วันนี้เป็นวันที่ต้องเดินทางไป ม.ทักษิณ เป็นครั้งที่ ๒ กับการไปสอบประมวลความรู้ในรายวิชาพื้นฐานในรอบ ๓ เดือน ด้วยสภาพที่ร่างกายไม่ค่อยพร้อมอันเนื่องจากการสั่งสมความอ่อนล้าผนวกกับการไม่ค่อยได้พักผ่อนตลอดทั้งสัปดาห์เลยทำให้การสอบประมวลในวันนี้หนักอยู่เอาการ กลับมาเหมือนไข้จะขึ้นมีอาการอาเจียน ปวดหัวจี๊ด ไม่เคยเป็นแบบนี้มานานมากแล้ว นั่งคิดเล่นๆหรือว่าพระเจ้าต้องการให้เราพักผ่อน แต่ก็อัลฮัมดุลิลละฮฺครับกับการทำข้อสอบที่ถึงแม้จะอยู่ในสภาพอาการที่ไม่ค่อยเต็มร้อยแต่ก็มีความรู้สึกว่าโจทย์ที่ยกมาให้ตอบในวันนี้กับรายวิชาบูรณาการการศึกษากับคำถามที่ว่า
"ท่านจะออกแบบการจัดการศึกษาในเขตพื้นที่พิเศษเฉพาะกิจสามจังหวัดชายแดนภาคใต้อย่างไร อธิบายพร้อมแสดงเหตุผลโดยใช้พื้นฐานทางการศึกษาในด้านปรัชญาการศึกษา จิตวิทยาการศึกษา เศรษฐศาสตร์ และสังคมวิทยามาเป็นแนวทาง"
เห็นโจทย์คำถามแล้วไม่รีรอที่จะตอบข้อสอบเพราะการทำงานในพื้นที่แห่งนี้มาช่วงระยะเวลาหนึ่งคงจะสะท้อนแนวตอบทางวิถีคิดได้ในระดับหนึ่ง เขียนไปเต็มอัตราที่กระดาษคำตอบให้มาจนผู้คุมสอบซึ่งเคยเป็นอาจารย์สอนในรายวิชานี้ยิ้มเลยครับ (ผมก็ยิ้มครับ ยิ้มที่ท่านออกข้อสอบประมวลความรู้ได้ใจจริงๆ อัลฮัมดุลิลละฮฺ) แต่โจทย์อีกคำถามนึงที่ออกมานี่ซิทำเอาผมมึนเลยเมื่อให้เขียนเค้าโครงวิจัยโดยกำหนดสถานการณ์มาให้ ผมสังเกตผู้เข้าสอบแต่ละท่านเวลาผ่านไปร่วม ๒ ชั่วโมงยังไม่มีใครทำข้อสอบข้อแรกเสร็จเลย (อันนี้สังเกตจากภาพรวมของหน้ากระดาษ)ซึ่งมี ๒ ชุด ไม่มีใครหยิบชุดที่สองขึ้นทำเลย ในขณะที่เวลาเดินมาถึงเวลาที่จะหมดอีกครึ่งชั่วโมงทุกคนต่างใช้กำลังภายในเขียนเค้าโครงวิจัยกันอย่างรีบเร่งเพื่อให้ทันกับเวลาที่เหลือเพียงครึ่งชั่วโมง ในขณะที่เพื่อนรีบเร่งเขียนกันนั้นผมนั่งทบทวนคำตอบของตัวเองในชุดที่สองพร้อมเดินออกจากห้องสอบไป ทิ้งความฉงนงงงวยของเพื่อนผู้ร่วมสอบ พลางนึกในใจสงสัยเขาคงคิดว่า...มันทำเสร็จเร็วจัง
อยากจะบอกครับว่าถ้าวันนี้สภาพร่างกายพร้อมกว่านี้ผมคงไม่เป็นแบบนี้ครับ คงทำได้ดีกว่านี้ อิอิ (ผมรู้ว่าผู้อ่านกำลังงงว่า แล้วจินตนาการมันอ่อนล้าตรงไหน) ก็ตรงที่พอทำข้อสอบเสร็จคิดอะไรไม่ออกเลยไงครับว่าจะทำอะไรต่อ มึนไปหมด ทั้งๆที่เหลือเวลาเดินทางจาก ม.ทักษิณไปคิวรถตู้สงขลา-ปัตตานี อีกเพียงไม่กี่นาที ลุ้นๆสุดๆครับว่าจะทันรถกลับปัตตานีไหม๊ สุดท้ายอัลฮัมดุลิลละฮฺครับมาถึงปัตตานีอย่างปลอดภัยแม้จะใกล้ค่ำ แต่ที่เห็นจะแย่คือกลับมา รู้เลยครับสภาพร่างกายแย่มากครับปวดหัว อ่อนเพลีย จะอาเจียนอยู่ตลอด อาการแบบนี้สันนิษฐานได้เลยครับ...เครียด พักผ่อนไม่เพียงพอ อิอิ
ช่วงนี้เลยของดรับงานทุกชนิดครับ...ทั้งงานราษฎร์ งานหลวงครับ
จินตนาการอ่อนล้าแค่ได้พักนิดหน่อยก็หาย...
พักสักหหน่อยแล้วค่อยก้าวต่อครับ...
ขอบคุณสำหรับความรู้สึกดีๆที่มีให้ตลอดเรื่อยมาครับบัง
1. Mr.Direct
หวังว่าจะพักไม่นานเกินเช้าวันพรุ่งนี้นะครับ เพราะนักศึกษารออาจารย์อยู่ ฮิฮิ
เป็นกำลังใจให้ครับ
ขอบคุณ อ.จารุวัจน์ มากครับ
คงจะขอพักสักวันแหละครับวันนี้เพราะตื่นมามึนหัวไปหมดครับ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มีให้ตลอดเรื่อยมาครับ ขออัลลอฮฺคุ้มครองและตอบแทนครับ
เมื่อมีเวลาพักแล้วก็จงพักผ่อนให้เต็มที่น่ะค่ะ
ขอให้หายป่วยเร็วๆ(ขออัลลอฮฺคุ้มครอง)
สู้ๆคะอีกไม่นานก็จะถึงเส้นชัยแล้ว
ขอบคุณมากครับคุณ
5. Sabar
6. y_why.i.u
สำหรับกำลังใจดีๆที่มีให้ครับ ขออัลลอฮฺตอบแทนครับ
ถ้าเหนื่อยนัก ก็พักก่อนค่ะอาจารย์ ก่อนจะออกรบ ร่างกายต้องพร้อมค่ะ เอาใจช่วยค่ะ
สวัสดีค่ะ
จินตนาการอ่อนล้า ... อาจมีส่วนจาก ร่างกายที่อ่อนแรง....
แต่ถ้าใจยัง...เข้มแข็ง เรี่ยวแรงจะกลับมาอย่างรวดเร็วค่ะ
(^___^)
ขอบคุณแบบซุลกอรนัยน์ มากครับสำหรับกำลังใจ แบก็เช่นกันครับพักผ่อนมากๆได้ข่าวว่าไม่สบายมาหลายอาทิตย์แล้ว
ขอบคุณมากครับทรายชล
สำหรับกำลังใจที่ดีที่มีให้ครับ
ขอบคุณคนไม่มีราก
สำหรับข้อคิดและกำลังใจที่ดีครับ
ไม่เคยรู้เลยว่าผู้ใหญ่เขาคุยกันอย่างนี้ ขณะที่ชีวิตกำลังดำเนินอยู่ท่ามกลางความเครียดอันมากมาย ณ เวลาหนึ่งยังมีรอยยิ้ม และกำลังใจ