เล่าเรื่องโรงพยาบาลด้วยรัก
เอาละคะ ตอนนี้แม่ต้อยจะมาเล่าเรื่องโรงพยาบาลคุณภาพด้วยรักละนะ เป็นการเขียนครั้งที่สามจริงๆ เพราะสองครั้งแรก เกิดความผิดพลาดอย่างรุนแรง( อันที่จริงเกิดจากมือใหม่หัดเขียนของแม่ต้อยเอง)
ที่จะมาเล่าเรื่องโรงพยาบาลคุณภาพด้วยรักนี้ ซึ่งอาจจะมีคนอื่นมาเล่าให้ฟังแล้วมากมาย แต่คราวนี้เป็นเรื่องราวจากมุมมองของแม่ต้อยเอง ที่อยากจะเล่าความประทับใจ ความรู้สึกดีดี ที่เกิดขึ้นอย่างมากมาย และก็อยากจะบอกเพิ่มเติมอีกว่า จากการฝึกฝนจิตใจ ฝึกฝนการฟังคนอื่นอย่างลึกซึ้งใคร่ครวญ ซึ่งเป็นแนวทางหรือกิจกรรมที่นำไปสู่การสร้างความรักคนอื่นให้มากขึ้นนี้เอง ทำให้เราสามารถสร้าง ความรักในการทำงาน ของโรงพยาบาลที่เป็นที่ทราบกันแล้วว่าเป็นงานที่หนักหนาสาหัส ให้เกิดขึ้นมาได้จริงๆ
มีโรงพยาบาลที่อาสามาร่วมในโครงการนี้สักประมาณ ๑๐๐ แห่งซึ่งมากเอาการ แม่ต้อย พอลล่า อาจารย์ ยงยุทธ หมอวราวุธ เราพากันตระเวณไป ทั่วทุกแห่ง จนเมื่อวันที่๒๔ ๒๕ ธันวาคม ที่ผ่านมานี้ ในช่วงเทศกาลของความสุข เราจึงได้นัดให้โรงพยาบาลมาเล่าเรื่องราวที่ดีดี ให้กันและกันฟัง
แม่ต้อยรู้สึกว่า การทำดีกับคนไข้ในโรงพยาบาลนั้นมันสามารถเกิดขึ้นได้ในทุกระดับ และมันทำได้จริงๆ หากว่ามีความรักความตั้งใจที่จะทำ หลายๆเรื่องที่พวกเรามาเล่ากันในวันนั้น ทำให้ต้องซับน้ำตา และเป็นแรงบันดาลใจที่ให้เพื่อนๆคนอื่นๆมีแรงใจในการทำงานต่อไป แม่ต้อยจะมาเล่าต่อในโอกาสต่อไปนะคะ
ความเห็น (3)
- ธุ แม่ต้อยค่ะ..
การไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐ และถึงจะไม่สบายก็ไม่อยากจะไปเพิ่มภาระให้กับคุณหมอ คุณพยาบาล ตลอดจนบุคลากร เลยค่ะ
- สวัสดีค่ะ อาจารย์
- แม่ต้อย ใช้ชื่อน่ารักจังค่ะ อิอิอิ
- จะรออ่านความเห็นของอาจารย์เกี่ยวกับโรงพยาบาลคุณภาพนะคะ
- ขอบคุณค่ะ
จะเข้ามาเล่าเรื่องให้ฟังบ่อยนะคะ ขอบคุณมากคะ