มารู้จักคุ้กกี้กันเถอะ


 

สาวน้อยคนหนึ่งนั่งรอเวลาออกของเครื่องบินในห้อง Boarding Room

ที่สนามบินสุวรรณภูมิ

 

ขณะที่ต้องนั่งรอนานหลายชั่วโมง เธอตัดสินใจซื้อหนังสือมาอ่าน

พร้อมคุ้กกี้สำหรับทานเล่นอีกถุงหนึ่ง

 

เธอนั่งอย่างสบายในเก้าอี้แบบ Armchair ในห้อง VIP ของสนามบินนั้น

พร้อมทั้งอ่านหนังสือและทานคุ้กกี้ไปอย่างมีความสุข

 

ข้างถุงใส่คุ้กกี้มีชายหนุ่มนั่งอยู่ พร้อมทั้งอ่านแมกกาซีนไปด้วย

 

เมื่อเธอหยิบคุ้กกี้ขึ้นมาทานหนึ่งชิ้น

ผู้ชายคนนี้ก็หยิบขึ้นมาทานอีกหนึ่งชิ้นเช่นกัน

เธอรู้สึกอึดอัดไม่พอใจมาก แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา

ได้แต่คิดในใจว่า ผู้ชายคนนี้คงประสาทไม่ดี

ถ้าอารมณ์ไม่ดีคงได้ซัดไอ้ผู้ชายคนนี้เข้าให้แล้ว

กล้าดียังไงมาหยิบคุ้กกี้ของเราไปกิน

 

ในทุกครั้งที่เธอหยิบกินหนึ่งชิ้น เจ้าผู้ชายคนนี้ก็หยิบอีกหนึ่งชิ้นเช่นกัน

นี่มันกวนโมโหชัดๆ เธอได้แต่คิด เพราะไม่อยากโวยวาย

ให้เกิดปัญหากับแค่คุ้กกี้ถุงเดียว

 

ในที่สุดก็เหลือแค่คุ้กกี้เพียงชิ้นเดียว

เธอคิดว่า ดีล่ะ จะดูซิไอ้เจ้าผู้ชายคนนี้จะทำอย่างไรต่อไป

และแล้วชายหนุ่มคนนั้น ก็หยิบมันขึ้นมาแบ่งออกเป็นสองส่วน

และส่งครึ่งหนึ่งให้กับเธอ

 

โอ้ย...นี่มันเกินไปแล้วนะ เธอรู้สึกโกรธอย่างมาก

เธอลุกขึ้นคว้าหนังสือและข้าวของส่วนตัว

แล้วเดินออกไปจาก Boarding Place แห่งนั้นทันที

 

เมื่อเธอได้ที่นั่งบนเครื่องบินก็หยิบ กระเป๋าถือออกมาเปิด

หยิบแว่นกันแดดออกมาสวม

ทันใดนั้นก็รู้สึกประหลาดใจอย่างมาก

ที่ได้เห็นถุงคุ้กกี้ที่ยังไม่ได้เปิดวางอยู่ข้างใน

 

เธอรู้สึกอับอายอย่างมาก เธอเพิ่งรู้ว่า

เธอทำผิดพลาดไปอย่างมหันต์

เธอลืมไปว่าคุ้กกี้ที่ซื้อมาถุงนั้น

เธอได้ใส่ไว้ในกระเปาถือ

 

ชายหนุ่มคนนั้นเอื้อเฟื้อ แบ่งคุ้กกี้ให้เธอครึ่งหนึ่ง

โดยไม่รู้สึกโกรธและรู้สึกยุ่งยากใจแต่อย่างใด

 

แต่ในขณะเดียวกัน เธอกลับโกรธโมโหหัวฟัดหัวเหวี่ยง

เมื่อคิดว่าจะต้องแบ่งคุ้กกี้ครึ่งหนึ่งกับชายหนุ่มคนนั้น

 

ขณะนี้เธอไม่สามารถที่แม้แต่จะอธิบายหรือกล่าวคำขอโทษ

 

มีสิ่งสำคัญอยู่ ๔ ประการ ที่อยู่นอกเหนือการควบคุมของคุณ

 

ก้อนหิน...เมื่อได้ขว้างออกไปแล้ว.!

คำพูด...เมื่อได้พูดออกไปแล้ว.!

เวลา...เมื่อหมุนผ่านพ้นไป.!

โอกาส...เมื่อได้สูญเสียมันไป.!

 

ทุกๆ อย่างที่ผ่านเข้ามาในชีวิต

จะผ่านเข้ามาแล้วก็ผ่านไปอย่างนี้เสมอ

จะหลงเหลืออยู่บ้างก็เพียงร่องรอยของความทรงจำ

ฉะนั้นจงสร้างร่องรอยแห่งความทรงจำที่ดี

พูดบวก เพราะจะทิ้งร่องรอยแห่งความชื่นชม

ดูแลสุขภาพกาย/ใจให้ดีเพราะจะชราแต่แข็งแรง

และจงสร้างความสำเร็จให้ชีวิตเราเพราะยังมีโอกาส

 

เราชาว G2K ทุกท่านมาร่วมกันสร้างร่องรอยแห่งความทรงจำที่ดี

พูดบวก เขียนบวก ด้วยกัน

เพื่อคนรอบข้าง สังคม ประเทศ สังคมโลก และตัวเรา 

ขอขอบคุณ คุณ rut rampa จากประเทศสวิตเซอร์แลนด์ที่กรุณา FW mail ดีดี

 และฝากความรักและคิดถึงไปยังครอบครัวด้วยครับ

 

สุเทพ ธุระพันธ์

๓๑ มกราคม ๒๕๕๒

หมายเลขบันทึก: 238806เขียนเมื่อ 31 มกราคม 2009 16:53 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 04:52 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (23)

เจริญพร โยมไทบ้านผ๋า

จิตใจคนเราส่วนใหญ่แล้วมักมองเข้าตัวเอง

ซึ่งเป็นเรื่องธรรมดาของคนที่ยังมีกิเลสอยู่

เจริญพร

@ กราบนมัสการท่านพระปลัด

@ ปุถุชนธรรมดาที่ยังมีกิเลส  คงต้องฝึกๆๆ  มองแบบ ๓๖๐ องศา มิได้มองเพียงมุมเดียว 

@ นมัสการครับ

เคยนำเรื่องนี้ไปพูดในการบรรยายในหลายๆที่..

ตอนนั้นจะตั้งชื่อเรื่องว่า..อย่าด่วนตัดสินคนเพียงเสี้ยวนาที..

ขอบคุณนะคะที่ไดต่อยอดเพิ่มเติมให้ได้สมบูรณ์มากขึ้น..ขออนุญาตนำไปเผยแพร่ต่อด้วยนะคะ

@ สวัสดีครับท่าน ศน.add

@ กำลังสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นกับเครื่องคอมพิวเตอร์ อยู่ดีดีก็เปิดอ่านไม่ได้ซะงั้นแหละ

@ ที่แท้ก็ท่าน ศน.add แวะมาเยี่ยม

@ ยินดีครับ...

@ ชีวิตคนเราเปรียบเหมือนเหรียญบาทมีสองด้าน ด้านดี ด้านบวก นำไปปฏิบัติเป็นแบบอย่าง ส่วนด้านไม่ดีเก็บไว้เป็นกรณีศึกษาคอยเตือนใจ และควรละเว้น

@ สุขซำบายวันหยุดครับ

กำลังสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นกับเครื่องคอมพิวเตอร์ อยู่ดีดีก็เปิดอ่านไม่ได้ซะงั้นแหละ

@ ที่แท้ก็ท่าน ศน.add แวะมาเยี่ยม

อิอิ..ศน.แอ้ดทำให้คอมเปิดไม่ได้ซะงั้น..แป๊ววววววววว

@ แวะไปบ้านป๊ะท่าน ศน.add มา

@ เพิ่งจะเข้าใจคำว่า "เด็กหญิงแอ๊ดบินติเบดูอิน" ครับ

 

อิอิ.."เด็กหญิงแอ๊ดบินติเบดูอิน"มาราตรีสวัสดิ์เจ้าค่ะ

ไปนอนแล้วเด้อ..อยากนอนแฮงหลาย...

@ สวัสดีท่าน ศน.add 

@ นอนหลับฝันดี ๓ โตเจ๋งๆ เด้อมื้ออื่นเซ้า

@ อิอิ..

  • สวัสดีค่ะคุณไทบ้านผ่า
  • ประสบการณ์เชิงบวก เป็นเรื่องที่ดีที่สุดนะคะ
  •  การมองโลกในแง่ดี และการแบ่งปัน การเอื้ออาทร เป็นสิ่งที่สังคมไทยเราขาดที่สุด
  •  ถ้ามีความรู้สึกที่ดี จิตใจของเราก็จะดีไปด้วย
  • ไม่ต้องมีอารมณ์โกรธ หลง เข้ามานะคะ
  • ขอบคุณสำหรับแง่คิดดีดีค่ะ

@ สวัสดีคุณ เอื้องแซะ ครับ

@ การมองโลกในแง่ดี และการแบ่งปัน การเอื้ออาทร เป็นสิ่งที่สังคมไทยเราขาดที่สุด

@ นั่นคือมนต์เสน่ห์ที่งดงามของชาว G2K ที่สามารถสัมผัสได้ครับ 

แวะมาทักทายค่ะ

มีความสุข มีสิ่งดีๆเสมอๆนะคะ

สวัสดีค่ะ

* หนุ่มคนนั้นโชคดีจริงๆ มีสาวร่วมกินอาหารด้วย..อิอิ

* ก้อนหิน คำพูด เวลา โอกาส ...ไม่อยากเกินไปหากเราหมั่นเตือนตนพยายามควบคุมเสมอ

* สุขกายสุขใจนะคะ

@ สวัสดีคุณ P@..สายธาร..@

@ ขอบคุณที่แวะมาทักทาย

@ ขอบคุณสำหรับของฝาก "ส้มกัลยาณมิตร" ครับ

  • ครูอ้อย เคยทำอย่างนี้ค่ะ  กับพ่อบ้านค่ะ
  • เคยเขียนบันทึกมาแล้วด้วยค่ะ...สุดท้าย เธอถูก แต่ครูอ้อยผิดค่ะ...ช่างน่าอาย
  • ครูอ้อยขว้างก้อนหินไปแล้วน่ะ....แต่ตั้งใจว่า...จะไม่ขว้างก้อนหินแบบนั้นอีกค่ะ
  • ขอบคุณมากๆๆนะคะน้องชายที่เตือนสติอีกครั้งค่ะ

มีความสุขมากๆๆนะคะ

@ สวัสดีคุณครู P นาง พรรณา ผิวเผือก (ไม่มีชื่อกลาง)

@ เป็น "โชคดีในความโชคร้าย"

@ โชคร้ายของคุณสุภาพสตรี ที่มิมีแม้กระทั่งการที่จะกล่าวคำ "ขอโทษ"

@ มีแต่ความสุขๆ เช่นกันครับ

@ สวัสดีพี่สาวPครูอ้อย แซ่เฮ ครับ

@ ถ้าหนังดีฉายซ้ำอีกรอบคงไม่ว่ากัน

@ มีความสุขทั้งครอบครัวครับ

ทีแรกนึกโกธรตามนะนี่ แต่พอรู้ทีหลังรู้สึกว่าขนมคนนั้น โอโหคนน้นใจดีมั๊กๆ มีคติดีๆสอนใจดีจังค่ะ

  • แวะมาเยี่ยมชม
  • ขอบคุณกลับสิ่งดีๆที่นำมา
  • ไม่ต้องสงสัยกลับความคิดดีๆของ คนดีๆในรามาธิบดีด้วยกันค่ะ

 

 

แวะมาทักทายค่ะ ตอนนี้อากาศหนาวมากๆ เลยเป็นไข้หวัดชะงั้นหล่ะ

อาทิตย์นี้ทั้งอาทิตย์ หิมะตกทุกวันเลย .....

ผู้ชายที่มีน้ำใจเอื้ออาทรอย่างนี้ ก็ยังดีนะคะที่ยังมีหลงเหลืออยู่ในสังคมไทย

อยากให้ทุกๆคนเป็นอย่างผู้ชายคนนั้นจังเลย ประเทศไทยคงเจริญขึ้นเยอะ

เลย หรือคุณว่าไงคะ?

@ สวัสดีคุณP ดุจดาว

@ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมครับ

@_@

@ สวัสดีคุณPnampeth(educator diabetes)

@ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยม

@ มีความสุขคนรู้ใจ ครอบครัวและงานครับ

@ สวัสดีคุณไม่มีรูปไม่แสดงตน

@ เราทุกคนสามารถเป็นเช่นชายคนนั้นได้

@ อากาศเปลี่ยน รักษาสุขภาพนะคร๊าบ...

ขอบคุณมากที่แวะบอกข่าวแล้วคนที่ไม่ได้เชิญเข้าได้?แล้ววันที่4 ก.พ.52 งานเดียวกัน?ตอนแรกได้เชิญ แต่ต.น.ไม่ตรงจึงพักไว้ก่อน ถอดใจ พิมพ์ผิด ถอนใจค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท