เราเคยผ่านเรื่องราวที่เศร้าหมอง
น้ำตานองร้องร่ำระกำฝืน
กี่เจ็บช้ำย้ำหม่นทนกล้ำกลืน
หลับหรือตื่นชื่นหายมลายลา
หวั่นและไหวใครเล่าเขาจะเห็น
ทุกประเด็นซ่อนปมซานซมหา
อดทนรอท้อแท้แพ้ทุกครา
หยาดน้ำตา..รินรด..ให้จดจำ
ผ่านเรื่องร้ายคล้ายเย้ยแม้เอ่ยอ้าง
ทางฝันร้างสร้างเหน็บเจ็บถ
ไม่กล้าเริ่มต้นใหม่กลัวใครอำ
คงจักช้ำย้ำแผลเก่าเศร้าระทม
ต่างก็เจ็บเก็บใจเพราะไม่กล้า
หวาดผวาลาไกลกลัวใจขม
หวั่นนะหวั่นไหวไหวในอารมณ์
คราจ่อมจ่ม..บ่มเหงา..เฝ้าระราน
เมื่อสองใจใฝ่หาค่าแห่งรัก
ใจประจักษ์พักใจในรักหวาน
จะก่อรักอีกครั้งดังต้องการ
จูงมือผ่านสานรักอีกสักครา
จะนับหนึ่งด้วยกันนั้นอีกครั้ง
หัวใจยังหวังไว้รอใฝ่หา
เราจะเขียนเรื่องใหม่ให้โสภา
ด้วยศรัทธาแห่งหวังอีกครั้งกัน
สัญญารักด้วยใจวางใส่มือ
สองใจถือคำสัตย์มัดผูกขวัญ
จะร่วมย่างก้าวใหม่ไปด้วยกัน
จวบจนวันชีพวาย...ตายจากกัน..
1.กลอนเพราะจัง
2.ขอนะ
ยังมีอีกหรือ รักแท้ Oh mygoodness !!
สวัสดีค่ะ พิมยดา คนสวย..
ไม่มีเวลา..มาปรับแต่งจ้า..
กำลังยุ่งเลย..ซำบายดีไหม..
คิดถึงนะ..
สวัสดีค่ะ คุณมดแดง..
ขอบคุณค่ะ..ขออะไรคะ..อิอิ..
ได้ค่ะ..จะเอาไปจีบสาวละสิ..
โชคดีมีความสุขนะคะ..
สวัสดีค่ะ กิฟท์ ท่าตะโก
มีสิ..รักแท้..
เดี๋ยวคุณก้พบรักแท้เองแหละ.
เชื่อสิ..
ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะคะ..
สวยจริงมีแคว้นไปนานแย้วครูพี่อ้อขาๆๆๆๆ(หลายๆๆขาเนอะ)อิอิ
มาแซวเด๋วจะไปดูเรื่องเด็กชาวเขากับสัญชาติด้วยอะ
งานมากมายคนสวยละกลุ้ม..อิอิ
แวะไปบ้านคนสวยน้อยกว่าครูอ้อสิคะวันนี้เค้าแต่งหวานๆๆๆๆๆๆๆ
ตามมาดูกลอนแต่เจอดอกไม้ดอกใหญ่ อึ้งๆๆทึ่ง แต่ไม่เสียว อิอิๆๆ
สวัสดีค่ะ คุณขจิต ฝอยทอง
ขอบคุณนะคะที่ตามมาดูกลอน..
นั่นแน่..เจอโจทย์หรือไงค่ะ..
ขอบคุณอีกครั้งที่แวะมาให้กำลังน้องใหม่ค่ะ..