• ความรู้ที่ใช้และสร้างใน KM เป็นความรู้องค์รวม
หรือความรู้บูรณาการ
• เครื่องมือที่ทำให้ความรู้ส่วนย่อยรวมกันเข้าเป็นความรู้องค์รวมคือการปฏิบัติ
• การปฏิบัติใช้ความรู้องค์รวม
และความรู้ที่เกิดขึ้นจากการปฏิบัติ ก็เป็นความรู้องค์รวม
• เมื่อได้ความรู้องค์รวมจากการปฏิบัติ นำมาร่วมกันตีความ
ลปรร. จดบันทึก และนำไปใคร่ครวญพินิจพิจารณาต่อ
จะเกิดความเข้าใจความเชื่อมโยง เกิดการมอง
หรือความเข้าใจกระบวนระบบ
นี่คือปัญญา
• ความรู้เกิดจากกระบวนการเชิงวิเคราะห์
แต่ปัญญาเกิดจากกระบวนการเชิงสังเคราะห์
หรือการมองเห็นหรือเข้าใจองค์รวมนั่นเอง
• ในองค์รวม
มีสิ่งที่เป็นขั้วตรงกันข้ามอยู่ด้วยกัน
มีความแตกต่างหลากหลายอยู่ร่วมกัน
ประกอบกันเข้าเป็นระบบและอนุระบบที่ซับซ้อน
• ความเข้าใจองค์รวมเป็นสิ่งท้าทาย
มนุษย์เรียนรู้สิ่งนี้ได้ไม่รู้จบ
• องค์รวม ไม่ใช่ผลบวกของส่วนย่อย
แต่เป็นผลของการบูรณาการจนมีการ “ผุดบังเกิด” (emergence) ของสิ่งใหม่
ที่เป็นภพภูมิใหม่ (new order)
วิจารณ์ พานิช
๑๗ มีค. ๔๙
ปรับปรุง ๗ เมย. ๔๙
ไม่มีความเห็น