ด้วยแรงเชียร์ ของคนรอบข้าง ใน ทีมเชียงราย
ด้วยคำมั่นสัญญา ที่ให้ ไว้กับน้องกิ๊ก เชิญกมล แห่ง สำนักโรคเอดส์ ฯ
และคุณ บิ๋นห์ ธนันดา แห่ง ศูนย์ ความร่วมมือ ไทยสหรัฐ ด้านสาธารณสุข TUC
ว่าจะปีนี้ เชียงรายจะ ส่งเรื่องเครือข่ายเด็กสามารถของเราไป นำเสนอ ใน HA National forum เดือนมีนาคม 2552
และแรงเชียร์ ของ ท่านผู้จัดการศูนย์ คุณภาพ รพ เชียงรายฯ คุณหมอ อิทธิพงษ์ ยอดประสิทธิ์ ที่ได้มาจุดชะนวน กระตุ้นเชียร์ให้ รีบๆส่ง บทคัดย่อ ก่อนหมดเขต
ดิฉันก็จัดการเรื่องเวลาแยกร่างจากความชุลมุนในช่วงปีเก่า จนสามารถ จัดส่งผลงาน ตามกรอบ สิ่งที่กรรมการกำหนด ทันนำเสนอในมหกรรม คุณ ภาพ ของ รพ เชียงรายฯ วันที่ 29 ธันวาคม 2551
ใน theme Lean and seamless health care
กำหนดชื่อผลงาน เป็น เรื่อง สานฝันเด็กน้อย เรียงร้อย เครือข่ายวัยรุ่น
(ส่วนแรก ของชื่อเรื่อง ได้แรงบันดาลใจมา จาก ท่านอาจารย์ บุญรัตน์ หาดใหญ่ ค่ะ)
และ ได้รับรางวัล ชนะเลิศ ในการประกวดของโรงพยาบาลเชียงรายฯ ได้โล่ห์ และ ได้เงินรางวัล จาก ท่าน ผอ สุทัศน์ ศรีวิไล มาเลี้ยงขนมทีมงานเป็นที่ชื่นมื่น มีความสุขกันทั้งกลุ่มงานกุมาร
พอได้รางวัลแรก ก็ เป็นก้าวต่อไป ที่ต้องเดินหน้า ต้องนำเสนอใน มหกรรมคุณภาพ เครือข่าย HACC ศูนย์ ความร่วมมือเพื่อการพัฒนาคุณภาพโรงพยาบาล ในวันที่ 6 มค 52
เนื่องจาก ศูนย์ คุณภาพ ของรพ เชียงรายฯ ทำหน้าที่ดูแลเครือข่ายเขตภาคเหนือตอนบนด้วย
ทางศูนย์ HACC เชิญ เรื่องเด่นที่คัดเลือกมาแล้ว จาก โรงพยาบาลต่างๆ มาเป็น Oral presentation และ Poster presentation ที่หน้างาน
ขณะที่ดิฉันนำเสนอ จิตใจไม่นิ่ง ติดกังวลและตื่นเต้น ไม่ค่อยลื่นไหล ไม่เหมือน ตอนที่นำเสนอ เวทีแรก
เพราะเป็น Oral presentation คนแรก ของงาน แถมยังมีปัญหา ของ PROJECTOR LCD ที่ภาพหายไปเฉยๆ ในช่วงกลางของการเล่า เรื่องราว
มีดี อยู่ ประการแรก ในขณะนำเสนอ คือ จบในเวลาเป๊ะ 12 นาที ที่กำหนดไว้
ดีประการที่สอง คือ คนฟัง ส่งเสียง ฮือ ดังขึ้น ตอนที่บอกว่า ตอนนี้ มีหลานในโครงการแล้ว 2 คน และอีก ฮือ เบาๆ เมื่อเล่าว่า ตอนนี้ อยู่ในสถานพินิจ เพราะค้ายาบ้า 3 คน
ดีประการที่สาม คื่อ ท่านอาจารย์ อนุวัฒน์ ศุภชุติกุล แห่ง พรพ ได้ให้ การวิพากย์ที่ ให้ กำลังใจทั้ง ผู้นำเสนอ และทีมARV เด็กที่นั่งอยู่ด้านหลังห้อง ที่เป็น สุดยอด แห่งการเติมพลัง
ฟังแล้ว ฮึกเหิม ลุกขึ้นมา มีพลัง ทำงาน ต่อได้
ทั้งที่หลาย ๆ ครั้ง ทีมเหนื่อยล้า ทดท้อ จาก การทำงานวัยรุ่น ที่เราคาดหวังไว้สูง และไม่ได้ ดังหวัง
และดิฉันเองเสียใจ ว่าขณะนำเสนอ มีความขัดข้องของอุปกรณ์ โสต ภาพที่จะเตรียมไว้ แสดงหายไปจากจอช่วงใหญ่
ความรู้สึกแย่ๆ ที่มี หายเกลี้ยงเลยเจ้าค่ะ
ต้องขอ ขอบพระคุณ ท่านพี่ มาณ ที่นี้
ยังไม่หมด ยังไม่พอ แค่นั้น คณะกรรมการตัดสิน ยังตัดสินให้ งานนี้ ได้ เป็นรองชนะเลิศ ให้รางวัล เป็นโล่ห์ ใสสว่าง สวยงาม
เป็นสองรางวัล ในการนำเสนอ เรื่องนี้ ทั้งในปีเก่า ที่ผ่านไป และปีใหม่ที่มาถึงแล้ว
ขอบคุณทีมงาน ทั้ง BATS TUC ACCESS เครือข่าย CAN 14 จังหวัด 16 โรงพยาบาล สคร สสจ ทุกแห่ง ท่านผู้บริหาร รพ เชียงรายฯ และน้องพี่ ชาวกุมารเวชกรรมทุกท่านเป็นอย่างสูง ที่อยู่เบื่องหลัง งาน โครงการ เด็กสามารถ CAN ที่สำเร็จระดับหนึ่ง ได้ จนถึงวันนี้ ไว้ ด้วยค่ะ
อิอิ..อาจารย์ มีแต่คนหน้าคุ้นๆ นะคะ
อรุณสวัสดิ์ค่ะ มาเยี่ยมยามเช้า ขอให้มีความสุขค่ะ
ยินดีด้วยค่ะกับรางวัลแห่งความทุ่มดเท อุทิศแรงกาย-ใจ อย่างเหมือนไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยของทีม CAN-เชียงรายฯ ไม่เป็นที่น่าสงสัยอยู่แล้วกับทีมที่แน่นขนาดนี้และหัวหน้าทีมที่สุดยอด superwoman
ไชโย โห่สามลาค่ะ
บิ๋นห์
ขอแสดงความยินดีค่ะ
เป็นปลื้มกับทีมเชียงรายอย่างยิ่ง ขอแสดงความยินดีด้วยค่ะ
ยินดีกับอาจารย์รวิวรรณด้วยจ้า
ที่สำคัญกว่ารางวัลคือ
การเป็นแบบอย่างให้น้องๆได้ก้าวตาม
ฝากคิดถึงพี่ประกายแก้วด้วย
ลืมสวัสดีปีใหม่ไปจ๊ะ
ยินดีด้วยที่ได้ทำงานที่รัก และประสบความสำเร็จค่ะ
ปุ๊ก
ขอ ขอบคุณ ทุกท่านค่ะ
กองเชียร์ มา เยอะกว่าที่คาดมากค่ะ
ขอบคุณ น้องพรหล้า คุณ มีนาและ คุณ ธนันดา แห่ง TUC (มาพร้อมเสียงโห่ดังเลย)
ยังตามมาด้วยคุณหมอ ภูสุภา น้องกิ๊กชื่นกมลจาก BATS น้องจันทร์ ยิ้ม และ สุดท้าย น้องปุ๊ก ธิดาพร จาก BATS
ขอบคุณยิ่งนักค่ะ