ภูมิปัญญาอีสาน บล็อกนี้ผู้เขียนได้ส่งบทความสั้นเผยแพร่โอกาสที่เปิดห้องทำงานใหม่ของคนไร้งานอย่างผม ความรู้สึกที่ได้รับการตอบรับจากมิตรผู้อ่านที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน แต่ก็เข้ามาติชมให้คำชี้แนะ นับได้ว่างานเขียนเป็นสื่อสัมพันธไมตรีไดอย่างดีทีเดียว
ภูมิปัญญาอีสาน คือ องค์ความรู้ที่ชาวบ้านได้สั่งผมและรวบรวมมาจนตกผลึกกลายเป็นมณีแห่งปวงชนที่สะท้อนถึงความชาญฉลาดของชาวบ้าน ชาวอีสานมีความรู้ความสามารถในการคิดประดิษฐ์สิ่งของเครื่องใช้ทั้งที่เป็นรูปธรรมและกุศโลบายต่าง ๆ ที่เป็นนามธรรมเพื่อบำรุงสังคมให้สามารถอยู่ร่วมกันได้อย่างมีความสุข
แต่คำว่า "ภูมิปัญญา" นั้นกว้างขวางมากนักยากที่คนทั่วไปจะสนใจหรือเข้าใจ ที่จริงแล้วภูมิปัญญาเป็นเครื่องมืออธิบายความงมงายให้เป็นวิทยาศาสตร์
ตัวอย่าง
" ขะลำ คือ ข้อห้ามของชาวอีสานเพื่อให้สามารถดำรงชีวิตได้อย่างสุขสงบ แต่ความจริงแล้วขะลำคือแนวทางในการปฏิบัติตนเพื่อควมปลอดภัย เช่น ห้ามกวาดบ้านตอนกลางคืนมันขะลำ ความจริงแล้วการกวาดบ้านตอนกลางคืนนั้นเป็นเวลาที่เราจะเข้านอนและเมื่อกวาดบ้านเสร็จแล้วเราเข้านอนฝุ่นที่ฟุ้งกระจายในอากาศก็จะร่วงลงสู่ตัวเรา เราอาจสูดเข้าไปในขณะหลับซึ่งจะส่งผลไม่ดีต่อสุขภาพ เป็นต้น"
การอธิบายหรือเขียนเรื่องราวเกี่ยวกับภูมิปัญญาอีสานนั้นจึงต้องอาศัยการตีความพฤติกรรมที่พบ ผู้เขียนจึงหวังเป็นอย่างยิ่งว่าผู้อ่านจะช่วยชี้แนะและติชมในข้อผิดพลาด เพื่อให้ผู้เขียนเกิดความเข้าใจเพิ่มมากขึ้นด้วยผู้เขียนยังเป็นคนเยาว์ที่อ่อนหัดยิ่ง
ไม่มีความเห็น