๔๐.ปัญหาคู่มากับอุปสรรค
ภาพจาก forum.sanook.com
เป็นเวลาช้านาน และเป็นที่รู้กันดีว่าการจัดการเรียนรู้สำหรับเด็กห้องเก่งนั้น
ครู ผู้บริหาร และบุคลากร และคนรอบข้าง ที่มักจะยกยอปอปั้นคัดเด็กเก่งจากคะแนนสอบ
ประกอบกับภูมิหลัง จนทำให้เด็กเชื่อว่าตนเองนั้นเก่งเหลือหลาย เก่งเกินห้องอื่นๆหลายขุม
เด็กห้องอื่นที่อย่าคิดเผยอมาต่อกรนะ..กล้าเปล่า?....ฉันถูกเสมอ...ต่อให้เลย...ครูไม่มีวันเชื่อ
นายหรอก ฉันมันเก่ง เขาต้องเอาใจเด็กเก่งอยู่แล้ว...ฮ่า..ฮ่า..
สิ่งที่ตามมาคือ การรักษามาด ฟอร์มดีไม่มีตก พลาดไม่ได้แม้แต่ครั้งเดียว
หากไม่มั่นใจว่าจะสำเร็จ เขาจะยังไม่คิดทำให้เสียฟอร์มหรอก เพราะหากผิดพลาดแล้วละก็
ปัญหาเหล่านั้นจะต้องบานปลาย และน่าอายอีกต่างหาก....
ก็เพราะการบ่มเพาะนักเรียน ไปในทางที่ให้ความสำคัญกับ การป้องกันปัญหาและ
อุปสรรคชีวิตมากเกินไป ทำให้เด็กกลุ่มนี้ต้องซึมเศร้า เหงา รำพึงรำพันอยากตายๆๆ....
ครูแป๋มจึงอยากขอให้ทุกคนพิจารณาสัจธรรมต่อไปนี้ เพื่อเป็นกำลังใจให้ค่ะว่า....
" เราไม่สามารถ ควบคุมสิ่งดีๆ ให้เกิดกับเรา ได้ตลอดเวลา
แต่เราสามารถปรับใจ จนมองเห็น สิ่งดีๆในทุกสิ่งได้
เพราะฉะนั้น อุปสรรค จีงไม่ใช่สิ่งที่น่ากลัว
ปัญหา ไม่ใช่เป็นเรื่องที่ น่าตื่นตระหนก "
ขอเพียงเรามีหัวใจของนักสู้
เพิ่มเติมความแข็งแกร่งให้กับใจตัวเอง
ทุกอย่างจะผ่านไปได้ด้วยดีค่ะ...
ภาพจาก www.sanook.com
รักนะ
ครูแป๋ม
ความเห็น (35)
อุปสรรคและปัญหา คือ เครื่องบ่มเพาะความแกร่ง ครับ
ให้สติปัญญาดีมีแง่คิด
สิ่งที่ผิดพลาดไปแก้ไขได้
เมื่อหกล้มให้ลุกขึ้นสู้ต่อไป
ทุกอย่างไซร้ใช้ปัญญารักษาใจ
สวัสดีค่ะคุณครูแป๋ม
- บ่อยครั้งทีเราเจอปัญหา ล้มลุก คลุกคลาน มาบ้าง
- อุปสรรคขวากหนามต่างๆที่ผ่านมาให้เรียนรู้
- เพื่อให้เราได้ตื่นรู้ รัวตัว เรียนรู้จากปัญหา เพื่อให้เราปรับปรุงเปลี่ยนแปลง
- พัฒนาตนเองให้ดีขึ้น
- ให้เป็นคนเก่ง ที่หัวใจแกร่ง (เก่งที่จะเรียนรู้ ยอมรับ เผชิญสถานการณ์ปัญหา และหาทางแก้ไข ได้อย่างถูกต้องเหมาะสม )
- มีความสุขกับการมำงานนะคะ
เรียนท่านรองวิชชาที่เคารพ....
เห็นด้วยค่ะท่าน แต่ความแกร่งที่เกิดต้องอยู่บนฐานของเหตุและผล
ขอขอบคุณท่านที่ได้ให้แง่คิด
หวังในจิตคิดสิ่งใดให้เกิดผล
สมคุณค่าที่เราได้เกิดเป็นคน
ความสุขล้นสมดังใฝ่ใจแข็งแรง
กลับมาแล้วค่ะ
เราควบคุมภายในเราได้ เพราะเราเป็นนายตัวเองค่ะ ปัญหาเป็นเพียงเครื่องทดสอบความเป็นนายเหนือตัวเองของเรา...คุณครูที่คิดแบบนี้ เป็นตัวอย่างของเด็ก ๆ นะคะ ขอชื่นชมค่ะ
สวัสดีค่ะคุณครูเทียนน้อย
ขอบคุณนะคะ กับการให้ข้อคิดเตือนสติใครหลายคน ขอให้สนุกกับงานเช่นกันค่ะ
ขอบคุณคุณศิลานะคะที่แวะมาเยี่ยม
ครูแป๋มจะพยายามเป็นตัวอย่างที่ดีของเด็กๆให้มากที่สุดค่ะ
ได้อ่านข้อความสั้นๆแต่เต็มไปด้วยคุณค่าและกำลังใจของคุณครูแป๋ม
ให้ข้อคิดทั้งผู้ที่มั่นใจว่าจะต้องเก่งตลอดและคนที่อยากจะเก่ง
ผู้ที่คิดว่าตนเองต้องเก่งตลอดจะทำให้เกิดแรงกดดันที่หวาดระแวงไร้สุข
เพราะจะต้องรักษาสถานะภาพความเก่งของคนไว้ตลอดเวลา
ถ้าไม่ได้สภาพเดิมก็เกิดการละอาย กลัวขายหน้าทั้งๆที่เกิดจากความคิดของตนเป็นผู้กำหนด
แต่กรอบความคิดของคนจะเปลี่ยนได้เมื่อได้รับข้อมูลไหม่ๆเชิงตรรกะมากขึ้น
ข้อมูลใหม่จะเป็นตัวกำหนดมุมมองใหม่ๆ
เหมือนกับการเปลี่ยนมุมมองใหม่เชิงเหตุผล
เช่น ประโยคสั้นๆข้างท้ายที่คุณครูแป๋มยกมา
" เราไม่สามารถควบคุมสิ่งดีๆให้เกิดกับเราได้ตลอดเวลา แต่เราสามารถปรับใจจนมองเห็นสิ่งดีๆในทุกสิ่งได้ เพราะฉะนั้นอุปสรรคจีงไม่ใช่สิ่งที่น่ากลัว ปัญหาไม่ใช่เรื่องที่น่าตื่นตระหนก "
เป็นการให้ข้อคิดที่ดีมากในการปรับมุมมองใหม่กับปัญหาที่กำลังเผชิญอยู่ เพื่อการก้าวเดินต่อไปข้างหน้าอย่างมั่นใจ
สวัสดียามค่ำค่ะ
เวลานี้ครูแป๋มจะได้รับการคัดเลือกเป็นคุณครูผู้รับฟังอีกตำแหน่งหนึ่งค่ะ อืม....กรอบจากครอบครัว คุณครู สังคมรอบข้างช่างเป็นสิ่งที่ทำลายความสดใสในวัยของเขาโดยไม่ตั้งใจ น่าเห็นใจทุกฝ่ายมากค่ะ
อ่านแล้วชอบข้อความนี้มากคะ
" เราไม่สามารถควบคุมสิ่งดีๆให้เกิดกับเราได้ตลอดเวลา แต่เราสามารถปรับใจจนมองเห็นสิ่งดีๆในทุกสิ่งได้ เพราะฉะนั้นอุปสรรคจีงไม่ใช่สิ่งที่น่ากลัว ปัญหาไม่ใช่เรื่องที่น่าตื่นตระหนก "
คุณครูแป๋มเก่งนะคะ
- สวัสดีค่ะ นวลจิรา รุจิเรศ
- ขอบคุณค่ะที่เข้ามาแนะนำ
- แวะมาอีกนะคะ
สวัสดีคะครูแป๋ม
อ่านแล้วขอชื่นชมครูดีดีคะ
ศรัทธามากคะ
- สวัสดีค่ะ สาวนิรนาม
- ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมกันค่ะ
อ่านแล้วก็รู้ว่าไม่เพียงเด็กห้องท้ายจะมีปัญหาเท่านั้น
เด็กห้องต้นๆก็มีปัญหากับเขาด้วยเหมือนกัน
- สวัสดีค่ะ คุณ สันติ หมื่นไวย
- มีมากกว่าด้วยซ้ำนะคะ
- โดยเฉพาะการเป็นที่คาดหวัง
- เด็กมีภาวะถูกกดดันจากคนที่รัก
- และปรารถนาดีต่อพวกเขานั่นเองค่ะ
- และนี่เป็นความรู้สึกของเด็กห้องท้ายค่ะ
- http://gotoknow.org/blog/kpam/274021
ขอบคุณครับที่ตอบ
ผมเข้าไปอ่านตามลิงค์ที่คุณให้ไว้แล้ว
ผมชื่นชมในสำนึกของเด็กและชื่นชมในความตั้งใจปรารถนาดีต่ออนาคตของพวกเขา
ผมจะลองตามอ่านอีกหลายๆบันทึกเก่าๆไปเรื่อยๆนะครับทั้งเรื่องที่เกี่ยวกับเด็กห้องท้ายและเรื่องอื่นๆ น่าสนใจมากครับ
ง่วงแล้วครับ
- เพียงเสียงหนึ่งก็ซึ้งใจแล้ว...สำหรับเด็กๆเจ้าของจดหมายค่ะ
- ขอบคุณนะคะ คุณ สันติ หมื่นไวย
ติดตามมาให้กำลังใจและอ่านกลอนคะ
ที่ว่าให้กำลังใจก็คือให้อดทนต่ออุปสรรคที่เกิดขึ้นจากการทำงาน
และอ่านกลอนไปด้วยเพราะว่าเป็นคนชอบอ่านกลอนที่คนอื่นเขียนคะ
อย่างกลอนในบันทึกนี้ใช้ได้ดีทีเดียวคะ
เที่ยงคืนแล้ว..ขอลาไปนอนคะ
ขอบคุณค่ะ คุณอรวี ปลื้มจิต
หนูเองคะ ม.6/7
หวัดดีคะครูแป๋ม
แหมครูค้าคราวแรกคิดว่าเด็กห้องท้ายจะมีปัญหาเฉพาะเด็กห้องท้าย
เด็กห้องเก่งก็มีปัญหากดดันเหมือนกัน คริคริ ^^
รักครูแป๋มคะ
- งั้นก็เข้าใจใหม่ซะ หนูเองคะ ม.6/7
- คนทุกคนครูว่าต่างมีปัญหากันทั้งนั้น
- ขึ้นอยู่กับว่าใครจะมีมากมีน้อยกว่ากัน
- หรือใครจะมีความสามารถในการแก้ไข
- ได้ดีกว่ากัน อาจจะเป็นการแก้ไขโดยตรง
- หรือจะเป็นการปรับมุมมอง เปลี่ยนวิธีคิดก็ได้
- ขอบใจที่แวะมาคุยก้บครูแป๋มนะจ๊ะ
หนูเองคะ ม.6/7
หวัดดีคะครูแป๋ม
ครูค้า..คืนไหนไม่เข้ามาอ่านหนูนอนไม่ค่อยหลับคะ
มาหวัดดีก่อนนอนคะ
ฝันดีนะค้า^^
- หนูเองคะ ม.6/7
- หนูนอนดึกไปนะคะ
- ขอบใจและฝันดีค่ะ
หนูเองคะ ม.6/7
หวัดดีคะครูแป๋ม
หนูเข้ามางงเลยอะคะ^^-^^
ครูแป๋มเปลี่ยนชื่อทำไมอะค้า
แทบจำครูแป๋มไม่ได้เลยค้า
- นี่แหละครูแป๋ม..ชื่อนี้มีที่มาจ๊ะ
- มีความสุขมากๆนะคะ
สวัสดีครับ
มารับทราบว่าเป็นคนเดียวกันครับ ทานข้าวยังครับ
- มีการเรียกร้องทางหลังไมล์
- ขอให้กลับมาเป็นครูแป๋มของ.....ตามเดิม
- ค่ะๆๆๆๆ...ตามใจมิตรรักแฟนเพลงค่ะ.
- สรุปว่า กี่รติ เป็นนามแฝงในการเขียนบทความ
- จิราภรณ์ เป็นชื่อจริง (ป๋อม)แป๋มเป็นชื่อเล่น
- ครูแป๋มเป็นชื่อที่ทุกคนรู้จักค่ะ
หัวข้อและเนื้อหากะทู้นี้ดีมากนะคะครูแป๋มให้วิธีคิดและการทำความเข้าใจปัญหาที่เผชิญอยู่
ขณะเดียวกันแทรกด้วยข้อคิดให้กำลังใจในเบื้องท้ายได้อย่างแหลมคม เยี่ยมมากคะ
เนื่องจากกระทู้นี้ลงไว้ตั้งแต่ 27 มกราคม 2552 แต่ยังทันสมัยน่าอ่านมาก
สวัสดีค่ะ คุณหญิง
- ข้อคิดในกระทู้นี้เป็น Original ค่ะใช้ได้ทั้งอดีต ปัจจุบัน อนาคต
- ตราบเท่าที่ยังมีระบบโรงเรียนในรูปแบบของประเทศไทย..
- ขอบคุณค่ะ
ความที่เก่งมาตลอดทำให้เกิดความกดดันที่เป็นทุกข์
ครูแป๋มสอนเด็กห้องเก่งให้รู้จักอุปสรรคด้วยปัญญาว่าอุปสรรคเป็นสิ่งที่ไม่น่ากลัว
เติมความแข็งแกร่งให้กับเด็กห้องเก่งในการแก้ไขปัญหาด้วยหัวใจนักสู้
สวัสดีค่ะ คุณสันติ หมื่นไวย
- นี่เป็นการสร้างสถานการณ์จำลอง เพื่อให้เกิดทักษะการแก้ปัญหา ฝึกไปใช้กับชีวิตประจำวันค่ะ
มุมมองที่รอบด้านของครูแป๋มสร้างสรรสิ่งดีดีให้กับนักเรียน
ทำการยกสิ่งที่เป็นปัญหาบางส่วนจากรอบด้านมาพิเคราะห์
เพื่อทำให้อุปสรรคกลายเป็นสิ่งที่ไม่ใช่อุปสรรคอีกต่อไป
จากการให้เหตุผลและกำลังใจอย่างเอาใจใส่ดูแล
สวัสดีค่ะ คุณทิพย์
- เด็กทุกวันนี้ทำอะไรต้องมีเหตุผลกับเขาค่ะ
- ต้องใจเย็นค่อยๆกล่อมเกลาเขาให้อ่อนโยน
- แม้ว่าจะยุ่งยากปานใดก็ตามแต่ยังดีกว่าเพิกเฉย
- ไม่ทำอะไรดูดายไม่ใช่เด็กฉัน ไม่ใช่ห้องฉัน
- ไม่ใช่เด็กโรงเรียนฉัน...ประมาณนี้ค่ะ...เฮ้อ..