ค่ายเบาหวานวันที่ 2
ค่ายเบาหวานวันที่สอง เริ่มขึ้น หลังเมื่อวาน ได้เจาะเลือด 3 เวลา น้ำตาลสูงบ้าง ต่ำบ้าง ต้องบอกว่านี่ขนาดคัดจากHba1c น้อยกว่า 7 มานะเนี่ย แต่เป็นโอกาศดีที่ชาวค่าย 60 ชีวิตได้มาเรียนรู้ประสบการณ์ร่วมกัน อาหารทุกมื้อทานเหมือนกัน ทำไมคนนั้นน้ำตาล104 คนนั้น 207 คนนั้น 349 บางคน 45 เป็นการเรียนรู้ร่วมกันที่หลากหลาย ได้เห็นได้รู้ ได้ตระหนัก ได้เข้าใจ ได้ใช้สติในการคิด ไตร่ตรอง ทั้งอาหารการกิน ชนิด ปริมาณ การนอน การทานยาตรงเวลา ไม่ตรงเวลา และมาจบที่ให้มีสติ เพื่อจะได้กลบความไม่มีสติในการใช้ชีวิตของชาวค่ายที่มีโรคเบาหวานเป็นเพื่อน ของเล่ากิจกรรมแบบเป็นทางการนะคะ เพราะบางครั้งเวลาผ่านไปชอบลืม ว่ากิจกรรมแต่ละช่วงมีอะไร ใครมีหน้าที่อะไร
กิจกรรมวันที่ 9 ธันวาคม 2551
รับประทานอาหารเช้าเป็นบุฟเฟ่คะ อร่อยเชียว เจาะน้ำตาลหลังอาหาร ได้349 ป้าบอกกินไม่มาก ทายซิคะเวลามาเล่าว่าทานอะไรไปบ้าง กี่ชิ้น กี่คำ ได้เฮ กันถ้วนหน้า
ต่อด้วยเล่าข่าวเช้านี้มีอะไรในค่ายโดย คุณพัชราภา ล้วนโค / คุณ นัชนก แก้วบุญมา
ตามด้วยสนุกแบบมีสาระ สาน เสวนา “ พาพบต้นแบบ “ มีผู้ดำเนินการอภิปราย คุณเปรมสุรีณ์ แสนสม และคุณมนูญ พูลทรัพย์ และคนต้นแบบรุ่นพี่พบรุ่นน้องที่จะช่วยจุดประกายในการทำงานโดย
คนต้นแบบใน3 ตำบลที่กลับไปทำงานที่หลากหลายโดย คุณปรีชา ศรีชัย , คุณณรงค์ จีนด้วง และคุณสมหวัง น่วมมี คุณประมวล บุญนาค และ จ.ส.อ.ศิริ เกิดพิณ
หลังจากพักทานอาหารว่างแล้วก็เข้าสู่กิจกรรม "สุนทรียสนทนาภาษาชาวค่าย" โดยมีพี่เลี้ยงประจำฐาน คุณ.รัชดา พิพัฒน์ศาสตร์ คุณเปรมสุรีณ์ แสนสม คุณมณีวรรณ ไวกสิกรณ์ คุณทับทิม มาฉาย และคุณ พัชราภา ล้วนโค
และสุดท้ายพี่ตุ๋ม สรุปบทเรียนสุนทรียสนทนาภาษาชาวค่าย ในสิ่งที่ได้ และจะกลับไปทำอะไรกับตัวเอง ครอบครัว และชุมชน
เราทุกคนได้ฟังสิ่งที่ชาวค่ายออกมาพูดแล้วชื่นใจ ก่อนกลับเราได้มี พิธีอำลา ที่สนุกสนาน และจะกลับมาพบกันใหม่ ในเดือนมกราคม 2552 ในกิจกรรมที่ชื่อ reality DM
ผู้เล่า รัชดา พิพัฒน์ศาสตร์
ความเห็น (7)
อ้อจ๋า..เห็นรูปตั้งวงล้อมทีแรกนึกว่าวงไพ่เสียอีก 555 ดีเนาะเห็นทุกคนมีความสุขสนุกสนานได้ความรู้กันเต็มเปี่ยมสามารถให้ผู้เข้าอบรมนำไปใช้ประโยชน์กับครอบครัว และชุมชนได้ งานอ้อ.ก็จะได้พัฒนายิ่งๆ ขึ้นไปพี่ขออวยพรและเป็นกำลังใจให้ตลอดไป
อ้อจ๋า..เห็นรูปตั้งวงล้อมทีแรกนึกว่าวงไพ่เสียอีก 555 ดีเนาะเห็นทุกคนมีความสุขสนุกสนานได้ความรู้กันเต็มเปี่ยมสามารถให้ผู้เข้าอบรมนำไปใช้ประโยชน์กับครอบครัว และชุมชนได้ งานอ้อ.ก็จะได้พัฒนายิ่งๆ ขึ้นไปพี่ขออวยพรและเป็นกำลังใจให้ตลอดไป
เราว่าอ้อมาถูกทางแล้วนะ หัวใจของค่ายเบาหวานไม่ใช่การสอน แต่เป็นการเรียนรู้จากประสบการณ์ของตนเองและเพื่อนร่วมทาง เกิดเป็นพลวัตรหรือการเจริญเติบโตของความรู้ที่ได้จากการสนทนา ข้อสำคัญคือ ต้องมีความสุขด้วยนะอ้อ
สนุก ปลอดภัย ได้เพื่อน และก็มีความรู้เป็นหัวใจของการทำค่ายใช่มะ อ้อ หลังจากนี้งานเบาหวานเราน่าจะมีแกนนำที่คอยช่วยเหลือดูแลซึ่งกันและกันในตำบลเพิ่มมากขึ้นนะอ้อนะ.....ตอนเดินไปกินข้าวกลางวันนะแอบได้ยินป้าคนนึงพูดกับเพื่อนๆที่เดินมาด้วยกันว่า เกิดมาก็เพิ่งเคยมานะเนี่ยย...ชอบจัง...พี่ได้ยินก็แอบยิ้มน่ะ...ดีใจนะอย่างน้อยก็ทำให้ป้าแกก็มีความสุขน่ะจ้ะ...
ขอบคุณอ.นิพัธ พี่โต้ง พี่เกี๋ยง นะคะ จะตั้งใจ ทำงานด้วยใจ ต่อไป พราะรู้สึก สนุก มีความสุข จริงๆคะ
อ่านแล้วหนุกดี คร่าวหน้าไปด้วยนะ
นู๋เคยเข้ามาแล้วคะ เหมือนแบบนี้เลย
สนุกสุดๆ เลยคะ