หิรัญญิการ์


เป็นซุ้มหิรัญญิการ์แสนสวย

 

เลื้อยคลุมซุ้มไม้เก่าคร่ำคร่า

เป็นซุ้มหิรัญญิการ์แสนสวย

ส่งกลิ่นหอมลอยมาคราลมระรวย

มาเอื้อมาอวยให้โลกงาม

 

หมายเลขบันทึก: 233687เขียนเมื่อ 6 มกราคม 2009 15:35 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 20:07 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)

หอมคำ หอมดอกไม้ หอมภาษา

ช่างเสกสรร จำนรรจา วาจาหวาน

แต้งอักษร ร่อนคำ มิรำคาญ

เมกไม้พรรณ สดสวย ด้วยคำกลอน

ภาษาสวยงามมากครับ

แวะมาเยือนครับ

            รพี

คุณ พิมล มองจันทร์

ขอบคุณที่แวะเวียน

มาเยี่ยมเยียนมิห่างหาย

ขอบคุณทุกถ้อยคำทักทาย

และกำลังใจมากมาย..ที่เอื้อปัน

คุณ รพี กวีข้างถนน

ขอบคุณมิตรกวี..

ยินดีที่แวะมา

ทักทายจำนรรจา

ตามประสา..คนกวี

ลองแต่งดูเล่นๆนะ ครูโรจน์

ไม่รู้พอไปได้รึป่าว ไม่ได้แต่งกลอนมาเป็นปีแล้ว

วิจารณ์หน่อยนะค่ะ

ดอกหิรัญญิกาบานสะพร่าง

กลิ่นหอมไม่จืดจางเลือนหาย

เย้ายั่วยวนหัวใจมิคลาย

ช่วยร่างกายสดชื่นเมื่อดม

>.<

มู๋โบว์

ดีใจที่แวะมาจ๊ะ

แต่งได้ดีแล้วล่ะ ฝึกบ่อยจะเก่งเองแหละ

สวัสดีปีใหม่ย้อนหลังหน่อยนะจ๊ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท