ทาสวรรณกรรม
ข้าพเจ้าเป็นเพียงผู้เหงา
ข้าพเจ้าเป็นเพียงผู้แสวงหา
ข้าพเจ้าเป็นเพียงผู้อยู่ในวิมานจินตนา
ข้าพเจ้าเป็นเพียงข้าของวรรณกรรม
เมื่อสร้างย่อมเสพและสืบสาน
จากผลงานแต่เก่าอันเลิศล้ำ
ราชา ข้าหลวง ทาสพระธรรม
สร้างคำภาษาไทยให้สวยงาม
มีเรื่องราวแต่งกลอนละคอนกระดาษ
คนอ่านวาดจิตไปไม่หวงห้าม
ใครวาดสวยเรื่องก็รวยทั่วเขตคาม
ใครวาดทรามเรื่องก็ดับกลับสู่ดิน
วรรณกรรมจึงมีค่ามากกว่าอักษร
โคลงกาพย์กลอนฉันท์ร่ายบ่ผายผิน
จรรโลงไว้ภาษาค่าระบิล
ให้ชนยินอาบใจได้ชุ่มทรวง
วรรณกรรมจึงเป็นนายของข้าพเจ้า
ที่คลุกเคล้าศาสตร์ภาษาอันโชติช่วง
เป็นบทเรียนเพียรร้อยสร้อยช่อพวง
ให้คนล่วงสู่ปัญญาสุขารมย์ ๚๛
ความเห็น (8)
หลงไหลไขว่คว้าเสาะแสวง แสวงเสาะคว้าไขว่ไหลหลง
สร้างสรรค์กลอนกวีกาพย์โคลง โคลงกาพย์กวีกลอนสรรค์สร้าง
สื่อจิตใต้สำนึกนั้น...ผู้กวี
แวะมาเยือนครับ
รพี
ไม่น่าเชื่อว่าจะพบกวีชำนาญกระบวนกลบท ขอแสดงความนับถือยิ่ง
ข้าน้อยขอคารวะ 1 จอก
ยินดีที่ได้รู้จักครับ ผมคนหนึ่งละที่เป็น"ทาส...วรรณกรรม" แต่มักจะเป็นผู้สร้างกวีที่ไร้รูปแบบ ไร้ทิศทางตามประสาข้างถนนซะมากกว่า และยังมีอีกหลายๆท่านในที่นี้ที่เป็น "ทาส...วรรณกรรม"
ยินดีเป็นอย่างยิ่งครับ
รพี
เวลางานเอาเวลาของเราไปใช้จนเกือบหมด เหลือเวลาให้เสพวรรณกรรมน้อยเหลือเกินครับ
แวะมาอ่านครับ
ขอบคุณที่ปแวะไปเยี่ยมเยือน
ขอบคุณครับ คุณทิพ คุณรพี คุณไพโรจน์ ผมเข้ามาสร้างบล็อกโดยไม่รู้จักใครแต่ได้รับการตอบรับอย่างอบอุ่นเหลือประมาณ ยินดีเขียนกลอนรับใช้เป็นการตอบแทน
ชอบกลอนนี้อะ.มากมาก เก่งมากนะ