ยิ่งจน..ยิ่งมีน้ำใจ

เมื่อวานนี้  ที่โรงเรียน  ได้กลายเป็นเวที แสดงความมีน้ำใจ ความเอื้อเฟื้อ เผื่อแผ่.....เหมือนกับ  โกทูโน แห่งนี้ ทีเดียว

*****

*****

เห็นนักเรียน เพื่อนครู และผู้ปกครอง  แสดงความมีน้ำใจ เอื้ออาทร ด้วยการมีของขวัญเล็กๆน้อยๆ  ขนม  สิ่งของมาฝากกัน มีรอยยิ้มให้กันและกัน  เหมือนกับ โกทูโนที่มีฝูงชน มาเยี่ยมบันทึกกันมากมายทีเดียว.....

*****

ความมีน้ำใจนี้  เมื่อก่อนนี้  อาจจะหายากสักหน่อย เพราะเศรษฐกิจดีกว่านี้....พวกเรา มั่งมีเงินทอง.....จึงไม่ค่อยมองคนอื่น....แต่ปัจจุบัน  พวกเรายากจนลง...กระมัง  เราจึงมองหาเพื่อน  พึ่งพาเพื่อน  และมีน้ำใจให้กันและกันมากขึ้น.....ต่างกับ โกทูโน  ทียิ่งนานวัน  ก็ยิ่ง.....

*****

สำหรับ เรา มีความรู้สึกอิ่มอกอิ่มใจ เหลือเกินกับน้ำใจที่ไหลรินรดใจมานานแสนนานตลอดชีวิต  

แต่น้ำใจนี้...ที่หลายๆคน  ไม่รู้จักพอ.....ครูอ้อยก็คนหนึ่งล่ะ 

แต่ตรงกันข้าม.....คือ  ให้ ให้ ให้ ไม่รู้จักหมด และพอ.....

ส่วนที่ได้รับ.....ไม่เคยหวังอะไรไปมากกว่า.....ให้แล้วมีสุข.....

ขอบคุณสำหรับความมีน้ำใจจากท่าน

ตลอดปีที่ผ่านมา

จาก

ครูอ้อย แซ่เฮ

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

จนเงิน เกินน้ำใจ มีคุณค่า

รวยวาจา น้ำคำ ล้ำเลอสมัย

จนเงินตรา มากคุณค่า มากน้ำใจ

น้อมดวงใจ รักเสมือน เตือนใจจินต์

[คนพลัดถิ่น~ต้นตอ-natachoei(หน้าตาเฉย)]

• 

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

ลาทีปีเก่า นะน้องรัก

ค่อยไปทัก ปีใหม่ ไฉไลกว่า

กับคนเก่า ลืมแล้ว หนอวาจา

มีคุณค่า อิ่มอนันต์ วันผ่านไกล

รักเสมอ....คนพลัดถิ่น~ต้นตอ-natachoei(หน้าตาเฉย)

 

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

มีน้ำใจ ผองเพื่อนไทย ด้วยมีรัก

ไทยรู้จัก  รักไมตรี มีเสมอ

เหนือออกตก  ใต้มีรัก  สมัครเจอ

รักเสมอ รักในจิต มิตรสัมพันธ์