เรียนรู้ที่จะผ่อนคลาย
คนที่มีความเครียดและไม่ผ่อนคลายมักจะไม่รู้ตัวและคิดว่าตัวเองไม่เครียด ความเครียดมันค่อยสะสมเพิ่มพูนโดยที่เราไม่รู้ตัว จนกระทั่งความเครียดกลายมาเป็นวิถีชีวิตของเรา กลายมาเป็นส่วนหนึ่งของความชินชา จนกระทั่งเราคิดว่านี่คือความเป็นปกติของเราสิ่งที่มากับความเครียดก็คือ การดำรงชีวิตอยู่ในคลื่นเบต้า ในความเร่งรีบบีบคั้น เราอยู่ในความเร่งรีบบีบคั้นจนจำเจ จนกระทั่งคิดว่า ชีวิตและการทำงานแบบนี้เป็นเรื่องธรรมดา เรามีวิถีชีวิตอยู่กับความกลัว ความวิตกกังวล ร่องอารมณ์และความคิดที่วนเวียนอยู่ในเทปม้วนเก่ากันจนชินชาจนกระทั่งว่า เราต้องกลับมาเรียนรู้เรื่องการผ่อนคลาย มาเรียนรู้การกลับมาใช้ชีวิตในความเป็นปกติจริง ๆ ในความผ่อนคลาย โปร่งโล่ง สบายใจ สบายกาย ในสภาวะที่กายก็ผ่อนคลายจิตใจก็ไม่เร่งรีบ หากรู้สึกว่ามีเวลา สามารถดำเนินชีวิต กระทำการงาน ในจังหวะและลีลาที่เป็นตัวของตัวเอง
ที่มา : วิศิษฐ์ วังวิญญู (ข่าวสารองค์กรเครือข่ายของมูลนิธิเสฐียรโกศล-นาคะประทีป สารเพื่อนเสม จดหมายข่าวราย 2 เดือน ปีที่ 3 ฉบับที่ 16 มีนาคม – เมษายน 2549)