มีชีวิตอยู่อย่างคนมีค่าและมีชีวิตชีวา
มีชีวิตอยู่อย่างคนมีค่าและมีชีวิตชีวา
เมื่อเย็นวันเสาร์ (13 ธันวาคม ) หลังจากการสอบวิจัยที่เคร่งเครียด พอตอนเย็น ความเครียดทั้งหลายก็ได้หายไปจากสมอง เพราะมีการแข่งขันกีฬา สัมพันธ์ ระหว่างนิสิตปริญญาโทด้วยกัน การมีปฏิสัมพันธ์ร่วมกันทำให้ดิฉันกลับมานั่งวิเคราะห์ว่า เราควรจะต้องมีชีวิตอยู่อย่างมีค่า ใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ให้มีความสุข ต้องปลดปล่อย และต้องทำให้มีชีวิตชีวาจึงจะมีความสุข เราเล่นเราแข่งกีฬากันอย่างสนุกสนาน อย่าหวังว่าจะแพ้ หรือชนะ แต่เราควรหวังว่าเราจะได้อะไรจากการแข่งขันในครั้งนี้ สำหรับดิฉัน ได้ทั้งความสุข ได้ทั้งความฮา ได้หัวเราะ ได้ร้องเพลง ได้พี่ ได้น้อง ได้เพื่อนเพิ่มขึ้นอีกมากมายอย่างหาที่อื่นอีกมิได้ ที่สำคัญ อายุที่มากไม่ใช่ปัญหา แต่มันเป็นยาเพิ่มความมีชีวิตชีวาและอยากมีชีวิตอยู่อีกยาวนาน
อีกเยอะเลยค่ะ
ความตั้งใจที่จะมีชีวิตอยู่เช่นนี้มีความสำคัญมาก
ทำให้ชีวิตมีจุดเป้าหมาย และอยู่อย่างคนกระตือรือร้น มีชีวิตชีวา
เหมือนนั่งเครื่องบินแล้วรู้ว่าจะไปลงที่จุดหมายปลายทางที่ใด
ถ้าขาดความตั้งใจที่จะอยู่อย่างคนทีค่า ชีวิตจะมีแต่การเล่นสนุกไปวันๆ
มีทั้งกินเล่น นอนเล่น เดินเล่น ทำงานเล่น ๆ เรียนเล่น ๆ
และมักจะปล่อยชีวิตไปตามยถากรรม ทำให้ไม่น่ารัก ขาดสมดุล และไม่สร้างสรรค์
ถ้าตั้งใจจะมีชีวิตอยู่อย่างคนมีค่าแล้ว เราจะเลือกและจัดสรรเฉพาะสิ่งที่ดี ๆ มีคุณค่าให้กับชีวิตตนเอง ทั้งการกิน การนอน การออกกำลังกาย การคบเพื่อน การทำงาน การเลือกคู่ครอง การอบรมบุตรหลาน
จะรู้จักการเลือกกินอาหารที่พอดี นอนหลับให้เพียงพอ ดื่มน้ำให้มากพอ
มีอารมณ์ขันอันนี้สำคัญมากเลยนะคะ (เราต้องมีทุกวันเลยค่ะ) มีจิตใจรักเพื่อนมนุษย์ มองไกล ใฝ่ดี มีคุณธรรม มีวินัย รู้จักทำตัวให้คนรัก รู้จักทำงานเพื่อให้ตนเองมีค่า มีศาสนาไว้ยึดเหนี่ยวโดยเฉพาะในยามตกอับ
ชีวิตก็จะเหมือนเครื่องบินที่บินขึ้นไปแล้ว และรู้ว่ามีสนามบินเตรียมพร้อมให้ลงได้อย่างปลอดภัย
การทำตัวให้มีชีวิตชีวา กระชุ่มกระชวยอยู่เสมอ จะทำให้ต่อสู่กับความชรา และโรคร้ายได้ดีมาก (ข้อนี้ใครที่มีโรคก็อย่าท้อถอยนะคะ เราจงชนะโรค ไม่ใช่ให้โรคมาชนะเรา เพราะเขามาอาศัยเราอยู่ ถ้าใครอยู่ไม่ได้เดี๋ยวก็ตายกันไปข้างหนึ่งเลยค่ะ)
ถ้าขาดความตั้งใจจะมีชีวิตอยู่แล้ว มักจะปล่อยปละตัวเอง ไม่ดูแลตัวเองทอดทิ้งตัวเอง จิตใจก็ไม่ดี เหนื่อย หน่าย เซ็ง ท้อใจ เสมอ
และมักจะไม่ชอบตัวเองด้วย
แล้วใครจะชอบบุคคลที่ทอดทิ้งตัวเองเล่า?
มาตั้งใจจะมีชีวิตอยู่อย่างคนมีค่าและมีชีวิตชีวาดีกว่า
แค่นึกก็สนุกแล้วชีวิตนี้
การแข่งขัน สาริกาป้อนเหยื่อ
สนุกสนานและมีชีวิตชีวาค่ะ
ความเห็น (3)
ความเอื้ออาทร ความห่วงใยต่อกัน การแบ่งปัน ล้วนเป็นคุณค่าที่ควรปฏิบัติต่อกัน ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ
พี่มาลีมาอยู่กับพวกเราแล้ว เหมือนรุ่นเดียวกัน ให้ทำอะไรทำหมด(โดนบังคับ)กลัวพี่จะเป็นลมเป็นแล้งไปเหมือนกัน แต่แปลกนะ พี่หัวเราะสนุกสนานเฮฮาปาร์ตี้มาก อ้ายจับภาพตอนวิ่งซุปปอร์แมนมาได้ด้วยนะ อิอิอิ เดี๋ยวเอาไปให้ดูนะค้า