เรื่องที่ (๓๘) Under the same sky we lived
มีคู่รักคู่หนึ่งนั่งรถเมล์ที่กำลังตรงไปยังเมืองกลางหุบเขา มีเพียงพวกเขาเท่านั้นที่ลงกลางทาง หลังจากที่พวกเขาได้ลงแล้ว รถเมล์ก็วิ่งต่อไป แต่เพียงไม่นานก็มีก้อนหินก้อนขนาดมหึมาตกลงมาจากที่สูงมาก และทับรถเมล์คันนั้นพังยับเยิน ทุกคนที่อยู่ในรถในเวลานั้นเสียชีวิตทั้งหมด คู่รักคู่นั้นเมื่อได้เห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ก็พูดขึ้นว่า
“ถ้าพวกเราได้อยู่ในรถคันนั้นก็คงจะดี !”
คนส่วนใหญ่น่าจะคิดว่า “ยังดีน่ะที่เราลงจากรถก่อน!”
แต่คู่รักคู่นี้กลับพูดสิ่งที่ต่างจากคนส่วนใหญ่
คุณคิดว่าเพราะอะไร....
บันทึกหลังเรื่องเล่า
ถ้าพวกเขายังคงอยู่และไม่ได้ลงจากรถ รถเมล์คันดังกล่าว ก็จะไม่ต้องหยุดรถเพื่อพวกเขา และจะขับเลยตำแหน่งที่หินถล่มลงมา !
ในชีวิตของพวกเรานั้น ให้ลองมองจากมุมมองที่ต่างจากของตัวเองและพยายามเข้าใจและช่วยเหลือผู้อื่นมากขึ้น
อย่าได้ใช้ชีวิตอย่างขาดสติและเฉยเมยทำเพื่อตัวเองอีกต่อไปเลย
(เรื่องเล่าจากเกาหลี)
เศร้าจังเลยคะไม่อยากให้มันเกิดขึ้นจริงๆเลย หนูก็มีเรื่องนำมาฝากเหมือนกันคะ
มีบัวรดน้ำที่มีรอยรั่วเป็นแผลยาวใหญ่ กับเจ้าของของมัน อยู่มาวันหนึ่ง
มันบอกกับเจ้าของมันว่าให้เลิกใช้มันได้แล้วเนื่องจากว่ามันชำรุดแล้วและผิดหวังที่ไม่สามารถทำงานให้กับเจ้าของมันได้อย่างเต็มที่ แต่เจ้าของกลับยิ้มและพูดว่าฟังนะ
ตัวเจ้ามีประโยชน์ตลอด ไม่เห็นรึว่าระหว่างทางที่เจ้าผ่านนะมีดอกไม้เล็กๆเติบโตขึ้นมาด้วยนะ หวังว่าเรื่องนี้คงนำความสุขมาแทนเรื่องแสนเศร้านี้ได้บ้างนะคะ
ก็ดีนะคับ