ่ายรูปที่พิพิธภัณฑ์ ค่ะ          หลังจากเดินเล่นและซื้อของจนเหนื่อยดิฉันพามาส่งที่บ้านพี่สาวที่ปากเกร็ด

 

ในช่วงบ่ายดิฉันไปเยี่ยมคุณน้าสมัย      ท่านเป็นน้องคุณแม่คุณชัยณรงค์ซึ่งดิฉันเรียกท่านว่าคุณน้าสมัย   ท่านเคยเลี้ยงพระป๋องตั้งแต่เด็กๆ   หลังจากนั้นท่านไปอยู่กับญาติๆที่ต่างประเทศและกลับมาอยู่ที่เมืองไทยกับญาติอีกคนหนึ่ง        ดูท่านไม่ค่อยมีความสุขมากนักเพราะท่านไม่มีลูกและมีสมบัติมากพอที่จะเลี้ยงตัวเอง       ดูท่านดีใจที่เรามาเยี่ยมและบอกว่าจะตามมาทำอาหารให้กินทั้งๆที่อายุ 82 ปี  แล้ว

วันนี้เป็นวันมาฆะบูชา         

ดิฉันเล่ามาเพื่อเตือนใจตนเองว่าอะไรที่เป็นสิ่งดีๆให้รีบทำเพราะบางครั้งเราไม่รู้อนาคตของเราทำให้เราสร้างนิสัยที่ไม่เห็นแก่ตัวและแบ่งปันมากขึ้นค่ะ

[JJ]

มาคารวะท่านพี่ วันนี้ได้ คุยทาง Tel กับ พี่ป้อมด้วย ครับ

[พ.ญ. อัจฉรา เชาวะวณิช]

ป้อมเป็นหมอที่อายุน้อยที่สุดในรุ่นทำให้อาจารย์ยังได้ทำงานด้วย

ขอบคุณที่มาเยี่ยมค่ะ

[กวิน]

พรุ่งนี้ที่โรงพยาบาลสวรรค์ประชารักษ์ จ.นครสวรรค์มีจัด การประชุมวิชาการอายุรศาสตร์ สวรรค์ประชารักษ์ครั้งที่ 8 ;วันที่ 23-25 กุมภาพันธ์ 2552   เรียนเชิญอาจารย์นะครับ  

[กวิน]

มาอ่านสิ่งดี ที่อาจารย์หมอได้ทำไว้เป็นแบบอย่างครับ ขออนุโมทนาสาธุ ครับ  

[พ.ญ. อัจฉรา เชาวะวณิช]

ขอบคุณ คุณกวินที่หมอต้องขอชมที่เขียนในสิ่งที่หมอไม่รู้อีกมากค่ะ

ส่วนเรื่องผู้มีพระคุณ หมออยากให้น้องๆที่อายุน้อยๆแบ่งเวลาให้พอดีระหว่างตัวเรา ครอยครัว พ่อแม่และญาติ

พออายุมากขึ้นรู้สึกว่าเราห่วงงานมากไปจนทำให้ขาดการดูแลครอบครัวไปหลายคนเหมือนกันค่ะ

[ขจิต ฝอยทอง]

• มาสาธุด้วยคนครับคุณหมอ
• มีโอกาสได้ทำบุญ
• อยู่กับคนที่เรารัก
• ก็มีความสุขแล้วครับ
• ลองปลูกต้นไม้มากๆๆ
• จะมีความสุขมากกว่าเดิมครับ
• เอามาฝาก
• จากมหาวิทยาลัยครับ
• 
• 
• 

[พ.ญ. อัจฉรา เชาวะวณิช]

ขอบคุณอาจารย์ขจิตที่มาเยี่ยมค่ะ ดอกไม้สวยมากค่ะ

[Sila Phu-Chaya]

• ขอบพระคุณสำหรับข้อคิดดี ๆ ค่ะ

• ดิฉันเล่ามาเพื่อเตือนใจตนเองว่าอะไรที่เป็นสิ่งดีๆให้รีบทำเพราะบางครั้งเราไม่รู้อนาคตของเราทำให้เราสร้างนิสัยที่ไม่เห็นแก่ตัวและแบ่งปันมากขึ้นค่ะ

• ทำให้ศิลาระลึกถึงคำกล่าวของหลวงพ่อปราโมทย์ที่ว่าให้มีชีวิตอยู่เสมือนว่าไฟกำลังจะไหม้บ้านค่ะ...
• ทุกวินาทีมีค่า ทำให้เราเข้าถึงธรรม (ชาติ) มากขึ้น ไม่ละเลยคนที่มีพระคุณกับเราค่ะ

[พ.ญ. อัจฉรา เชาวะวณิช]

ขอบคุณ คุณศิลาที่เข้ามาเยี่ยมและให้ข้อคิดดีๆทำให้มีสติในชีวิตประจำวันและหมั่นทำดีเท่าที่จะทำได้ค่ะ

[ธรรมฐิต]

เมื่อวานคืออดีต
พรุ่งนี้คือปริศนา
แต่วันนี้คือสิ่งที่เรามี
นี่คือเหตุผลว่าทำไม?

จึงเรียกปัจจุบันนี้ว่า

:ของขวัญ:(Present)

เราโดยมากจะติดอดีตและค้นหาปริศนาเลยลืมมองของขวัญที่มีอยู่

จงตั้งใจใช้สอยของขวัญให้เกิดคุณและค่าอย่างแท้จริงนะขอรับ..

[พ.ญ. อัจฉรา เชาวะวณิช]

ขอบคุณท่านธรรมฐิตที่มาให้ข้อคิดค่ะ